Verbos de movimiento en francés

Os verbos de movimiento en francés se distribuyen en pars simetricos y fan as suyas formas composadas con o verbo auxiliar être, derivau d'o essere latín y con o participio en concordancia con o subchecto.

As parellas son:

  • Aller y venir: "ir" y "venir".
  • Entrer y sortir: "(d)entrar" y "salir".
  • Arriver y partir: "plegar"/"arribar" y "ir-se-ne".
  • Monter y descendre: "puyar" y "baixar".
  • Nâitre y mourir: "naixer" y "morir", (encara que no sigan de movimiento se comportan como si en fuesen).

Os derivaus d'estos verbos tamién se conchugan con o verbo être: rentrer ("tornar a lo puesto d'orichen", repartir ("tornar a ir-se-ne"), revenir ("tornar"), devenir ("esdevenir") si lo derivau contina estando un verbo de movimiento. O verbo retourner fa part d'estos verbos porque significa "tornar a ir". O verbo tomber ("cayer") tamién ye de movimiento. O verbo rester se considera de movimiento porque indica un desplazamiento

Conchugación

editar

O pasau perfecto composau d'indicativo (passé composé) ye:

Persona Aller
1era Sing. (Je) suis allé(e)
2sup>nda Sing. (Tu) es allé(e)
3sup>era Sing. (Il, elle, on) est allé(e)
1sup>era Plur.(Nous) sommes allé(e)s
2sup>nda Plur. (Vous) êtes allé(e)s
3sup>era Plur.(Ils, elles) sont allé(e)s

Sintaxi

editar

Os verbos de movimiento no van seguius d'a preposición à cuan se combinan con un verbo en infinitivo[1]. En este aspecto lo francés coincide con l'occitán y se diferencia de l'aragonés, o catalán y lo castellano.

Antiparte, o verbo de movimiento aller ("ir") fa part d'una construcción dita futur proche como verbo semiauxiliar[2] seguiu d'un infinitivo[1]. En aragonés a perifrasi temporal ir a + infinitivo marca un futuro inmediato[3] y ye lo suyo equivalent.

Variants transitivas

editar

Si estos verbos presentan complementos directos se conchugan con o verbo avoir ("haber"). En este caso presentan un significau lucherament diferent.

O verbo descendre se conchuga con avoir si tiene lo significau transitivo d'"abaixar":

O verbo monter se conchuga con avoir si significa "puyar una cosa dende baixo t'alto":

  • Il a monté l'escalier.

O verbo passer ("pasar") se conchuga como verbo de movimiento con être si tiene o significau de "caminar", "travesar", "pasar a canto de", pero si significa "experimentar", "haber teniu" bellacosa ye transitivo y se conchuga con avoir:

  • J'ai passé un bon été.
    • Yo he pasau un buen estiu.

O verbo rentrer se conchuga con avoir si significa "entrar adintro d'un puesto una cosa":

  • J'ai déjà rentré le bouteille de butane.

O verbo retourner se conchuga con o verbo avoir si significa "chirar una cosa":

O verbo sortir se conchuga con être si significa "salir", pero si significa quitar/sacar ye transitivo y se conchuga con avoir:

  • J'ai sorti les chèvres.

Referencias

editar


Os verbos de movimiento en aragonés y atras luengas romances
verbos de movimiento en galaicoportugués | verbos de movimiento en astur-leyonés | verbos de movimiento en castellano | verbos de movimiento en aragonés | verbos de movimiento en catalán | verbos de movimiento en occitán | verbos de movimiento en francés | verbos de movimiento en italiano | verbos de movimiento en rumano


Gramatica d'o francés
Fonetica Accentuación · Epentesi de consonant-puent · Fonetica · Fonolochía · Elisión · H aspirada · Liaison · Sincopa
Morfolochía Adchectivos (Cualificativos · Chentilicios · Colors · Grau comparativo · Grau superlativo · Demostrativos · Exclamativos · Indefinius · Interrogativos · Posesivos · Numerals cardinals · Numerals ordinals) · Adverbios (Afirmación · Cantidat · Dubda · Opinión · Deicticos · Espacials · Exclamativos · Frecuencia · Interrogativos · Modals · Manera · Negación · Relación lochica · Tiempo) · Articlos (Definius · Indefinius · Partitivo) · Chenero · Conchuncions (Copulativas · Adversativas · Dischuntivas · Causals · Comparativas · Completivas · Concesivas · Condicionals · Consecutivas · Finals · Subordinativas· Temporals) · Numerals · Numero · Pronombres (Demostrativos · Indefinius · Interrogativos · Posesivos · Personals · Relativos) · Prefixos (Cultos) · Sufixos (Cultos · Verbals) · Preposicions · Locucions prepositivas · Verbos · Conchugación (Primera conchugación · Verbos acabaus en -oir · Verbos acabaus en -re · Verbos acabaus en -ir d'a tercera conchugación · Conchugacions incoativas · Verbos irregulars acabaus en -ître · Segunda conchugación · Verbos irregulars · Modo condicional · Modo imperativo · Modo indicativo · Modo infinitivo · Modo participio · Modo subchuntivo · Tiempos verbals · Tiempos verbals perifrasticos · Verbos auxiliars · verbo être · verbo avoir) · Verbos modals · Verbos de movimiento · Verbos pronominals · Locucions verbals · Construccions verbo-nominals
Sintaxi Concordancia · Estilo directo · Estilo indirecto · Inversión · Negación · Sintagma adchectival · Sintagma nominal · Sintagma verbal · Orden de pronombres · Voz pasiva · Oracions de relativo · Oracions completivas · Oracions completivas infinitivas · Oracions temporals · Oracions causals · Oracions finals · Oracions consecutivas · Oracions concesivas · Oracions condicionals · Oracions comparativas · Oracions impersonals
Lexicolochía Anglicismos · Antroponimia · Arabismos · Arpitanismos · Castellanismos · Celtismos · Cultismos · Chermanismos · Escandinavismos · Eslavismos · Fitonimia · Hidronimia · Goticismos · Helenismos · Hongarismos · Italianismos · Lusismos · Miconimia · Neerlandismos · Occitanismos · Palabras ampradas d'as luengas d'oïl en francés · Persismos · Superstrato francico · Tudesquismos · Turquismos · Nominalización · Oronimia · Semicultismos · Toponimia · Zoonimia
Ortografía Normas ortograficas d'o francés