Luengas romances italo-occidentals

Translate icon.svg Iste articlo ye escrito con as normas graficas EFA. Si quiers, puez aduyar cambiando a la grafía oficial de Biquipedia y sacando dimpués ista plantilla.
Luengas romances italo-occidentals
Atras
denominacions:
'
Distribución
cheografica:
Italia, Francia, Iberia, Croacia
Etnia:
Clasificación lingüistica
Clasificación: Indoeuropeas
Protoluenga: Latín
Subdivisions:
  • 1) Italo-dalmatas
  • 2) Occidentals
  • ISO 639-1: [4]
    ISO 639-2: [5]
    ISO 639-3: [6]
    ISO 639-4: [7]
    ISO 639-5: roa
    Linguasphere: '
    Glottolog: ital1285
    Mapa de situación
    Romance-lg-classification-en.png
    Luengas romances italo-occidentals

    As luengas romances italo-occidentals constituyen, seguntes bellas clasificacions, a branca mas gran d'as luengas romances. Se subdivide a la vegada en dos brancas prencipals: as luengas italo-dalmatas y as luengas romances occidentals. No s'incluyen en iste grupo l'idioma sardo ni as luengas romances orientals.

    Luengas italo-dalmatasEditar

    Basando-se en o criterio d'intelichibilidat mutua, Dalby lista quatre luengas: o corso, italiano (toscán–central), napolitánsiciliano y dalmata.[1]

    Romance dalmataEditar

    ToscánEditar

    Italiano central-meridionalEditar

    VenecianoEditar

    • L'idioma veneciano a vegadas se clasifica aintro d'as luengas italo-dalmatian quan ye excluyiu d'as galoitalicas, y ye alavez agrupau con o istriot.

    ChudeoitalianoEditar

    As luengas chodigo-italianas son as variedatz d'o italiano charradas por as comunidatz chodigas, entre os sieglos X y XX, en Italia, Corfu y Zante.

    Luengas romances occidentalsEditar

    Basando-se en o criterio d'intelichibilidat mutua, Dalby lista dica una dotzena de luengas: o portugués, o castellano, l'astur-leyonés, l'aragonés, o catalán, o gascón, o provenzal, o galo-valón, o francés, o francoprovenzal, o rumanche y o ladino.[1]

    GalorromanicaEditar

    As luengas galorromanicas incluyen:

    As luengas gallo-romance pueden incluyir en bellas clasificacions:

    As luengas d'oïl, l'arpitán y as luengas retorromanicas se denominan a vegadas galo-reticas.

    IberorromanicaEditar

    ReferenciasEditar

    1. 1,0 1,1 David Dalby, 1999/2000, The Linguasphere register of the world's languages and speech communities. Observatoire Linguistique, Linguasphere Press. Volume 2. Oxford.[1][2][3]
    2. Lorenzo Renzi, Nuova introduzione alla filologia romanza, Bologna, Il Mulino, 1994, p. 176 «I dialetti settentrionali formano un blocco abbastanza compatto con molti tratti comuni che li accostano, oltre che tra loro, qualche volta anche alla parlate cosiddette ladine e alle lingue galloromanze [...] Alcuni fenomeni morfologici innovativi sono pure abbastanza largamente comuni, come la doppia serie pronominale soggetto (non sempre in tutte le persone)[...] Ma più spesso il veneto si distacca dal gruppo, lasciando così da una parte tutti gli altri dialetti, detti gallo-italici.»