Futuro simple d'indicativo en francés

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Tiempos verbals
en francés
Modo indicativo

Present
Pasau perfecto simple
Pasau imperfecto
Pasau perfecto composau
Pasau anterior
Pasau plusquamperfecto
Futuro simple
Futuro perfecto

Modo condicional

Condicional simple
Condicional perfecto

Modo subchuntivo

Present
Pasau imperfecto
Pasau perfecto
Pasau plusquamperfecto

Modo imperativo

Imperativo present
Imperativo pasau

Modo infinitivo

Infinitivo simple
Infinitivo composau

Modo participio

Participio pasau
Participio present

Modo cherundio

Cherundio

Tiempos perifrasticos

Present progresivo
Pasau recient
Futuro proximo

O futuro simple d'indicativo en francés (denominau en esta luenga indicatif futur simple) ye un tiempo verbal que s'emplega pa expresar una acción por venir. Tien o mesmo orichen que en as atras luengas romances occidentals como l'aragonés a partir d'una perifrasi verbal latina con o verbo HABĒRE en present d'indicativo postposau a lo infinitivo. As suyas formas son:

Persona Chanter Equivalencia en aragonés: Cantar
1ª Sing. Je chanterai Yo cantaré
2ª Sing. Tu chanteras Tu cantarás
3ª Sing. Il chantera, elle chantera Él cantará, ella cantará
1ª Plur. Nous chanterons Nusatros cantaremos
2ª Plur. Vous chanterez Vusatros cantarez
3ª Plur. Ils chanteront, elles chanteront Éls/Ellos cantarán, ellas cantarán

Irregularidaz editar

Son verbos frecuents con futuro irregular:

  • Aller (il ira), envoyer (il enverra).
  • Être (il sera).

Os verbos acabaus en -oir pueden presentar irregularidaz en lo futuro.

  • Avoir (il aura), voir (il verra), devoir (il devra), recevoir (il recevra), pouvoir (il pourra), savoir (il saura).

En os infinitivos acabaus en -re como boire ("beber"), dire ("dicir") y mettre ("meter") desapareixe esta -e final debant d'a desinencia (on dirá, "se dirá").

  • Faire (il fera).

En bel verbo irregular d'a tercera conchugación en -ir tamién bi ha irregularidaz por achuntar-se a r d'o infinitivo con una consonant liquida d'a radiz -n- u -r-.

A vegadas as suyas irregularidaz son pareixidas a las d'o futuro aragonés.

Bi ha un uso impersonal d'un futuro irregular en il y aura ("i habrá"), il faudra ("caldrá") y il pleuvra ("pleverá").

Uso editar

O futuro simple d'indicativo francés se fa servir pa indicar accions futuras, sobre tot cuan son previsions y prochectos. Se fa servir en as programacions. O futuro acompanya a quand, pendant que y a expresion j'espere que.

  • Dans cinc ans, je prendrai ma retraite.
  • Quand je serai vieux, je vivrais à la campagne.
  • J'aurai des enfants.
  • Quand je partirai tu ne me verras que de dos.
  • Vous pourrez profiter du soleil pendant que les enfants feront des châteaux de sable.
  • J'espere que tout ira bien.

Pa indicar cambios se prefiere o futur proche, una construcción con o verbo semiauxiliar aller[1]. Se considera o futur proche como mes coloquial y o futuro simple d'indicativo como mes formal y d'uso preferent en a escritura. Atra diferencia d'uso con esta forma d'expresar o futuro con o verbo aller ye que o futuro simple se fa servir pa indicar as consecuencias d'os cambios indicaus por o futur proche.

Laisse-moi un peu de temps, je vais gagner de l'argent. On va s'en sortir. Je ne retournerai jamais vivre là-bas.[2]

O futuro simple d'indicativo en as oracions condicionals editar

En as oracions condicionals de "situación real u posible" se fa servir chunto con o present:

  • Si je mange ça, je n'aurai pas de nourriture.

O futuro simple d'indicativo en as oracions subordinadas temporals editar

Coincidindo con usos documentaus en aragonés medieval, belsetán y benasqués, en francés se fa servir o futuro simple d'indicativo en as oracions subordinadas temporals de posterioridat fendo un paper que en atras luengas romances correspondería a lo present de subchuntivo. Este uso se da con a conchuncions de tiempo quand u as locucions conchuntivas de tiempo como après que, dès que, aussitôt que, une fois que, depuis que y chaque fois que si ye un feito de realización prou segura[1], si no ye que hipotetico u posible, se fa servir o condicional pasau.

  • Quand tu viendras, je serai dejà rentré.
    • Quan tu vinrás, yo ya haré tornau.[3]

O emplego d'o futuro con o verbo esperer coincide con un uso documentau d'o verbo aguardar en belsetán:

  • j'espère que tu arriveras bien.
    • Aguardo que arribarás bien.[4]

Este emplego d'o futuro pa expresar l'aspecto d'eventualidat en francés y que contrasta con l'uso d'o present de subchuntivo en atras luengas se produce tamién con os adverbios d'afirmación peut-être y sans doute, y con os relativos ce que, celui qui, celui que, ceux qui y ceux que[5].

Referencias editar

  1. 1,0 1,1 (es) Jesús Cantera y Eugenio de Vicente: Gramática francesa. Editorial Cátedra, S.A., 1999. p 157, p 266.
  2. (fr) Caroline Ellen: Les brumes de Lantic. Editor: Lulu.com, 2013, p 96, p 266
  3. (es) José Antonio Saura Rami: Elementos de fonética y morfosintaxis benasquesas. Gara d'Edizions, Institución Fernando el Católico, 2003. p 296.
  4. (es) Lozano, Ch., Saludas, Á.L. (2005). Aspectos morfosintácticos del belsetán. Zaragoza: Gara d'Edizions - IFC. p 108.
  5. (es) Gramática francesa. Larousse Editorial, S.A, 2000., p 136-137.

Bibliografía editar

Se veiga tamién editar


O futuro simple d'indicativo en aragonés y atras luengas romances
futuro simple d'indicativo en galaicoportugués | futuro simple d'indicativo en astur-leyonés | futuro simple d'indicativo en castellano | futuro simple d'indicativo en aragonés | futuro simple d'indicativo en catalán | futuro simple d'indicativo en occitán | futuro simple d'indicativo en francés | futuro simple d'indicativo en italiano | futuro simple d'indicativo en rumano