Reyal Basilica Colechiata d'o Santo Sepulcre de Calatayú

A Reyal Basilica Colechiata d'o Santo Sepulcre ye una basilica-colechiata, asinas como templo parroquial catolico d'o sieglo XVII situau en Calatayú (Comunidat de Calatayú, Zaragoza) y adscrito a l'arcipestrau de Calatayú, en a diocesi de Tarazona.

Reyal Basilica Colechiata d'o Santo Sepulcre
Basilica Colechiata d'o Santo Sepulcre
Situación cheografica
Estau
País	Aragón
'
Situación	Calatayú (Comunidat de Calatayú)
Adreza	Pl. d'o Sepulcre, 7, 50300
Coordenatas
Archidiocesi
Diocesi	Tarazona
Arcipestrau	Calatayú
Información cheneral
Advocación	Santo Sepulcre
Culto
Orden
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario
Administrador
Director
Coste	{{{coste}}}
Visitable
Altaria
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.l.m.
Atras
Alcance
Iluminación
Potencia
Arquitectura
Tipo	Basilica y colechiata
Estilo	Barroco
Función
Catalogación	Bien d'Intrés Cultural
Materials
Construcción
Construcción	Sieglo XVII
Fundador
Inicio
Fin
Inauguración
Destrucción
Arquitecto
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Reyal Basilica Colechiata d'o Santo Sepulcre Reyal Basilica Colechiata d'o Santo Sepulcre en Aragón

Ye o prencipal templo y casa matriz d'a Orden d'o Santo Sepulcre en Espanya. Tien una frontera con 3 puertas, flanqueada por 2 torres y un tabernaclo digno d'ementar. Estructuralment, ye una replica d'a basilica d'o Santo Sepulcre de Cherusalem.

Historia

A primera ilesia s'erichió en 1156 gracias a Remón Berenguer IV y cuasi un sieglo dimpués, en 1249, se construyió unatra nueva d'estilo mudéchar por orden de Chaime I. A ilesia actual prencipió a construyir-se en 1605 y las obras, a cargo de Gaspar de Villaverde, rematoron en 1613.

En morir sin fillos o rei Alifonso I lo Batallero en 1134, nombró en o suyo zaguer testamento herederas d'os suyos estaus a las tres órdens militars d'o Santo Sepulcre, d'o Temple y d'o Hespital. A nobleza aragonesa, disconforme con tan extranyo testamento, designó como succesor a Don Remiro, monche benedictino bispe de Roda, y chirmán d'o monarca feneixiu.

O 9 de noviembre de 2020 le'n dioron o títol de Basilica.

Caracteristicas

Ye catalogada como Bien d'Intrés Cultural d'o patrimonio aragonés. Localizada chunto a l'antiga Puerta de Somajas, actualment dita de Zaragoza, l'actual Reyal Basilica Colechiata d'o Santo Sepulcre fue concluyida en 1613 por l'arquitecto Gaspar de Villaverde, qui erichió un templo protobarroco de tradición herreriana sobre l'anterior de estilo mudéchar, d'o que encara se conservan cualques restas.

Fueras d'o basamento y as portaladas de sillería, a resta d'a ilesia ye construyida con ladriello. A frontera ye muit sencilla con tablers cuadraus y rectangulars de ladriello resaltau. En ye flanqueada por dos torres, de tres cuerpos de planta cuadrada cadaguna y un remate octogonal con chapitel conico.

L'interior d'o templo, de tres naus, ye monumental con una nau central mas ampla. O crucero no ye resaltau y o presbiterio ye profundo pa alochar o coro. As naus son deseparadas a traviés de pilars d'orden toscano con arcos de meyo punto entre éls.

A nau central se cubre con vuelta de lunetos y as laterals con vuelta d'ariesta. Sobre o crucero s'alza una cupula de gran grandaria sobre pichinas, con tambor y lanterna. En as pichinas s'aprecia a cruz d'o santo sepulcre y o tambor conta con 8 finestras y atras capilletas a on s'alochan esculturas d'ánchels con os atributos d'a pasión.

Los retablos son un sobrebuen eixemplo d'a escuela d'escultors, doradors y pintors de Calatayú d'o sieglo XVII. En os retablos d'a ilesia se representa o ciclo integro d'a Pasión de Cristo. En os laterals i hai ueito unidaz, seis obra de Juan de Palafox y dos d'o canonche don Francisco Yago de Soria, que se reyalizoron en 1666 seguindo un estilo y una tipolochía parellanas.

Claustro

D'a primitiva construcción mudéchar, edificada baixo churisdicción d'a Encomienda d'a Orden d'o Santo Sepulcre de Cherusalem, documentada en Calatayú dende meyaus d'o sieglo XII, nomás se conserva parti d'o magnifico claustro construyiu a meyaus d'o sieglo XIV, asinas como cuantas restas de cambras d'uso común como d'a biblioteca u mesmo d'a colechiata. O claustro se devantaba sobre una planta cuadrada; actualment en estau ruinoso, se conserva en piet nomás a metat d'o mesmo. Cada cruixía se divide en cinco tramos, que se cubren con crucería sencilla que s'ubre a o patio por medio de tres grans vanos apuntaus sin moldurar que quedan deseparaus por contrafuertes de sección rectangular y huei amaneixen cuasi toz entabicaus. A parte d'o claustro que queda adosada a o convento encara conserva restas de decoración puntada.

Sobre a planta baixa se devanta una segunda, ubierta en arcos apuntaus, correspondendo tres por cada vano inferior, y rematada por un alero en saledizo de ladriello. En o sieglo XVI se recreció por medio de l'adición d'una planta mas, de vanos de meyo punto con antepeito con oculos, que son en l'actualidat cuasi toz entabicaus. O claustro de Calatayú talment se convertise en o prototipo d'os claustros d'a Orden en atras ciudaz.

Galería de imágenes

• 
  Vista lateral.
• 
  Campanal.
• 
  Frontera.
• 
  Vista d'o tambor y a lanterna.
• 
  Vista cheneral d'o claustro.
• 
  Vista nocturna d'o claustro.
• 
  Arcos d'o claustro.
• 
  Vista nocturna

Enlaces externos

• Se veigan as imáchens de Commons sobre Reyal Basilica Colechiata d'o Santo Sepulcre de Calatayú.
• (es) Colechiata d'o Santo Sepulcre (Calatayú)
• (es) Buletín Oficial d'Aragón. 9 d'agosto de 2002
• (en) Ficha en gcatholic.org

• Datos: Q27244677
• Multimedia: Colegiate of the Santo Sepulcro, Calatayud / Q27244677