Colechiata de Santa María la Mayor d'Alquezra

A colechiata de Santa María la Mayor d'Alquézar ye una colechiata-castiello con oríchens de fortaleza, construyida en o sieglo IX por Jalaf ibn Rasid pa frenar a os reinos cristianos d'o norte. Situada en a localidat d'Alquezra en a comarca d'o Semontano de Balbastro, Aragón.

Colechiata de Santa María la Mayor d'Alquezra
Colechiata de Santa María la Mayor d'Alquezra
Colechiata de Santa María la Mayor
Situación cheografica
Estau
País Aragón
'
Situación Alquezra (Semontano de Balbastro)
Adreza C. la Iglesia, 22145
Coordenatas
Archidiocesi
Diocesi Uesca
Arcipestrau Semontano-Sobrarbe
Información cheneral
Advocación Santa María
Culto
Orden
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario
Administrador
Director
Coste {{{coste}}}
Vesitable
Altaria
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.r.m.
Atras
Alcance
Iluminación
Potencia
Arquitectura
Tipo Colechiata
Estilo Gotico tardano
Función
Catalogación Bien d'Intrés Cultural
Materials
Construcción
Construcción Sieglo IX
Fundador
Inicio
Fin
Inauguración
Destrucción
Arquitecto
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Colechiata de Santa María la Mayor d'Alquezra ubicada en Aragón
Colechiata de Santa María la Mayor d'Alquezra
Colechiata de Santa María la Mayor d'Alquezra
Colechiata de Santa María la Mayor d'Alquezra en Aragón

Historia editar

L'orichen d'ista fortaleza se troba en primerías d'o sieglo IX, cuan Jalaf ibn Rasid construye o primer castiello pa impedir l'abance d'a resistencia cristiana.

Arredol de 1067, ye conquerida por Sancho Remíriz, fillo de Remiro I, y pasa a estar una fortaleza cristiana a la cuala le'n dicioron "Castrum Alqueçaris". A medida que o proceso d'a reconquiesta abanza enta Balbastro u Uesca, ista fortaleza va perdendo a suya importancia militar y estratechica y se converte en una institución relichiosa.

Ye en 1099 cuan Sancho Remíriz decide dotar a Alquezra d'una comunidat de canonches agostinos. Pa ixo, construye una ilesia colechiata romanica que será substituyida en o sieglo XVI por un atra tardogotica y d'a cuala nomás se conserva l'atrio con capitels historiaus.

 
Pinturas de l'interior.

En o sieglo XIV se construyió lo claustro gotico pero en un estilo amanau a o romanico. A suya planta ye la d'un cuadrilatero irregular, con columnas pareadas y arcos de meyo punto. Encara se mantienen seis capitels historiaus romanicos d'a primera metat d'o sieglo XII con temas como a creyación d'Adán, a Tentación d'Eva y Adán en o Paradiso, Caín y Abel, o Diluvio Universal u a Historia d'Abraham entre atros.

Entre os sieglos XV y XVIII, os muros d'o claustro fuoron decoraus con pinturas a o fresco que relatan escenas d'o Nuevo Testamento.

En a primera metat d'o sieglo XVI s'erichió l'actual colechiata de Santa María, un d'os molimentos mas visitaus d'Alquezra. Ye obra de l'arquitecto Juan de Segura, tamién autor d'a Seu de Balbastro. Entre o sieglo XVII se i adhiben cualques capiellas y o retablo mayor, situau en o presbiterio. Ye de fusta dorada y policromada, realizau en un estilo de transición entre o renaiximiento y o barroco.

Claustro editar

Conserva un curioso y elegant claustro romanico trapezoidal, iste tipo no ye tan infrecuent como podese pareixer, lo trobamos en a seu de Chirona, en Sant Sebastià dels Gorgs, Sant Cugat del Vallès u Sant Pero de Rodes. Santo Domingo de Silos tampoco no ye simetrico y presenta ista forma. S'ha dito que iste tipo ye d'influyencia islamica, pero los trobamos tamién a o norte d'os Pireneus: Sant Martín del Canigó, Lo Toronet u Sant Guilhèm dau Desèrt. Iste tipo de planta normalment se chenera por haber d'adaptar-se os mayestros d'obra a un espacio determinau.

Os arcos d'o claustro no tienen clau, sino que son construyius por dovelas contiguas sin necesidat d'ubicar una d'ellas en o punto central de l'arco. A manca d'una dovela central no implica garra problematica constructiva, ya os visigodos lo feban en os sieglos VI y VII, construyindo arcos con dovelas regulars u irregulars y normalment, no siempre, sin clau.

Enlaces externos editar


 
Colechiatas d'Aragón
 
Santa María d'Abiego | Santa María d'Alquezra | Santa María de Boleya | Santa María de Calatayú | Santa María de Casp | Sant Pero de Boltanya | Santo Sepulcre de Calatayú

Antigas: Sagraus Corporals de Daroca | O Salvador d'Exeya d'os Caballers | Santa María de l'Aínsa | Santa María d'Alcanyiz | Santa María de Berbegal | Santa María de Borcha | Santa María de Mora de Rubielos | Santa María de Rubiuelos de Mora | Santa María de Tamarit de Litera | Santa María d'Uncastiello | Santa María d'o Pilar de Zaragoza | Sant Pero d'Ayerbe | Sant Pero de Fraga | Sant Vicent d'Albelda