Reyal Basilica de Sant Lorient

A Reyal Basilica de Sant Lorient ye una basilica barroca d'a ciudat de Uesca construyida entre 1608 y 1703. Fue edificada sobre un antigo templo romanico, que fue dimpués enamplau en o sieglo XIV en estilo gotico mientres o reinau de Chaime II d'Aragón. Se troba en a plaza de Sant Lorient, en o que estió a morería u barrio alchama d'a ciudat, en extramuros. Ye adedicada a o santo patrón d'a ciudat, ya que, seguntes a tradición, yera aquí a on viviban os suyos prochenitors.

Reyal Basilica de Sant Lorient

Basilica de Sant Lorient
Situación cheografica
Estau
País
'
Situación Uesca, Aragón
Adreza
Coordenatas
Archidiocesi
Diocesi Uesca
Arcipestrau Uesca
Información cheneral
Advocación Sant Lorient
Culto Cristianismo
Orden Exclaustrau
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario
Administrador
Director
Coste {{{coste}}}
Vesitable
Altaria
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.r.m.
Atras
Alcance
Iluminación
Potencia
Arquitectura
Tipo Basilica
Estilo Barroco
Función
Catalogación
Materials
Construcción
Construcción Sieglos XVII y XVIII
Fundador
Inicio
Fin
Inauguración
Destrucción
Arquitecto
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Reyal Basilica de Sant Lorient ubicada en Aragón
Reyal Basilica de Sant Lorient
Reyal Basilica de Sant Lorient
Reyal Basilica de Sant Lorient en Aragón

L'edificio editar

A ilesia de Sant Lorient fue construyida sobre un templo romanico de chicotas dimensions, que fue enamplau dimpués por una fabrica en traza gotica, d'a que se conservan cuantos repuis en a torre, en o retablo mayor y en l'atrio.

A ilesia se divide en planta salón, formada por tres naus d'a mesma altaria divididas en cuatro trampos por pilars cruciformes cubiertos por vovedas de lunetos, con capiellas laterals d'os siglos XVI y XVII entre muraus. A gran cupula sobre pichina que cubre o crucero, data de 1723 y preside un conchunto interior iluminau por vanos de meyo punto con vidreras que reducen a claror d'a luz, prevocando un efecto solemne de l'ampla estructura d'o templo.

En a sacristía s'alza o busto de Sant Lorient en archent (sieglo XVI) que cada 10 d'agosto sale acompanyau por os Danzants en o suyo recorriu dica a Seu. En ella tamién se troban cuantos lienzos documentaus a nombre d'Antonio Bisquert, pintor valenciano d'o sieglo XVII estableixiu en Teruel, que representan a vida de Sant Lorient.

A frontera de ladriello sobre zoclo de piedra, fue disenyada en o sieglo XVIII por José Sofí. Ista se divide en tres cuerpos prencipals flanquiaus por pilastras. Tiene forma de parriella invertida (a torre se pareixe a o mango y as fileras de ladriellos adosadas a os laterals, as reixas). O trampo central corresponde a l'acceso, sobre o que se devanta a torre, que corresponde a l'antiga fabrica. Ye formada por dos cuerpos, o superior formau por amplos vanos de meyo punto. O portico de dentrada, d'estructura parellana a os laterals, se compone en arco de meyo punto con capilleta superior adedicada a Sant Lorient.

Títols editar

A ilesia de Sant Lorient de Uesca tien os siguients títols:

  • Reyal, por as donacions que, a o largo d'a suya historia, le atorgoron a-saber-los monarcas aragoneses como Chaime I, Chaime II, Ferrando II u Felipe I.
  • Parroquial, por estar parroquia en o suyo orichen y fundación d'o barrio u población a on se i trobaba.
  • Colechial, por dar-se en ella dende tiempo inmemorial un Colechio u Capítol de beneficiaus.
  • Basilica, en dar-le tal títol o Papa León XIII en 1884, como remera a lapida que ye en l'atrio.
  • Agregada a la de Sant Chuan de Letrán, Roma dende o sieglo XIII.

Vinclos externos editar


 
Basilicas d'Aragón
 
Nuestra Sinyora de Badaín | Nuestra Sinyora d'o Pilar | Sagraus Corporals | Santa Engracia | Sant Lorient | Santo Sepulcre | Virchen de la Penya