Abellada
|
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
Abellada ye un lugar aragonés despoblato d'a provincia de Uesca situato en o municipio de Samianigo, en a comarca de l'Alto Galligo.[1]
| Abellada | |
| Despoblau d'Aragón | |
| Entidat • País • Provincia • Comarca • Municipio |
Despoblau Aragón.svg){kind=small} UescaAlto Galligo Samianigo |
| Partiu chudicial | Chaca |
| Población • Total |
0 hab. (2017) |
| Altaria • Meyana |
1.221 m. |
| Codigo postal | 22600 |
| Parroquial • Diocesi • Arcipestrau |
Uesca Ayerbe |
| Coordenadas | |
Cheografía
editarSe troba situato en l'extremo sudoriental d'o termin municipal de Samianigo, en a versant norte d'a sierra de Guara, a lo piet d'o barranco d'Abellada, un afluent d'o río Guatizalema, en a parzana conoixita como a Guarguera, por o nombre d'o río Guarga, a 1.221 metros d'altaria sobre o livel d'a mar.
O nuclio urbán ye constituito por tres casas, situatas transversalment respecto a la ilesia, que se troba dica o sud, o que apareixe en a morfolochía urbanistica de belluns d'os lugars de Sarrablo.
Comunicacions
editarNo bi ha carretera engudronata ta plegar ta o lugar, a on s'accede por meyo d'un camín forestal que sale d'o puerto de Monrepós y puya enta l'este por as alturas d'a sierra de Belarra, en o Parque Natural d'a Sierra y as Foces de Guara, pasando primero por Ibirque, ta continar dica Abellada y, d'astí, dica Azpe, a on remata. Una atra branca lateral la conecta con un camín pareixito y paralelo a l'anterior dende a N-330 Uesca-Samianigo a l'ueste dica Bara a l'este.
Población
editarEn el sieglo XVI Abellada teneba cuatro fuegos, quedando despoblato dende os anyos 1960.[2]
Patrimonio cultural
editar- Ilesia romanica de Santa María, hue en runas. Ye protechita legalment con a suya declaración como Bien d'Intrés Cultural.
- Crismón tamién romanico, d'o sieglo XII, actualment alzato en o Museu Ángel Orensanz y Artes de Sarrablo. Manimenos, bi ha dandalos de si en realidat procede d'o monesterio de Sant Chuan d'a Penya.[3]
Referencias
editar- ↑ (es) Catálogo de pueblos y municipios de Aragón. Estadística de población y nomenclaturas toponímicas entre 1900 y 2004 (PDF), Gubierno d'Aragón, 2005, ISBN 84-7753-366-0, p.4
- ↑ (es) Garcés, José; Gavín, Julio; Satué, Enrique (1997-06) La arquitectura popular en las distintas áreas de Serrablo. Generalidades y descripción de sus núcleos.. Serrablo. número 104, año XXVI Asociación d'Amigos de Sarrablo
- ↑ (es) Abellada (Huesca). Iglesia de Santa María Catálogo de Crismones.
Vinclos externos
editar
Datos: Q3572924
