Ibor
Ibor (en castellano Ibort; en SLA probablement Ivort) ye un lugar d'a provincia de Uesca situato en o municipio de Samianigo, en a comarca de l'Alto Galligo.
| Ibor | |
| Lugar d'Aragón | |
.jpg) | |
| Entidat • País • Provincia • Comarca • Municipio |
Lugar Aragón.svg){kind=small} UescaAlto Galligo Samianigo |
| Población • Total |
83 hab. (2016) |
| Altaria • Meyana |
860 m. |
| Codigo postal | 22600 |
| Parroquial • Diocesi • Arcipestrau |
Chaca Samianigo |
| Coordenadas | |
Se troba en una chicota val d'a marguin dreita d'o Galligo, fa tiempos que fue albandonato pero a la fin d'o sieglo XV teneba 4 fuegos y a meyatos d'o sieglo XIX encara teneba 6 fuegos y 36 habitants.
ToponimiaEditar
Se documentan as formas medievals Iuort, Iuorte, Ivorte, Isvor, Hiuort o Ybort.[1]
HistoriaEditar
En o sieglo XVI s'albandonó lo primitvo lugar d'Ibor en haber-ie problemas d'estabilidat d'o suelo en tresladando-se amán, en l'actual ubicación suya.[2]
DemografíaEditar
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| 1717-1981: población de feito; 1990- : población de dreito. Fuent: Intercensal en l'INE, Series de población en l'INE y Relación d'unidatz poblacionals en l'INE. | ||||||||||||||||||
MolimentosEditar
A Ilesia de Sant Lorient d'Ibor, una ilesia d'o sieglo XVIII adedicada a Sant Lorient, que ye la ilesia parroquial d'o lugar.[3] Ye un edificio en piedra picada con nomás que una sola nau dividida en quatre trampos, con planta rectangular con cabecera recta, con una torre adosada en planta quadrada y con un portico moderno en a dentrada suya.[2] La ilesia se construyó en aprofeitando las runas de l'antiguo lugar albandonau mientres lo sieglo XVI, amán de l'actual suyo emplazamiento, y poseye una torre adosada con planta quadrada.[2] No se conserva l'antiga frontera suya, tresladada en os anyos 1960 enta la pardina de Larbesa.[2]
Pueden veyer-sen muestras d'arquitectura popular en as finestras d'as casas y bella chaminera tronconica que encara no s'ha esboldregato. A mayor parti d'as casas teneban antimás os suyo propio pozo y o suyo furno, destacando lo pozo de casa Puente con un curioso forato en o teito que le fa pareixer una chaminera. A estructura d'as carreras ye prou irregular y bi ha a-saber-los pasadizos entre unas y atras.
As bordas son en a parti norte d'o lugar. Bi'n ha una d'a fin d'o sieglo XVIII.
ReferenciasEditar
- ↑ Ubieto Arteta, Agustín (1972), Toponimia aragonesa medieval, Valencia: Anúbar. “https://uez.unizar.es/sites/uez.unizar.es/files/users/pjulian/QesQ/Agustin/14-toponimia_aragonesa_medieval.pdf”
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 (es) Iglesia de San Lorenzo de Ibort en o sitio web d'o Sistema de Información del Patrimonio Cultural Aragonés.
- ↑ (es) Parroquias del Arciprestazgo de Sabiñánigo en o sitio web d'a Diocesi de Chaca.