Gadus morhua

Gadus morhua
Abadecho (Gadus morhua) en un aquario de Mareis.
Denominacions populars
Abadecho, Abadeixo
Estato de conservación
Vulnerable (IUCN)
Clasificación scientifica
Reino:	Animalia
Filo:	Chordata
Clase:	Actinopterygii
Orden:	Gadiformes
Familia:	Gadidae
Chenero:	Gadus
Especie:	G. morhua
Descripción
Gadus morhua Linné, 1758
Distribución cheografica
Distribución de l'abadecho en l'Atlantico

L'abadecho u abadeixo (Gadus morhua(Linné, 1758)) ye un peix bentopelachico d'a familia Gadidae, d'a orden Gadiformes y d'a clase d'os Actinopterygii muito consumiu por os europeus y obchecto de pesca comercial por o menos dende tiempos d'o Ligallo Hansiatico.

Zoonimia

L'abadecho no figura en textos medievals aragoneses ni en os peaches d'o Reino d'Aragón, por o que encara no yera obchecto de comercio ni consumo cheneralizau a primers d'o sieglo XV. Como peix pescau en l'Atlantico o suyo consumo habió d'estar introdueito dende l'ueste u lo norte dende Castiella, Navarra u Gascunya. En textos catalans as referencias a l'abadecho mes antigas conoixidas son d'o sieglo XVI. En Navarra y Aragón as referencias mes antigas a l'abadecho se remontan por o menos a primers d'o sieglo XVI ya en castellán. En belunas s'escribe abadexo, como se continará fendo en a segunda mitat d'o sieglo XVI y en o sieglo XVII, quan encara no existiba en castellán a j velar actual y pronunciaban y escribiban x en cuenta d'ella:

Item es condicion en que assimismo el dicho rendador aya de tener en sus tiempos durante el dicho tiempo todo pescado en especial congrio, abadexo y sardinas arencada y blanca en sus tiempos y de la forma siguiente. (1563, Berdún)

A denominación actual mes común en l'Alto Aragón ye abadeho, amprada d'o castellán abadejo y d'etimolochía poco segura. David A. Pharies considera que ye una creyación autonoma castellana con sufixo -ejo (o equivalent a l'aragonés -ello), por o que derivaría d'a radiz abad. Tamién bi ha adaptacions d'este castellanismo como abadecho y abadeixo.

A primera forma ye una aragonesización d'a parola a seguindo seguindo equivalencias foneticas que ya se daban en l'aragonés d'as comunidatz aragonesas en parolas como panocha, ramucha, regacho, asnacho y los toponimos medievals Torricho y El Villarecho (tamién con sufixo -ejo en castellán), que en qualques casos presentan una terminación con j en castellán, ch en l'aragonés d'o sudueste y ll en l'aragonés d'a val de l'Ebro.

A segunda forma ye una adaptación con xeada admesa por l'Academia de l'Aragonés y que se documenta en parlas de transición entre l'aragonés y catalán en Ribagorza Baixa y Litera.

Vinclos externos

• Se veigan as imáchens de Commons sobre Gadus morhua.
• Wikispecies tiene un articlo sobre Gadus morhua.