Sufixos indicadors de formacions vechetals en aragonés

Os sufixos indicadors de formacions vechetals en aragonés son d'orichen latín y pueden solapar-sen.

Sufixo -et(o), -et(a)

Deriva d'o sufixo latín -ETUM. Se troba sobre tot en a toponimia, y con a variant -ito. Tamién puet sonorizar ta -eda y dica -ada.

• Aineto. < ¿AGIN? + -ETUM (¿"taixera"?).
• Pineta.
• Cercito < QUERCETUM ("carrascal").
• Nocito < NUCETUM.
• Uermeda < OLMETA.

Por o suyo pareixiu tanto en fase romanz como en fase latina con o diminutivo -et (latín -ETTU-M) que iba sustituindo a lo diminutivo -iello (latín -ELLUM), s'han produeito confusions que explican toponimos con este diminutivo asociaus a fitonimos, que en aragonés son muito menos freqüents que en catalán:

• Piniello < PINELLUM < PINETUM.

Sufixo -osa

Tenemos eixemplos d'uso d'o sufixo -osa sobre tot en a microtoponimia:

• Abetosa.
• Fabosa.

Sufixo -ar

O sufixo -ar deriva d'o sufixo latín -ARIS a traviés d'a radiz l'acusativo -ARE-M.

• Allagar.
• Coscollar.
• Fayar.
• Felcar, a on se trobal felces.
• Fragar.
• Matullar.
• Sabinar.
• Sabucar.
• Tarabinar.

Sufixo -al

O sufixo -al deriva d'o latín -ALIS a traviés d'a radiz de l'acusativo -ALE-M.

• Artal.
• Chinebral.
• Chordonal.
• Felgueral.
• Ferrenyal.
• Figueral.
• Fraixinal.
• Hordial.
• Matical.
• Vinyal.

Casos de coexistencia d'o sufixo -ar con -al

Tenemos bell caso de coexistencia u solapamiento:

• Buixacal y Buixacar.
• Carrascal y Carrascar.
• Caixical y Caixicar, con variants foneticas respectivas. A forma orichinal pareix estar a forma con sufixo -ar, d'alcuerdo con textos medievals.