Punta d'a Monchoya

(Reendrezau dende Punta Monchoya)
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
A Monchoya
A Manchoya
A Monchoya dende una era de Basarán.
Situación
Situación Broto (Uesca)
Latitut 42°34'05,70"N
Lonchitut 0°10'01,31"U
Vértiz cheodesico 17804
Cheografía
Cordelera Sierras interiors pirenencas
Sierra Sierra d'a Monchoya
Macizo
Altaria 2.033 m
Primera puyada
Ruta mas fácil
Mapa

A punta d'a Monchoya u punta d'a Manchoya[1] ye una montanya de 2.033 m situada en a sierra d'a Monchoya y administrativament en o municipio de Broto.

En a suya cima bi ha un vértiz cheodesico.

Toponimia editar

O toponimo Monchoya dimana de <*MONS GAUDII («mont d'o goyo»), seguntes Jesús Vázquez Obrador.[2] O toponimo ye común en os territorios a on que se parla o catalán con a forma Monjoia, y se gosa referir a fitas importants en os camins, especialment en os que se feba con razón de bella pelegrinación relichiosa. Vázquez Obrador considera que o mas probable ye que o toponimo arribás t'aquí, no pas a traviés d'o catalán, sino a traviés de l'occitano.[2]

Iste tipo de rebaptismos relichiosos con a toponimia fuen frecuents en os primers sieglos medievals y d'expansión d'o cristianismo.[3] S'ha de pensar que as autoridaz relichiosas por ixas envueltas miraban de rodeyar a os fidels de referents cristianos que achudasen a substituir as suyas anteriors creyencias paganas. Muit a sobén, isto pasaba por re-baptizar os referents cheograficos d'o entorno a on que viviban. En o caso de Sobrepuerto, que fue obchecto de repoblación u evanchelización por medio d'a implantación de tres monesterios impulsaus por o bispau de Chaca y os reis de Pamplona entre l'anyo 900 y l'anyo 1000,[3] os toponimos relichiosos y especialment os hachiotoponimos (toponimos «con nombre de santo») son especialment abundants, o que podría respaldar ixa tioría.

Referencias editar

  1. (es) Toponimos oficials de Sobrarbe en www.lenguasdearagon.org
  2. 2,0 2,1 (es) VAZQUEZ OBRADOR, Jesús. Nombres de lugar de Sobrepuerto,, análisis lingüístico. Ed. comarca de l'Alto Galligo. Uesca, 2004. ISBN 84-8127-131-4. Versión dichitalizada consultable en linia
  3. 3,0 3,1 (es) SATUÉ OLIVÁN, Enrique. Ainielle, la memoria amarilla. Ed. PRAMES. Zaragoza, 2003. ISBN 84-8321-154-8

Enlaces externos editar