Perula

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Perula yera un lugar medieval y actual pardina, a pardina de Santa María de Perula, situada en o municipio de Samianigo.

Perula
Despoblau medieval d'Aragón
Entidat  • País  • Provincia  • Comarca  • Municipio	Despoblau medieval  Aragón  Uesca Alto Galligo Samianigo
Partiu chudicial	Chaca
Población  • Total	0 hab.
Altaria  • Meyana	940 m.
Parroquial  • Diocesi  • Arcipestrau	Chaca Samianigo
Coordenadas	42°23’31’’N 0°11’36’’U
Perula Perula en Aragón

D'antis mas feban romería a la ermita de Santa María o lunes de Pascua os vecins d'Aineto y o 8 de setiembre (Natividat d'a Virchen) os d'Aineto, Solaniella y o Molín d'Escartín. En o sieglo XIX tamién i acudiban os vecins de Secrún, Zresola, Lasaosa y Fenillosa.

Toponimia

D'o latín PETRA "piedra" con o sufixo diminutivo -ula, ye decir "piedra chicota".

Historia

Mientres o sieglo XIII se documenta que a suya ilesia teneba o títol eclesiastico de rectoría.

Se sabe que en 1450, Chuan Escudero vendió a metat d'as tierras d'o termin de Perula a Fernando Sánchez. Dimpués, entre os anyos 1782 y 1792, Ramón Escartín, canonche d'a seu de Sant Pero de Chaca y chermano de Pero Escartín, propietario d'a pardina reconstruyió a ilesia de Santa María, que yera espaldada.

Jordán de Asso menciona iste lugar como uno d'os despoblaus perteneixients a o districto de Chaca. Pascual Madoz le da categoría de pardina, dependient d'Aineto.

Leyendas

Dicen as leyendas que en Perula viviban dos familias y que, como no i heba fuents, heban de beber d'augua que replegaban d'a plevia a traviés d'unas canals y que almadazenaban en un alchub. A mala calidat d'ixas auguas fació que s'estendillase una malautía entre a población d'o lugar. Nomás i quedoron que dos supervivients que marchoron la un ta Aineto y l'atro ta l'actual Santa María de Perula, a on tamién murioron.