Poblau iberico de Sant Antoni
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
O poblau iberico de Sant Antoni (en catalán Poblat ibèric de Sant Antoni) ye un chacimiento arqueolochico d'o pueblo iberico y de cultura iberica que se troba en o tozal de Sant Cristòvol a 1 km d'a villa de Calaceit, en a comarca d'o Matarranya.
Excavau por l'arqueologo calaceitán Joan Cabré Aguiló y por Pere Bosch Gimpera (de l'Institut d'Estudis Catalans) entre os anyos 1903 y 1919, buena part d'os materials que se i troboron son en o Museu Arqueolochico de Barcelona. Actualment ya ye excavau de tot y se pueden veyer as dos fases d'a evolución d'o poblau.
A primera fase d'ocupación d'o poblau ye entre os sieglos V y IV a.C.; d'ista fase son os edificios que se troban en o cabalto d'o tozal. Entre os sieglos III y prencipios d'o II a.C s'enamplo lo poblau con nuevas casas situadas en o cabaixo y bellas estructuras esfensivas como a muralla y os torretons.
A dentrada a lo poblau se feba por o norte, a on encara se puet veyer chunto a la muralla una basa ta plegar l'augua d'a plevia.
Cheodesia
editarBi ha un vértiz cheodesico situau a una altaria de 588 metros dende o livel d'a mar[1] a 16,90 m a o sudueste d'a esquina d'a ermita de Sant Antonio.
Referencias
editarVinclos externos
editar- (es) Ibers en Aragón.