Pascual Miguel Ballestín
|
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
| Pascual Miguel Ballestín | |
|---|---|
| Información personal | |
| Calendata de naixencia | 1966 |
| Puesto de naixencia |  Gallocanta (Campo de Daroca, Zaragoza)
|
| Ocupación | Bibliotecario y lexicografo. |
Pascual Miguel Ballestín (Gallocanta (Campo de Daroca), 1966) ye un mayestro, bibliotecario y lexicografo aragonés. Ye licenciau en Machisterio y cheografo de formación.[1] Ha colaborau con as editorials aragonesas PRAMES y Gara d'Edizions.
Como lexicografo, afirma haber replegau parolas toda la suya vida, y ha expublicau compilacions lexicas en diferents publicacions d'ambito aragonés, como a Revista Xiloca, Rolde y O Espiello de Ligallo de Fablans de l'Aragonés. Destacan os suyos treballos sobre o lexico aragonés que se troba en documentos d'os sieglos XIX y XX, y ha reivindicau una important aportación lexica d'Aragón y de l'aragonés a la luenga castellana.
Libros editar
Ha feito de traductor d'obras d'autors internacionals a l'aragonés, como A metamorfosis de Kafka y Peter Pan de J. M. Barrie, y belatras d'autors aragoneses en atras luengas d'Aragón, como A gollada d'o bosque de Chesús Yuste, Barucas estibals y atras prosas balanderas de Jesús Moncada, y A fragor de l'augua, de José Giménez Corbatón, todas ellas con Gara d'Edizions.[1]
Como autor, ha expublicau Insultar en Aragón (Gara d'Edizions, 2014) y Los Nombres de Aragón. Sus poblaciones (inedito). En chunto con Chesús Casaus ye co-autor d'o Dizionario Aragonés de Terminos Cheograficos (Gara d'Edizions, 2008) y d'a introducción a la reedición d'o Diccionario Dialectal Altoaragonés (Gara d'Edizions, 2005) de Mª Hortensia Buisán Bernad.[1]
Ha colaborau con PRAMES, S.A. en a elaboración d'a colección RutasCAI, de guías por comarcas d'Aragón, d'a cual en fué miembro d'o consello asesor,[1] y fue editor d'a re-edición d'o Itinerario del Reyno de Aragón (1610-1611) d'o cheografo portugués d'o sieglo XVII João Batista Labanha,[1] y a edición facsímil d'o Diccionario Geográfico-estadístico de Pascual Madoz.[1] Ha estau colaborador tamién en belatros prochectos escritos, como as guías Guía de Daroca, Aragón puertas abiertas u El Pirineo aragonés, montañas vividas.[1]