Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Natalia Ginzburg
Natalia Ginzburg con Sandro Pertini.
Natalia Ginzburg con Sandro Pertini.
Información personal
Naixida o: 14 de chulio de 1916
Naixida de: Palermo (Sicilia)
Muerta o: 7 d'octubre de 1991
Muerta en: Roma
Ocupación: Escritora
Casada con: Leone Ginzburg (1938-1944)
Gabriele Baldini (1950-1969)
Fillos: Carlo Ginzburg

Natalia Levi u Natalia Ginzburg (por l'apellito d'o suyo primer marido), naxita de Palermo (Sicilia) o 14 de chulio de 1916 y muerta en Roma o 7 d'octubre de 1991, estió una escritora italiana.

Orichens familiars editar

Natalia Levi yera naxita de Sicilia, encara que a suya familia yera orichinaria de Trieste, en o norte d'Italia. Su pai,Giuseppe Levi, yera un conoixito profesor unibersitario de Medicina, con ideyas politicas librepensadoras (estió engarcholato, con os suyos tres chirmans, por o faxismo de Mussolini), encara que a suya mai yera d'ideyas cristianas. Natalia s'educó en Torino, con una formación similar a las ideyas d'o suyo pai.

Faxismo y guerra editar

En 1933 Natalia publicó o suyo primer cuento, I bambini.

En 1938 casó con Leone Ginzburg, intelectual italiano d'ideyas comunistas naixito en a Unión Sovietica, y o matrimonio se relaciona con os grupos antifaixistas que bi ha arredol d'a Editorial Einaudi en Torino (a on treballa Leone), encluyendo a Cesare Pavese.

En 1940, mientres a Segunda Guerra Mundial (y dica 1943) o Gubierno faixista desterró a Leone Ginzburg a un chicot lugar en os Abruzos, y Natalia i estió con o suyo marido. En 1942 publicó con pseudonimo a suya primera novela, La strada che va in città.

Leone Ginzburg morió torturato por a Gestapo en a garchola de Regina Coeli de Roma o 5 de febrero de 1944, y Natalia tornó ta Torino, encara ocupato por os alemans.

Posguerra editar

Dimpués d'a guerra, Natalia treballa en a editorial Einaudi. Asinas, en 1947 publicó a suya segunda novela, È stato così, con a cual recibió un premio literario.

En 1950, Natalia casó con o profesor universitario Gabriele Baldini, que fue nombrato director d'a delegación de l'Istituto Italiano di Cultura en Londres (Reino Uniu).

Dimpués de cuantas obras literarias, en 1963 recibió o Premio Strega por a suya obra Lessico familiare, y continó con una esitosa carrera literaria. Fació un chicot papel en una pelicula de Pier Paolo Pasolini.

En 1969 morió o suyo esposo Gabriele.

En 1984 recibió o Premio Bagutta

Natalia Ginzburg morió en Roma o 7 d'octubre de 1991.

Obra editar

  • 1942: La strada che va in città.
  • 1947: È stato così.
  • 1952: Tutti i nostri ieri.
  • 1957: Valentino.
  • 1957: Sagittario.
  • 1961: Le voci della sera.
  • 1962: Le piccole virtù.
  • 1963: Lessico famigliare.
  • 1970: Mai devi domandarmi.
  • 1973: Caro Michele.
  • 1974: Vita immaginaria.
  • 1983: La famiglia Manzoni.
  • 1984: La città e la casa.
  • 1990: Serena Cruz o la vera giustizia.

Predecesor:
Mario Tobino
Premio Strega
1963
Succesor:
Giovanni Arpino
Predecesor:
Giorgio Bassani
Premio Bagutta
1984
Succesor:
Francesca Duranti


Vinclos externos editar