Ilesia de Sant Miguel de Biota

Iste articlo ye sobre a ilesia de Sant Miguel de Biota, en Cinco Villas; ta atros usos, se veiga Ilesia de Sant Miguel.

A ilesia de Sant Miguel de Biota ye una ilesia, consagrada a Sant Miguel Arcánchel, que se troba situata en o municipio aragonés de Biota, en a comarca de Cinco Villas y provincia de Zaragoza.

Ilesia de Sant Miguel
Anvista de l'abside d'a ilesia de Sant Miguel de Biota.
Situación cheografica
Estau	Espanya
País	Aragón
Comarca	Cinco Villas
Situación	Biota (Cinco Villas)
Adreza	C/ La Herrería, 1, 50695 Biota, Zaragoza
Coordenatas	42°14′06″N 1°13′58″U
Archidiocesi	Pamplona y Tudela
Diocesi	Chaca
Arcipestrau	Erla-Uncastiello
Información cheneral
Advocación	Sant Miguel Arcánchel
Culto	Cristianismo
Orden
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario	Ilesia Catolica
Administrador
Director
Coste	{{{coste}}}
Visitable	Sí
Altaria
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.l.m.
Atras
Alcance
Iluminación
Potencia
Arquitectura
Tipo	Ilesia
Estilo	Romanico^[1]
Función	Culto
Catalogación	Molimento Nacional Bien d'Intrés Cultural
Materials	Piedra picada
Construcción
Construcción	Sieglo XII (1196)^[1]
Fundador
Inicio
Fin
Inauguración
Destrucción
Arquitecto
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Ilesia de Sant Miguel Ilesia de Sant Miguel en Aragón

Ye una ilesia de culto catolico que pende d'a diocesi de Chaca y de l'archidiocesi de Pamplona, estando la ilesia parroquial d'o lugar.^[2] L'edificio ye d'o sieglo XII, en estilo romanico. A ilesia fue declarada Molimento Historico-Artistico o 30 d'abril de 1982 por o Gubierno d'Espanya, y ye protechida legalment en l'actualidat con a suya declaración como Bien d'Intrés Cultural, a fegura legal que substituye a la de Molimento Nacional.^[3] As suyas fronteras sud y occidental son obchecto d'especials órdens que desembolican a suya protección.

A ilesia poseye nomás que una sola nau. Belunas d'as suyas esculturas son obra d'o dito Mayestro d'Agüero u Mayestro de Sant Chuan d'a Penya.

Historia

En Biota se i debantó un monesterio, adedicau a Santa María,^[4] que pendeba d'o monesterio de Sant Chuan d'a Penya dende 1071,^[1] y d'antis mas d'o desapareixiu monesterio de Sant Istevan d'Orastre,^[5] que se trobaba en a sierra de Santo Domingo (y que dio nombre a la ilesia de Sant Istevan de Luesia). Cuan a ilesia monastica yera en estau de runa, o monesterio de Sant Chuan d'a Penya permitió que se i debantase un nuevo templo, que ista vegata s'adedicó a Sant Miguel Arcánchel.^[1] As obras d'o templo rematoron, alto u baixo, en 1196.^[1]

Caracteristicas arquitectonicas

A planta d'a ilesia de Sant Miguel de Biota.

L'arquitectura

Ye una ilesia con una sola nau rectangular que remata en un abside.^[4] Dividida en seis trampos, os suyos contrafuertes se troban en l'exterior, amanixendo dende dentro d'o templo en forma de columnas.^[1] A nau se troba cubierta con vuelta de canyón, con arcos faixons dobles que reposan sobre pilastras adosadas

L'abside poseye tres uberturas en aspillera que proporcionan luminosidat a l'interior d'o templo, y se troba cubierto con vuelta de cuarto d'esfera una mica apunchada.

Fa poquetas anyadas se recuperó uno d'os arcos, zaguer repui de l'antigo claustro d'a desapareixida ilesia monastica, que se troba a lo canto de l'actual frontera norte de l'edificio.

A dependencia en forma cuadrada que se debanta en a frontera sud, amanata a l'abside, fue adhibida con posterioridat,^[1] mientres o sieglo XVII, y se i troba la sagristía.

A escultura

As esculturas d'a ilesia son obra d'o dito Mayestro d'Agüero (u Mayestro de Sant Chuan d'a Penya,^[4] pero en estar una obra de zaguerías d'o sieglo XII ya son en un estilo de transición dende o romanico enta o gotico.^[1] Ye o zaguer treballo d'o Mayestro,^[1] y recibe influyencias goticas procedents d'a ilesia de Sant Miguel de Fuentidueña (Fuentidueña, Segovia) respective d'a suya tematica, que tracta d'un tema que dica l'inte no heba estau present en o panorama artistico d'o romanico aragonés: a psicostasi u pesache d'as almas por part de l'arcánchel Sant Miguel.^[1]

A frontera occidental

Poseye un arco de meyo punto una mica abocinau con cuatre arquivoltas. Representa la Epifanía u adoración de Chesús por os Reis Magos.^[4]

A frontera meridional

A suya frontera meridional, mas antiga que la occidental, poseye cuatre arquivoltas, estando lo suyo timpano adedicau a la psicostasi u pesache d'as almas que fa l'arcánchel San Miguel en o Chudicio final, estando adedicada la ilesia a dito arcánchel y estando lo pesache d'as almas una d'as suyas actividaz caracteristicas.^[4]

A torre

A suya torre conserva los suyos primers dos cuerpos romanicos (os restants son d'epoca posterior), trobando-se adosada a la suya frontera meridional.

Protección legal

A ilesia fue declarada Molimento Historico-Artistico o 30 d'abril de 1982 por o Gubierno d'Espanya, y ye protechida legalment en l'actualidat con a suya declaración como Bien d'Intrés Cultural, a fegura legal que substituye a la de Molimento Nacional (codigo RI-51-0004634).^[3]