Garrulus glandarius

Garrulus glandarius
Denominacions populars
Gai, Gayo [1]
Estau de conservación

Seguro (IUCN)
Clasificación cientifica
Animalia
Chordata
Aves
Passeriformes
Corvidae
Garrulus glandarius
G. glandarius
Descripción
Garrulus glandarius
Linnaeus, 1758
Distribución cheografica
Distribución d'o Gai.

O gai [1] [2] u gayo[3] (Garrulus glandarius (L., 1758)) ye un muixón de mida meyana, d'entre 30 y 35 cm de lonchitut, con alas curtas y arrondoladas que no gosan a exceder os 60 cm d'amplaria. Como toz os corvidos s'alimenta d'animals chicoz, glans, lulos y altras fruitas, de manera omnivora. Ye un habitant caracteristico d'as selvas caducifolias.

Uevos de Garrulus glandarius.

Se conoixe rapidament per as suyas caracteristicas colors marronosas u naranchencas en o cuerpo, con franchas blancas en as alas que se centellan caracteristicament a distancia cuan l'animal fui per entre la vechetación, mientres emite o suyo caracteristico canto que li ha dau o suyo nombre en aragonés; "gaik", que puet repetir-se y ye siempre estrident. As singulars tacas azuls que tien en as alas nomás son visibles cuan l'animal ye posau en as brancas, y son una d'as partis clau d'a suya identificación.

O gai ye un muixón imitador, isto quier decir que emplega tiempos d'a suya vida en aprener os cantos d'altras aves d'o suyo ambient y finalment las emplega ta trafulcar-las y fer-las fuera d'o suyo territorio, fendo a sobén que istas creigan que lo territorio ye ocupau per altros animals d'a suya propia especie. Ista conducta ye singularment important con o canto de bellas rapinyadoras nocturnas, que en establir-se en lo suyo territorio, podrían significar un periglo pa lo chicot corvido.

Referencias

editar
  1. 1,0 1,1 (an) Diccionario aragonés-castellano-catalán. Versión preliminar. Estudio de Filología Aragonesa. Edacar num. 14. Zaragoza. Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés. ISSN 1988-8139. Octubre de 2024.
  2. (an)/(ca)/(es) Cartel d'as aus (PDF: 9.9 Mb) d'a pachina web Aragón Natural d'o Gubierno d'Aragón
  3. (es) Mariano Peralta Horte: Ensayo de un diccionario aragonés-castellano, 1853, ISBN 978-1168692238, p.39

Vinclos externos

editar