Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Iste articlo ye sobre un macizo d'o Pireneu. Ta atros Usos se veiga Tres Serols (desambigación).

As Tres Serols, u mas a sobén dito Treserols[1], ye o macizo calsinoso mas alto d'os Pireneus y d'Europa y fa part d'as sierras interiors pirenencas[2]. O suyo pico de mas altaria ye o Mont Perdito con 3.355 m. O macizo de Mont Perdito, conoixito por As Tres Serols, lo forman os picos de Mont Perdito (3.355 m), Mallo de Marmorés (3.328m.), y Anyisclo (3.263 m.) dito tamién, iste zaguer, Soum de Ramond. En iste sector se troban 22 tucas de mas de 3.000 m.

Tres Serols
Mont Perdu - Monte Perdido
Anvista d'as Treserols.
Cheografía
Cordelera {{{cordelera}}}
Sector {{{sector}}}
{{{tpran}}} {{{ran}}}
Maxima altaria 3.355 m, Punta de Treserols
Cimas importants Treserols (3.355 m), Mallo de Marmorés (3.328m.) y Anyisclo
Largaria
Amplaria
Superficie
Vértiz cheodesico
Subsistemas {{{subsistemas}}}
Administración
Estau
País Val d'Ordesa, Uesca, Aragón
Circo de Gavarnía, Occitania
'
Cheolochía
Edat
Materials Calsinera
Tipo {{{tipo}}}
Mapa

O macizo d'as Tres Serols fa parte d'o Parque Nacional d'Ordesa y d'as Tres Serols, formato por 4 vals de extraordinaria polideza: Ordesa a lo sudueste, Anyisclo a lo sud, Escuaín a lo sudeste y Verde a l'este. Parti d'o macizo s'interna a lo norte en territorio francés, formando parti d'o Parc National des Pyrénées Occidentals (Parc national des Pyrénées), destacando a Val y Circo de Gavarnie (Gavarnie), atro polito circo glacial que en a suya cabecera tien o salto d'augua mas alto d'Europa, con mas de 400 metros de caíta vertical.

Mont Perdito ye o pico d'a ezquierda y o d'a dreita ye o Mallo de Marmorés (Anvista dende o norte)

En a cara Norte d'o Mont Perdito, se i troba un d'os poquez glaciarss que siguen existindo en os Pireneus, anque en pando pero contino retacule. Se tracta d'una luenga con muita pendient, que tien un frent d'unos 750 metros y va dende os 2700 a los 3500 metros d'altaria.

Entre os montanyers, Mont Perdito goza d'una gran popularidat debito a que ye un tresmil pro fácil d'enrestir. A vía normal de puyata s'efectua dende o cubilar de Góriz (2100 m), a on ye habitual pernoitar, y a canal de "a escopidera", un d'os puntos negros d'o Pireneu a on s'ha amortato muita chent prebando de adubir a tuca.

Iste macizo ye incluso dentro d'a Reserva d'a Biosfera d'Ordesa-Comachibosa declarata por a UNESCO en 1997.

Mont Perdito y glaciar en a cara norte

Referencias

editar


Sierras interiors pirenencas
Abodi | Aísa | Alano | Alta | Añelarra | Arbís | Arrigorieta | Arro | Artxube | Aspe | Berganui | Boumort | Calva | Campanué | Carquera | Carreu | Cis | Collarada | Cotiella | Cuberes | Chía | Chordal | Esdolomada | Espata | Espierba | Ferrera | Gurb | Larra | Límez | Longa | Montcau | Montllobar | Muro de Roda | Osa | Partaqua | Peracalç | Planas | Prada | Rocamola | Sant Corneli | Sant Cosme | Santa Engracia | Sant Martín d'a Solana | Sant Salvador | Sant Gervás | Sant Joan | Sant Visorio | Sardanera | Secús | Sestrals | Set Comelles | Telera | Tendennera | Tercui | Trallata | Tres Serols | Turbón | Ustarroz | Vernera | Zariquieta| Zucas