Republica Democratica Alemana

Antiguo estau d'Europa (1949-1990)
(Reendrezau dende Alemanya de l'Este)

A Republica Democratica Alemana (RDA u DDR, de l'alemán Deutsche Demokratische Republik) estió un estau organizato politicament como una republica socialista d'Europa Central que s'establió en o territorio alemán ocupato por a Unión Sovietica a la fin d'a Segunda Guerra Mundial y existió entre 1949 y 1990, cuan os Länder que la formaban s'unificoron con los d'a Republica Federal Alemana (RFA) ta formar una sola Alemanya.

Republica Democratica Alemana
Deutsche Demokratische Republik
1949 — 1990
Bandera Escudo d'armas
Situación de Alemanya Oriental
Situación de Alemanya Oriental
Capital Berlín¹
Idioma oficial Alemán
Gubierno Estau socialista
Periodo historico Guerra Fría
 • Formación 7 d'octubre de 1949
 • Reunificación 3 d'octubre de 1990
Superficie
 • 1990

108 333 km²
Población
• 1990 est.
     Densidat

16.111.000 hab.
0 hab/km²
Moneda Marco d'a RDA
Miembro de: ONU, Pacto de Varsovia, CAME, OSCE
¹ Berlín Este

Ta diferenciar-la de l'Alemanya capitalista (Alemanya Occidental), a sobén se deciba Alemanya Oriental u de l'Este. Tamién s'emplegó a denominación Alemanya Democratica ta diferenciar-la de l'Alemanya Federal, a RFA.

Historia

editar
Ta más detalles, veyer l'articlo Historia d'a Republica Democratica Alemanaveyer os articlos [[{{{2}}}]] y [[{{{3}}}]]veyer os articlos [[{{{4}}}]], [[{{{5}}}]] y [[{{{6}}}]]veyer os articlos [[{{{7}}}]], [[{{{8}}}]], [[{{{9}}}]] y [[{{{10}}}]].

Dimpués d'a Segunda Guerra Mundial se dividió o territorio alemán en cuatre zonas baixo control d'as tropas d'os Aliaus. A Republica Democratica Alemana s'establió o 7 d'octubre de 1949 en a zona d'Alemanya baixo control sovietico, con Wilhelm Pieck como primer president. A Unión Sovietica estió o primer estau en reconoixer a la nueva RDA y en prencipiar relacions diplomaticas. Ixe mesmo anyo atros estaus socialistas feban o mesmo: Albania, Bulgaria, Checoslovaquia, a Republica Popular China, Corea d'o Norte, Rumanía, Polonia y Hongría. A Republica Federal d'Alemanya, establita tamién en l'anyo 1949, se negó a reconoixer a la RDA.

 
Conmemoración d'o XL cabo d'anyo d'a Republica Democratica Alemana

En primerías, a Unión Sovietica no proposó que a RDA fuese un estau socialista, deixando ubierto o camín enta una posible reunificación d'Alemanya adintro d'o marco d'a Guerra Freda. Manimenos, l'actitut d'os sovieticos cambeó a escape cuan en l'anyo 1952 as potencias d'a OTAN y o gubierno d'a RFA, alavez en mans de Konrad Adenauer, refusó a dita Nota de Stalin —en a nota bi heba una propuesta sovietica sobre a reunificación alemana y a retirata d'as superpotencias d'os afers d'a politica interna alemana—. Dende l'inte s'aceleró a colectivización de l'agricultura y a nacionalización d'interpresas, asinas como a desaparición d'os estaus d'a RDA, que fuoron reemplazatos por districtos.

O 17 de chunio de 1953 Berlín Oriental estió escenario d'una serie de manifestacions en contra de l'augmento d'es cuotas de producción; as manifestacions no tardoron en expandir-se a atras ciudaz d'o país y convertir-se tamién en una ubierta critica a la politica gubernamental d'o gubernant Partiu Socialista Unificau. As protestas fuoron sofocatas por as unidaz de l'Exercito Royo que remaniban en territorio alemán, y prevocaron decenas de victimas mortals, encara hue en día a cifra ye obchecto de descusión entre os historiadors.

A unificació estió posible gracias a os cambeos politicos en os diversos estaus d'o Bloque de l'Este, en especial por as reformas feitas por o mandatario sovietico Mihaíl Gorbachov. A obertura d'a muga d'Austria con Hongría, que permitiba o libre paso de ciudadans a traviés d'o dito Telón d'acero, fue considerata determinant. Helmut Kohl, dimpués d'o suyo trunfo en as eleccions d'a cancilleria d'a RFA en l'anyo 1989, s'embarcó en o proceso d'aconseguir a unificación alemana, a cual se concretó simbolicament con a cayita d'o muro de Berlín o dia 9 de noviembre de 1989 y quedó oficializata cuasi un anyo dimpués en a unificación d'os dos estaus, a RFA y a RDA en un, a Republica d'Alemanya.

Gubierno y politica

editar
Ta más detalles, veyer l'articlo Gubierno y politica d'a Republica Democratica Alemanaveyer os articlos [[{{{2}}}]] y [[{{{3}}}]]veyer os articlos [[{{{4}}}]], [[{{{5}}}]] y [[{{{6}}}]]veyer os articlos [[{{{7}}}]], [[{{{8}}}]], [[{{{9}}}]] y [[{{{10}}}]].
 
División administrativa d'a RDA

A RDA fue gubernata entre os anyos 1949 y 1989 por o Partiu Socialista Unificau d'Alemanya (en alemán Sozialistische Einheitspartei Deutschlands). O SED estió producto d'a unificación d'o Partiu Comunista d'Alemanya (KPD) y o Partiu Socialdemocrata d'Alemanya (SPD) d'a zona oriental controlata por a URSS. Nominalment, o SED, chunto con a suya organización chovenil (a FDJ), os sendicatos (FDGB) y atros chicoz partius politics, formaban o Frent Nacional d'Alemanya Democratica.

O SED yera en a practica o partiu unico d'a RDA y monopolizaba o poder. Gosó tener 2,8 millons de militants. O secretario cheneral d'o suyo Comité Central yera o dirichent mas poderoso d'o estau. Os suyos secretarios chenerals mientres a existencia d'a RDA estioron Wilhelm Pieck (1946-1950), Walter Ulbricht (1950-1971), Erich Honecker (1971-1989) y Egon Krenz (finals de 1989).

Como a resta de Partius comunistas d'os estaus integratos aintro d'o Bloque de l'Este, os suyos organos dirichents yeran o Congreso, o Comité Central y o Politburó. Dimpués d'a cayita d'o muro de Berlín y a desaparición d'a RDA o SED se refundó en o Partiu d'o Socialismo Democratico d'Alemanya (Partei des Demokratischen Sozialismus, PDS), que actualment tien alto u baixo un 25% d'os votos de meyana en os estaus de l'antiga Alemanya oriental.

Respective a o estau, l'organ executivo consultivo yera o Consello d'Estau y o de gubierno o Consello de Ministros, mientres o poder lechislativo lo teneba la Cambra d'o Pueblo (en alemán Volkskammer). Toz istos organos de poder yeran supeditatos a o control politico que exerceba a dirección d'o SED.

Ostalgie

editar

Muitos alemans orientals inicialment consideroron positiva la disolución d'a RDA, pero esta reacción se tornó en parte amarga. Los alemans occidentals a ormino actuaban como si hesen "ganau" y los alemans orientals hesen "perdiu" en a unificación, lo que levó a muitos alemans orientals (Ossis) a ofender-se con os alemans occidentals (Wessis). En 2004, Ascher Barnstone escribió: A los alemans orientals les emprenya la riqueza que poseyen los alemans occidentals; los alemans occidentals veyen a los alemans orientals como oportunistas vagos que quieren bella cosa a cambio de cosa. Los alemans orientals troban a los "Wessis" arrogants y agresivos, los alemans occidentals piensan que los "Ossis" son vagos y buenos pa cosa.

Amás, muitas mullers d'Alemanya Oriental troboron Occidente mas atractivo y abandonoron la rechión pa no tornar nunca, deixando dezaga una clase marguinada d'hombres con poca educación y desemplegaus.

Entre las personas que se quedoron en Alemanya Oriental, la mayoría (57%) desfiende a la RDA, y lo 49% d'os enquestaus dició que la RDA teneba mas costaus buenos que malos. I habió cualques problemas, pero la vida yera buena allí, mientres que lo 8% s'oposa a cualsequier critica a Alemanya Oriental y diz que la RDA teneba, en a suya mayor parte, costaus buenos. La vida allí yera mas feliz y millor que en l'Alemanya reunificada de hue.

Dende 2014, la gran mayoría d'os residents de l'antiga RDA prefieren vivir en una Alemanya unificada. Manimenos, entre beluns persiste un sentimiento de nostalchia, denominau Ostalgie (una mescla de Ost, oriente y nostalgie, anyoranza"). Esto estió representau en a cinta de Wolfgang Becker, Adiós Lenin!.

Seguntes Klaus Schroeder, historiador y politologo d'a Freie Universität Berlin, beluns d'os residents orichinals d'a RDA encara sienten que no perteneixen u que son extranyos en l'Alemanya unificada, como yera la vida en a RDA. simplament mas maneyable, y advierte que la sociedat alemana ha de tener cudiau caso que la Ostalgie resulte en una distorsión y una romantización d'o pasau.

Se veiga tamién

editar

Vinclos externos

editar