Sierra d'Arangol
Cheografía
Cordelera Sierras exteriors pirenencas[1]
Sector {{{sector}}}
{{{tpran}}} {{{ran}}}
Maxima altaria 1.414 m (penya Cuna)
Cimas importants
Largaria
Amplaria
Superficie
Vértiz cheodesico
Subsistemas {{{subsistemas}}}
Administración
Estau
País Aragón
Comarca Plana de Uesca
Semontano de Balbastro
Edat
Materials
Tipo {{{tipo}}}
Mapa

La sierra d'Arangol ye una aliniación montanyosa d'as sierras exteriors pirenencas con dirección N-S como continación meridional d'o cabo oriental d'a sierra de Guara. Ye situada en as comarcas d'a Plana de Uesca y d'o Semontano de Balbastro, y en a provincia de Uesca.

La suya superficie perteneixe a los termins municipals de Casbas de Uesca y Biarche.

Altarias editar

La suya principal altaria ye penya Cuna (1.414), seguida d'atras como l'alto d'o Espigolar (1.191 m).

Hidrolochía editar

La versant oriental desaugua enta lo río Alcanadre, la occidental lo fa enta lo río Formiga.

Referencias editar

  1. (es) Julio Muñoz Jiménez, Concepción Sanz Herráiz: Guía Física de España. 5 Las Montañas. Alianza Editorial, 1995, pp 289-292.

Bibliografía editar


Sierras exteriors pirenencas
Aguila | Arangol | Almunia | Aubenç | Balcetz | Bardella | Blancafort | Buil-Camporretuno | Caballera | Carbonera | Carrodilla | Comiols | Conca | Convent | Crapamonte | Cucut | Elsón | Entremont | Gratal | Guara | Gabardialla | Gomiols | Lacunarda | Lata | Lobarre | Llaguarres | Llarga | Lupera | Mill | Mitjana | Montsec (Montgai | Chiribeta) | Montclús | Mont-roig | Móra | Os | Pano | Partara | Perpella | Rei | Rufas | Savinós | Salinas | Salinas | Santa Barbara | Santa Quiteria | Santo Domingo | Sant Mamet | Sant Miquel | Sant Quílez | Sant Salvador | Sarrastanyo | Sevil | Torón | Trillo | Ubiergo | Volteria