Sant Pavlo

(Reendrezau dende Pavlo de Tarso)
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Pavlo de Tarso (orichinalment Saulo de Tarso y dimpués Pavlo), conoixito tamién como San Pavlo l'Apóstol d'os Chentils (Tarso, entre o 7 y 10 - Roma, 64 u 67) se considera una fegura clau en o desembolique, o evanchelismo y a pedricación d'o cristianismo en o mundo conoixito de l'Imperio Romano.

Sant Pavlo

Icono bizantín

Información personal
Nombre Sant Pavlo
Apodo: {{{apodo}}}
Naiximiento 9
Tarso
Muerte 67
Roma
Información relichiosa
Festividat 29 de chunio (martirio chunto a Pero)
25 de chinero (conversión de Pavlo)
10 de febrero (naufrachio en a Isla de Malta)
18 de noviembre (dedicación d'a Basílica de San Pavlo Extramuros).
Venerau en Ilesia Catolica, Ortodoxa y protestantismo.
Simbolochía
Patronache Roma, Grecia, Malta, Écija, teologos y prensa catolica
Centro de pelegrinache {{{puesto pelegrinache}}}
Ordens {{{orden}}}
Beatificación {{{beatificación}}}
Canonización
Qüestions {{{qüestions}}}

Muitos cristianos lo consideran un interprete important d'as amostranzas de Chesús de Nazaret. Pavlo ye descrito en o Nuevo Testamento como un chodigo helenizato y ciudadán romano de Tarso, en a rechión de Cilicia (hue Turquía), erudito d'o chudaísmo d'a branca d'os fariseus, y perseguidor d'os cristianos antis d'a suya conversión camín de Domás en a que Pavlo sintió a voz de Chesús, y se convirtió a lo cristianismo. Dimpués de ser aceptato por a resta d'os apóstols, recibió lo encargo de pedricar o evanchelio a los "chentils" (ye decir, os no chodigos) de l'Imperio Romano, portiando lo mensache d'o cristianismo a numerosas rechions d'Asia la Chica y d'Europa incluindo Roma y, seguntes a tradición, encara que no ye escrito en a Biblia, tamién a Hispania.

Li s'atribuye a escritura de catorce cartas u epistolas, conoixitas como Epistolas Paulinas que constituyen o fundamento teolochico y eclesiolochico d'o Nuevo Testamento y d'orientar definitivament a comunidat relichiosa a superar a hipoteca d'un chudaismo nacionalista y zarrato que'n menazaba la universalidat. Pavlo ye venerau como santo por tota la cristiandat. A suya festividat se celebra o 29 de chunio chunto con la de Sant Pero, mientres que a festividat d'a suya conversión ye o 25 de chinero.

San Pavlo en fuents aragonesas editar

Ye nombrato en o "Liber Regum"

en aquel tiempo era Simon Magus l encantador en Roma. Est Nero fizo meter en cruç a Sant Per e fizo degollar a Sant Paul, e fizo matar a Senecha, so maiestro, qui era muit sage

En un testamento d'o 31 de mayo de 1353 d'o sinyor d'Alfacharín Tomás Cornel nombran una capiella de Sant Per y de Sant Pavlo en Zaragoza:

Primerament, esleymos nuestra sepultura en la eglesia del monesterio de los freyres predicadores de la ciudat de Çaragoça, en la capiella de Sant Per e de Sant Paulo, en la cual jace la noble dona Violant de Pallás, madre nuestra, e la noble dona María de Luna, muller nuestra, en aquel lugar es a ssaber do la madre nuestra es enterrada. La cual sepultura e expenssas de aquella, queremos que sia feyta bien e honradament, segunt que a nós conviene, por los espondaleros nuestros dius scriptos.

Lugars on se celebra editar

Ilesias dedicatas a San Pavlo editar

Bibliografía editar

  • (es) Dreyfus, Paul. Pablo de Tarso: Ciudadano del Imperio. Ediciones Palabra, Madrit, 1997, ISBN 9788482391335.
  • (es) Piñero, A. y C. A. Segovia, Guía para entender a Pablo de Tarso. Madrid: Editorial Trotta, 2013.
  • (en) Rudolph, D. A. A Jew to the Jews: Jewish Contours of Pauline Flexibility in 1 Corinthians 9:19-23. Tubinga: J. C. B. Mohr-P. Siebeck, 2011. ISBN 978-3-16-149293-8
  • (es) Segovia, C. A. ¿Fue Pablo cristiano? El redescubrimiento contemporáneo de un judío mesiánico. Madrid: Editorial Trotta, 2013.
  • (en) Stendahl, K. Paul Among Jews and Gentiles. Philadelphia: Fortress Press, 1976.
  • (en) Stendahl, K. Final Account: Paul's Letter to the Romans. Minneapolis: Fortress Press, 1995. ISBN 0-8006-2922-1.
  • (en) Stowers, S. K. A Rereading of Romans: Justice, Jews, and Gentiles. New Haven: Yale University Press, 1994. ISBN 0-300-07068-3.
  • (en) Johnson Hodge, C. E. If Sons, Then Heirs: A Study of Kinship and Ethnicity in the Letters of Paul. Nueva York: Oxford University Press, 2007. ISBN 978-0-19-518216-3
  • (en) Nanos, M. D. The Mystery of Romans: The Jewish Context of Paul's Letter. Minneapolis: Fortress Press, 1996. ISBN O80062937X
  • (en) Nanos, M. D. The Irony of Galatians: Paul's Letter in First-Century Context. Minneapolis: Fortress Press, 2002. ISBN 978-0-8006-3214-4.
  • (en) Fredriksen, P. "Judaizing the Nations: The Ritual Demands of Paul's Gospel". New Testament Studies 56 (2010): 232-52 Online version (Boston University).
  • (en) Gager, J. G. Reinventing Paul. Nueva York: Oxford University Press, 2000. ISBN 0-19-513474-5.
  • (en) Gaston, Ll. Paul and the Torah. Vancouver: University of British Columbia Press, 1987. ISBN 978-1-59752-538-1.
  • (en) Eisenbaum, P. Paul Was Not a Christian: The Original Message of a Misunderstood Apostle. Nueva York: HarperCollins, 2009. ISBN 978-0-06-134991-1.
  • (en) Elliott, N. The Rhetoric of Romans: Argumentative Constraint and Strategy in Paul's Dialogue with Judaism. Sheffield: Sheffield Academic Press, 1990. ISBN 978-0-8006-6202-8.
  • (en) Elliott, N. Liberating Paul: The Justice of God and the Politics of the Apostle. Sheffield: Sheffield Academic Press, 1995. 2ª ed. ISBN 978-0-8006-2379-1.

Vinclos externos editar