Ilesia de Santa María d'o Pueyo de Tolva

A ilesia de Santa María d'o Pueyo de Tolva ye una ilesia aragonesa d'estilos romanico, barroco y neoclasico que se troba en a localidat de Tolva, en a comarca de Ribagorza y provincia de Uesca. A suya localización ye en o centro d'a localidat.^[1]Dende lo punto d'anvista d'a suya adscripción administrativa en a Ilesia Catolica, pende de l'arcipestrau d'Sobrarbe-Ribagorza en a diocesi de Balbastro-Monzón y de l'archidiocesi de Xaragoza.

Ilesia de Santa María d'o Pueyo
Frontera d'a ilesia.
Situación cheografica
Estau	Espanya
País	Aragón
Comarca	Ribagorza
Situación	Tolva
Adreza
Coordenatas	42°06′54.24″N 0°33′54.87″U
Archidiocesi	Zaragoza
Diocesi	Balbastro-Monzón
Arcipestrau	Sobrarbe-Ribagorza
Información cheneral
Advocación	Santa María
Culto	Catolico
Orden
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario	Ilesia Catolica
Administrador
Director
Coste	{{{coste}}}
Visitable
Altaria
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.l.m.
Atras
Alcance
Iluminación
Potencia
Arquitectura
Tipo	Ilesia
Estilo	Romanico Barroco Neoclasico
Función	Ilesia
Catalogación	Bien d'Intrés Cultural
Materials	Piedra picada Ladriello
Construcción
Construcción	Sieglos XII-XVIII
Fundador
Inicio	1 de marzo de 1130
Fin
Inauguración
Destrucción
Arquitecto
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Ilesia de Santa María d'o Pueyo Ilesia de Santa María d'o Pueyo en Aragón

Ye una ilesia consagrada a santa María (en a suya advocación de Santa María d'o Puy)^[2] construyida en o sieglo XII en estilo romanico, que ye la ilesia parroquial d'o lugar. Tanimientres, a ilesia tenió cuantos esviellamientos posteriors en estilos barroco y neoclasico, con fundas modificacions sobre lo templo principal. De feito, la part prencipal de l'edificio que hue podemos veyer ye d'o sieglo XVI.^[2]

Cal destacar que la suya frontera occidental no ye la orichinal d'o templo y ye procedent d'a ilesia d'o castiello de Falces de Tolva (a ilesia d'os Santos Chusto y Pastor de Falces), habendo-se feito lo suyo treslau a finals d'o sieglo XIX.^[2]^[3] con motivo d'o deplorable estau d'a ilesia en cuestión.^[4]

Historia

O primer templo romanico fue consagrau por l'occitán Pero de Roda, bispe de l'archidiocesi de Pamplona.^[4]

Descripción

En l'edificio destaca mas que mas a suya frontera occidental, procedent d'a espaldada ilesia d'os Santos Chusto y Pastor de Falces,^[2] como s'ha indicau anteriorment.

Frontera

A suya puerta de dentrada, en arco de meyo punto destaca sobre la frontera en sobresalir d'a mesma y poseye cinco arquivoltas sobre una impostaque a la suya vegada reposa sobre dos columnas con os suyos respectivos capitels,^[4] ornamentaus con motivos animals^[2] (lions). O saledizo ye rematau con un arrimadiello que descansa sobre tres canez. Dencima d0a puesta se troba un gran finestral.^[4]

Planta

Ye un edificio con nomás que una sola nau dotau de capiellas laterals y con una cabecera poligonal.^[2] la nau ye dividida en tres trampos y se troba cubierta por vuelta de crucería.^[3] As capiellas laterals son as parts mas modernas d'o templo y se construyoron ya en estilo barroco.^[3]

Nau

A sola nau d'a ilesia ye en forma rectangular, estando construyida la part inferior d'a mesma en piedra picada y en ladriello la part superior d'os suyos muros.^[3]

Torre

A suya torre tien a peculiaridat de contar con un primer trampo en planta cuadrada y un segundo trampo en planta octagonal, poseyendo una finestra en arco de meyo punto.^[2]^[3]