Ilesia de Sant Pero de Fuents Claras
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
Ista pachina ha menester d'una revisión por un corrector ta amillorar a suya ortografía, a suya gramatica u o suyo vocabulario. |
La ilesia de Sant Pero ye un templo cristiano construyiu en o Sieglo XVI en a localidat de Fuents Claras, Aragón.
Ilesia de Sant Pero | |
---|---|
Vista cheneral | |
Situación cheografica | |
Estau | |
País | |
' | |
Situación | Fuents Claras Aragón |
Adreza | |
Coordenatas | |
Archidiocesi | |
Diocesi | Teruel y Albarracín |
Arcipestrau | Calamocha |
Información cheneral | |
Advocación | Sant Pero |
Culto | Cristianismo |
Orden | |
Rector | |
Vicario parroquial | |
2.º Vicario parroquial | |
Mosen | |
Propietario | |
Administrador | |
Director | |
Coste | {{{coste}}} |
Vesitable | |
Altaria | |
Pisos | |
Amplaria | |
Largaria | |
Superficie | |
Diametro | |
Aforo | |
Altaria s.r.m. | |
Atras | |
Alcance | |
Iluminación | |
Potencia | |
Arquitectura | |
Tipo | Ilesia parroquial |
Estilo | Renaixentista y Barroco |
Función | |
Catalogación | |
Materials | |
Construcción | |
Construcción | Siglo XVI |
Fundador | |
Inicio | |
Fin | |
Inauguración | |
Destrucción | |
Arquitecto | |
Incheniero estructural | |
Incheniero de servicios | |
Incheniero civil | |
Atros | |
Premios | |
Pachina web | |
Localización | |
Descripción editar
La referencia mas remota que se tiene d'o templo ye de l'anyo 1567, cuan lo visitador arzobispal mandó que lo goso estase enladrillado.[1] Lo templo estió construyiu en mampostería y cantería y ye ubicau sobre las ruinas de l'antiga ciudadela militar, construyida en o Sieglo XIV. presenta una sola nave de tres tramos y capiellas entre contrafuertes. La cubierta ye de crucería estrellada con arandelas de fusta policromada d'o Sieglo XVII y lo capitero ye poligonal, cubierta con a mesma vuelta que lo tramo adchacent d'a nave mayor.
La portiada de l'edificio ye sencilla, de dos cuerpos. Ye diferent a las habituals d'a epoca y sería producto d'una reforma posterior. Sirvió de modelo a la d'a Ilesia parroquial de Caminreal, ya en o Sieglo XVIII. En o costau ezquierdo d'a portiada se puede apreciar la inscripción Año 1663 / se plantó la olma. Dende calendata immemorial la portiada yera flanqueada per dos olmos centenarios (las olmas). Toz dos estioron atacaus per una malotía y, dimpués de consulta popular, tallaus en 1989 y substituyius per arbols chóvens.
En o lateral dreito se troba una chicota construcción que da acceso a lo espacio d'o cementerio antigo, d'o como encara se conserva lo muro de sillería que marguina este costau d'o templo.[2]
La torre presenta dos cuerpos de piedra. En 1699 estió coronada con un nuevo chapitel, construyiu per lo mayestro d'obras Juan Antonio Aparicio, orichinario de Madrid. Per ixo dito templo presenta una estetica barroca castellana, totalment diferent a lo d'a resta de temples relichiosos d'a epoca en a comarca.[3]
Elementos destacables editar
De comienzos d'o Sieglo XVII ye lo retablo d'a Virchen d'o Rosario, en o cual debió treballar lo escultor navarro Miguel Sanz (m. 1623). D'a mesma epoca ye un retablo manierista, con imáchens de Santa Ana y Sant Bertolomeu. Chunto a él, en o costau d'a epístola, se conservan las imáchens dieciochescas de Santa Lucia, Sant Fabián y Sant Sebastián.
Entre las esculturas que alza en o suyo interior destaca en o costau d'o evangelio lo busto de Santa Ana, la Virchen y lo Nino, d'o Sieglo XVI.
Lo templo tamién alza una relevant colección de orfebrería, con piezas goticas como una crismera d'o finals d'o Sieglo XV, dos cruces procesionales d'o XVI, destacando una realizada en Daroca de fuerte raigambre gotica, amás d'un cáliz renascentista y una custodia barroca d'o Sieglo XVII.
Per lo que fa a lo órgano de tubos estió construyiu en 1724 per lo mayestro organero navarro Bartolomé Sánchez (m. 1743).
Veyer tamién editar
Referencias editar
- ↑ (es) Noticias sobre la construcción de iglesias en el noroeste de la provincia de Teruel (siglos XVII-XVIII) Carreras Asensio, José María. Serie Monografica, 15. 2003. Pach. 214-217
- ↑ (es) Iglesia parroquial de Fuentes Claras Xilocapedia
- ↑ (es) Noticias sobre las torres de Olalla, Peralejos, Báguena, Fuentes Claras y Ferreruela de Huerva Carreras Asensio, José María. Xiloca, 27. 2001. Pach. 57-60
Bibliografia editar
- (es) Carreras Asensio, José María (2001): Noticias sobre las torres de Olalla, Peralejos, Báguena, Fuentes Claras y Ferreruela de Huerva. Calamocha: Centro de Estudios del Jiloca (Xiloca, 27). ISSN 0214-1175. Pág. 57-60
- (es) Carreras Asensio, José María (2003): Noticias sobre la construcción de iglesias en el noroeste de la provincia de Teruel (siglos XVII-XVIII). Calamocha: Centro de Estudios del Jiloca (Serie monográfica, 15). ISBN 84-607-7302-7. Pág. 214-217
- (es) Sebastián López, Santiago (1974): Inventario artístico de Teruel y su provincia. Madrid: Servicio de Publicaciones del Ministerio de Educación y Ciencia. ISBN 84-369-0347-1. Pág. 217-218