Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Bressuire (en petavín-santonchés Brseùre u Beurseure) ye un municipio francés, situau en o departamento de Deux-Sèvres y a rechión Nueva Aquitania. Ye o segundo polo industrial y artesanal d'a rechión.

Bressuire
Brseùre
Comuna de Francia
Escudo d'armas
Estau
 • País
 • Rechión
 • Departam.
 • Districto
 • Cantón
 Francia
Occitania
Nueva Aquitania
Deux-Sèvres (subpr.)
Bressuire (capital)
Bressuire (capital)
Mancomunidat Communauté d'agglomération du Bocage Bressuirais
Superficie 180,59 km²
Población
 • Total
 • Densidat

19 906 hab. (2013)
108,08 hab/km²
Altaria
 • Meyana
 • Maxima
 • Minima

166 m
236 m
98 m
Alcalde Jean-Michel Bernier
Codigo postal 79300
Coordenadas
Bressuire ubicada en Francia
Bressuire
Bressuire
Bressuire en Francia

Ye a capital d'o Pays du Bocage Bressuirais, que incluye os municipios de Bressuire, Moncoutant, Cerizay, Argenton-les-Encletes y Mauléon. A ciudat ye miembro y aculle a siede d'a comunidat d'aglomeración Bocage. Ye achirmanada dende 1982 con a localidat aragonesa de Mequinenza, estando un d'os achirmanamientos mas lonchevos y duraders de toda Europa.

Cheografía editar

A ciudat de Bressuire se troba en o corazón d'o Bocage bressuirais, en o nordueste d'o departamento de Deux-Sevres, a uns 30 kilometros de Parthenay (sudeste) ya uns 25 kilometros de Thouars (nord-este) ya 40 kilometros de Cholet (nordueste). O municipio de Bressuire ye formau por ueito municipios vecinos: Terveu, Noirterre, Saint-Sauveur-de-Givré-en-Mai, Chambroutet, Noirlieu, Clazay, Breuil-Chausée y Beaulieu-sous-Bressuire.

Bressuire limita con Nueil-les-Auviers, Brétignolles, Voulmetin, Saint-Auvinen-du-Plain, Argentonnay, Coulonges-Thouarsais, Luité-Thouarsais, Cirières, Geay, Faye-l'Abbesse, A Forêt-sud-Sèvre, Courlay, Chanteloup, Chiché y Boismé.

Comunicacions editar

A ciudat de Bressuire se troba a aproximadament una hora en auto d'as prencipals ciudaz d'o ueste: Nantes, Poitiers, Angers, por a carretera nacional 149 (Y62) - futura RN 249 - que enlaza Nantes con Piteus. A estación de Bressuire tiene servicio de connexions diarias a Tours vía Saumur y en A Roche-sud-Yon con TER, asinas como Les Sables-d'Olonne as fins de semana de mayo a setiembre y diariament de chulio y agosto.

Politica ambiental editar

En 2017, Bressuire recibió a distinción "dos flors" por parte d'o Consello Nacional de Villes et Villages fleuris de Francia por as suyas politicas ambientals.

Toponimo editar

O nombre d'a ciudat ye documentau como que Segora en o sieglo IV, y en as formas latinizadas Berzoriacum ent'o 1030 y Berzorium entre 1073 y 1100, Brochorium en 1150, dimpués Bressuyre o 1376. A primera forma latinizada pareixe poco rigorosa, pero a segunda (Berzoriacum) permite explicar a evolución enta "Bressuire". Lo toponimo ye composau por briva ( "puent") y Segora, que prebablement sía o nombre antigo d'o Dolo, río que cruceya Bressuire. A vía romana de Poitiers-Nantes trascruzaba iste río en iste punto; d'astí o nombre de "puent sobre o Segor". En petavín, Bressuire se denomina "Bercher".

Heraldica editar

  Blasón:

De plata con aliga de dos cabezas.

Comentario: A ciudat de Bressuire obtiene las armas por orden de l'1 de chulio de 1701. Se rechistroron en o Armorial Cheneral de Francia. Istos brazos son una reminiscencia d'os d'a familia Beaumont, sinyors de Bressuire dende o sieglo X dica o XVI, que levaban una aliga dorada en un campo de gules sembradas con yermas (u puntas de lanza).

Historia editar

Bressuire ye talment dende a epoca celta y a epoca galorromanos un cruce de carreteras. Manimenos, as primeras prebas d'a existencia d'a ciudat se remontan solament en o sieglo XI, con a mención d'a capiella de Saint-Cyprien. A ciudat medieval ( "Castrum Berzoriacum") dependeba d'o Vizcondado de Thouars y incluiba, en o sieglo X, tres parroquias: Notre Da-me, Saint-Jean y Saint-Nicolas. Iste zaguer situau dentro d'as murallas d'o castiello y agora desapareixiu (os fundamentos d'a cripta encara son enronaus baixo tierra) dependient de l'abadía de Saint-Jouin d'o Marne.

A ilesia Saint-Jean se trobaba amán d'o molín de Peyre, amán d'una carretera transitada. O priorato de Saint-Jacques yera un puesto de celebración pa os pelegrins de paso o día d'a fiesta d'o santo. Tamién i heba a Ilesia d'os Cordeliers que se trobaba chunto a o monesterio d'o mesmo nombre en o centro d'a ciudat. O suyo castiello medieval (actualment en ruinas) ye situau en una ladera d'a montanya con vistas a o casco antigo. O recinto exterior d'o castiello se construyó en o sieglo XIII con una muralla fortificada, con torres y cinco puertas que rodeya as dos parroquias situadas difuera d'o castiello (Notre Da-me y Saint-Jean). A familia Beaumont-Bressuire, sinyors de Bressuire dica o sieglo XVI, concedioron privilechios a la ciudat o 1190. Tamién devantoron a ilesia de Notre-Da-me d'o 1090 que se remató a primers d'o XVI, que se convirtió en un autentico faro d'a ciudat. Dende a Edat Meya dica o sieglo XV, a ciudat tenió una gran reputación por a suya actividat textil.

A Guerra d'os Cient Anyos mete a preba o castiello y a ciudat. A zaguers de 1370, Du Guesclin conquirió o puesto alavez en mans d'os angleses. Entre iste terrible conflicto, os franciscanos establioron o primer convento d'a ciudat: o monesterio de Cordeliers, que estió destruiu en 1820 por a construcción de l'actual concello. En o sieglo XV, baixo os vizcondes Pierre II de Amboise y Louis de Amboise, a ciudat prospera economicament. As guerras de relichión en o sieglo XVI y a destrucción d'a ciudat en 1568, marcan a decadencia de Bressuire. Ye o comienzo d'os anyos foscos y a población disminuye dica os 2.000 habitants. Manimenos, Bressuire desembolicará un negocio de teixius y podemos decir que a epoca dorada d'ista industria de teixius será o sieglo XVII y prencipios d'o XVIII. A especialidat de Bressuire yera a tiretaine, vendida en tot l'Occidente, Normandía y París.

Entre a Rechirada d'a Vendée, a ciudat resiste a os primers asaltos labradors d'agosto de 1792 y estió preso en 1793 por l'exercito catolico y real. L'anyo siguient l'orden republicano intentará estar restabliu por Westermann. Manimenos, a infernal columna republicana de Grignon cremó a ciudat en a primavera de 1794, matando, violando y deixando #poco casas intactas. A población no tiene mas remedio que refuchiar-se en a redolada. Istos refuchiaus d'a Vendée inicialment ganarán Airvault, a o este, Saumur, a o norte y Niort, a o sud, Os habitants de Bressuire van a Piteus, pero tamién a la val d'o Loira, Blois y mesmo Orleans. Istas columnas infernals heban estau a ideya d'o rechimen d'a terror, para erradicar a rebelde Vendée. Seis columnas, cadaguna comandada por dos chenerals, heban de practicar una busca sistematica con a misión de matar hombres, mullers, ninos y incendiar campos, lugars, castiellos y granchas. O cheneral Louis Marie Turreau yera o instigador y comandante en chefe. O suyo nombre ye gravau en o Arco de Triunfo de París. Como que resultau de tot ixo, o periodo d'estancamiento será largo y en 1841 a ciudat tendrá solament 2.685 habitants.

Con a plegada d'o ferrocarril en 1866, o paisache urbano se modificará considerablement, con consecuencias muito mas favorables. A ciudat se converte en un nodo ferroviario rechional con cinco ramas: connectada a la Roche-sud-Yon, Niort, Piteus vía Parthenay, Thouars, Cholet, A Rochelle vía Fontenay-le-Comte. A estación de Bressuire yera o cruce de dos linias expreso de viajeros: Nantes-Limoges y Paris-Sables-d'Olonne dica 1971. Gracias a os modernos intercambios comercials y tecnicos, Bressuire y a suya rechión se desembolican, tanto en agricultura como que en industria. Ye en iste momento que as ferias de Bressuire adquieren fama. I hai una planta de gas, asinas como a estación de mercaderías, o matadero, las salas y o teatro a zaguers d'o sieglo XIX. A o 1886, a ciudat conta con 4.200 habitants.

En o periodo 1900-1950, os dos conflictos mundials afectan a la rechión como que en a resta d'o país. A ciudat aduerme, as solas accions significativas son a construcción d'o nuevo matadero moderno (1938-1939) connectau a o ret ferroviario a traviés d'o como o mercau de París ubre a la carne de Bocage por meyo d'os primers autos refrigerados de l'Interpresa Grimaud. cal destacar a obridura d'un chardín publico y a plegada d'una fabrica agroalimentaria, a conservera de Dolo. Ye a partir d'o decenio de 1950 que Bressuire trobó a suya vitalidat con a plegada de muitas chicotas industrias encara activas (fabricación, fusta, transformación de carne, fabricación de metales, mecanica de soldadura, metalurchia, etc.); En ixe momento a población tiene 8.500 habitants. En os anyos setanta, Bressuire amanará a os municipios perifericos y se convertirá en o que hue clamamos Grand Bressuire. A o mesmo tiempo, o sieglo XX suposó o descenso d'o negocio ferroviario, con o zarre de muitas linias a o tráfico de pasachers primer y dimpués a la mercadería que pasaba por Bressuire entre 1960 y 1982. Hue solament queda una linia destinada a o tráfico de pasachers y mercaderías. por ferrocarril, que tamién estió o primer en servicio a Bressuire: A Roche-sud-Yon-Saumur que yera l'antiga linia París-Austerlitz-Les Sables-d'Olonne, a traviés d'a cual se transportaba o transporte de mercaderías y TER destín d'a Roche-sud-Yon u Saumur y Tours, permitindo plegar a París y tornar dos vegadas a o día. Os de demás destins agora se troban por carretera por meyo d'o ret TER BUS en as rechions de Nueva Aquitania y a Loira u por o ret RDS BUS d'o departamento de Deux-Sèvres.

As actividaz terciario (escuela, administración, transporte, salut ...) converten hue en día en Bressuire, un departamento prospero d'a subprefectura, que s'ha convertiu en un polo d'atracción important d'o norte de Deux-Sèvres con bella cosa menos de 20 000 habitants. Combina una actividat dinamica y un denso ret asociativo. A ciudat realiza nuevas zonas d'actividaz en o nordueste y a o este d'a ciudat: zona Alphaparc y zona de Bocapole. A cadena de televisión publica France 3 Poitou-Charentes ubrió un polo emisor allí dende finals d'o 2008 para Norte Deux-Sèvres y Vendée oriental.


Datos de población
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
1 947 630 1 033 1 344 2 685 1 894 - 2 646 2 705

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
2 654 2 693 3 165 3 369 3 536 3 816 4 166 4 723 4 668

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
5 120 4 967 5 274 5 174 5 094 5 163 5 324 6 071 6 206

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2011
6 528 8 733 17 115 18 423 17 827 17 799 - 18 436 -

Ta os censos dende 1962 dica 1999, a población legal corresponde a la población sin duplicidaz seguntes define l'INSEE.


Comunas asociadas editar

A comuna incluye ueito comunas asociadas (communes associées) incorporadas en 1972.

Comuna asociada Población (2007)
Beaulieu-sous-Bressuire 785
Breuil-Chaussée 977
Chambroutet 440
Clazay 532
Noirlieu 242
Noirterre 1 027
Saint-Sauveur 1 447
Terves 2 203

Ciudaz achirmanadas editar

 
Trobada de l'achirmanamiento en Mequinenza.

A población de Bressuire ye achirmanada con ueito poblacions, siet europeas, una africana y una americana. L'achirmanamiento con Mequinenza, realizau en 1982, ye un d'os mas antigos en activo d'Europa. As dos poblacions realizan anyalment viaches y intercambios culturals y esportivos empentaus ​​por os respectivos Comités d'Achirmanamiento. En 2017, se celebroron os 35 anyos en o Hôtel de Ville d'a localidat francesa con representants de todas dos poblacions.[1] Bressuire mantiene un achirmanamiento de ciudaz con:

Referencias editar