Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

O sufixo -io ye un sufixo culto atono derivau d'o sufixo latín -ĕus. Indica "naturaleza de", "relación con" u "pertenencia a" ye troba en adchectivos propios d'o lexico especializau u tecnico como lactio (relacionau con a leit u derivau d'a leit, LACTE(M) en latín), ignio (relacionau con o fuego, "IGNIS" en latín u con as rocas ignias), arborio (con forma d'árbol), cornio, osio (con naturaleza de ueso), ecetra.

A suya forma femenina regular ye -ia: lactia, ignia, arboria, cornia, condilia.

Sustantivos con sufixo -io, -ia editar

En o lexico cientifico trobamos sustantivos con este mesmo sufixo como nuclio. "Nuclio" provién d'o latín NUCLEU(M) y significaba a simient d'a nuez (NUCE(M)), pero tamién metaforicament "part interna" de cualsiquier cosa, d'astí a suya utilización pa referir-se a lo nuclio terrestre u a lo nuclio celular.

A parola linia provién d'o latín LINEA(M), "fibra de lin". A parola alvio ("cauz") provién d'o latín ALVEUM que manimenos apareix en textos medievals aragoneses con grafía amanada a la forma latina orichinal como alveo.

Bibliografía editar