Sinoga Mayor de Zaragoza

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

A sinoga mayor de Zaragoza yera la prencipal sinoga d'a chudería de Zaragoza. O suyo bago l'ocupa l'actual ilesia d'o Seminario de Sant Carlos, en o puesto a on se trobaba a plaza d'a Sinoga, centro d'o barrio chodigo.

Sinoga mayor
Ilesia d'o Seminario de Sant Carlos devantada en o puesto d'a sinoga mayor
Ilesia d'o Seminario de Sant Carlos devantada en o puesto d'a sinoga mayor
Situación cheografica
Estau
País
'
Situación Zaragoza, Aragón
Adreza
Coordenatas 41.660673°0′0″N 0.867713°0′0″U
Archidiocesi
Diocesi
Arcipestrau
Advocación
Culto
Orden
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario
Administrador
Director
Coste {{{coste}}}
Vesitable
Altaria
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.r.m.
Atras
Alcance
Iluminación
Potencia
Arquitectura
Tipo sinoga
Estilo
Función
Catalogación
Materials
Construcción
Fundador
Inicio
Fin
Inauguración
Destrucción
Arquitecto
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Sinoga mayor ubicada en Aragón
Sinoga mayor
Sinoga mayor
Sinoga mayor en Aragón

En o sieglo XV constaba de planta basilical con tres naus, estando a central mas altera que as laterals y deseparada d'ista por pilars. Per o rafe d'a nau central i heba un salmo d'a Torah escrito en hebreu en colors royas y azuls.[1] O suyo teito yera de fusta dorada y adornada con carrazos de mocarabes. Teneba siet puertas, tres en cada lateral y una dentrada prencipal en o suyo muro occidental. En a suya paret septentrional bi heba un menorah azul y royo.

Historia editar

En a sinoga mayor se reuniba dende a o menos l'anyo 1311 l'alchama pa tractar os asuntos mas importants d'a comunidat chodiga en a ciudat. Astí yera alzau tamién l'archivo de l'alchama. Una parti desapareixió dimpués d'un incendio, la resta marchó a l'exilio con cualques familias mientres a expulsión de 1492.[2]

No yera a mayor chodiga d'o reino ni yera especialment fachendosa. Os expertos sinyalan que a suya arquitectura podría ser semellant a la sinoga de Santa María la Blanca de Toledo u a d'o Corpus Christi de Segovia por o que podría datar-se en o sieglo XIII, estando coetania d'os banyos chodigos.

Referencias editar

  1. (es) Canellas López,Ángel (1974). "La judería zaragozana". Cuadernos de Zaragoza, n°2, p.7
  2. (es) Canellas López,Ángel (1974). "La judería zaragozana". Cuadernos de Zaragoza, n°2, p.17

Bibliografía editar

  • (es) Guía de las juderías de Aragón. Un apasionante recorrido por el Aragón judío. Miguel Ángel Motis Dolader. Guías Turísticas Prames. ISBN 978-84-8321-357-5