Reyal Monesterio de Santa Engracia

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

O Reyal Monesterio de Santa Engracia yera un monesterio actualment desapareixiu que yera situau en os (alavez) arredols de Zaragoza.

Reyal Monesterio de Santa Engracia
Reyal Monesterio de Santa Engracia
Reyal Monesterio de Santa Engracia en Zaragoza.
Situación cheografica
Estau
País
'
Situación Zaragoza, Aragón
Adreza
Coordenatas
Archidiocesi
Diocesi
Arcipestrau
Advocación
Culto
Orden
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario
Administrador
Director
Coste {{{coste}}}
Vesitable
Altaria
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.r.m.
Atras
Alcance
Iluminación
Potencia
Arquitectura
Tipo monesterio
Estilo gotico
Función
Catalogación
Materials
Construcción
Construcción siglo XV
Fundador
Inicio
Fin
Inauguración
Destrucción
Arquitecto
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Reyal Monesterio de Santa Engracia ubicada en Aragón
Reyal Monesterio de Santa Engracia
Reyal Monesterio de Santa Engracia
Reyal Monesterio de Santa Engracia en Aragón

Descripción editar

En a suya ilesia yeran enronaus entre atros o vicecanciller d'Aragón Antonio Agustín (baixo una lapida realizada per Berruguete) u lo cronista Cheronimo Zurita. Per unatra parti en o suyo claustro yera enronau lo cronista Cheronimo de Blancas.

 
O Claustro d'o monesterio seguntes Louis-François Lejeune.

Historia editar

O Monesterio estió fundau per Sant Paulino en 392 sobre lo fosal d'os martirs de Zaragoza.[1] O monesterio siguió mesmo en funcionamiento mientres que los primeros sieglos d'a dominación musulmana d'a ciudat.

Manimenos, a comunidat s'amortó. En o sieglo XV como gratitut d'o rei Chuan II d'Aragón per a miraglosa curación d'as suyas cataractas ordenó creyar de nuevas o monesterio. Asinas en 1493 o monesterio estió una atra vegada ocupau per os monches.

En 1755 estió restaurau per Chuan Morlanes per un coste de 2500 ducados.

Mientres que lo primer Setio estió escenario de violentos combates. O 13 d'agosto de 1808 estió parcialment destruyiu per l'esclatito d'una mina de 300 kg colocada per l'exercito napoleonico mientres que la suya retirada d'o primer Setio.[2] A suya voladura se realizó con tal precipitación que causó mas de 200 muertos en as propias ringleras de l'exercito francés.

Dimpués d'os Setios os monches l'ocuporon de nuevo dica que finalment l'abandonoron en 1835 a consecuencia d'a Desamortización de Mendizabal. Dimpués sirvió como cuartel de l'exercito espanyol dica que en 1908 estió espaldau.

 
Enruenas d'o monesterio en 1811 per Edward Hawke Locker.

Entre lo 15 de mayo y lo 5 d'aviento de 1908 se celebró en os terrenos d'o suyo antigo hortal a Exposición Hispano Francesa que estió visitada per mas de meyo millón de visitants. Dimpués d'a suya clausura, os suyos pabillons estioron desmontaus y lo terreno urbanizau entre las anyadas 1910 y 1920.

Restas editar

De l'imponent edificio no s'ha conservau que la portalada d'a ilesia.

Referencias editar

  1. (es) Guillermo Fatás Cabeza Innumerables mártires de Zaragoza, Gran Enciclopedia Aragonesa, tomo VII, 1981, pp. 1822-1823.
  2. (es) LA VOLADURA DEL MONASTERIO DE SANTA ENGRACIA en Historia de Aragón.com