Monesterio de Sant Pelai de Gavín

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

O monesterio de Sant Pelai de Gavín[1] yera un monesterio medieval situato amán de l'actual lugar de Gavín chunto a o barranco de Sía, en o termin municipal de Biescas, en l'Alto Galligo.

Sant Pelai de Gavín

Pasadizo inferior
Situación cheografica
Estau
País
'
Situación Gavín, Aragón
Adreza
Coordenatas
Archidiocesi
Diocesi Chaca
Arcipestrau Biescas
Información cheneral
Advocación Sant Pelai
Culto
Orden
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario
Administrador
Director
Coste {{{coste}}}
Vesitable
Altaria
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.r.m.
Atras
Alcance
Iluminación
Potencia
Arquitectura
Tipo Monesterio
Estilo Romanico
Función
Catalogación Bien d'Intrés Cultural
Materials
Construcción
Construcción Edat Meya
Fundador
Inicio
Fin
Inauguración
Destrucción
Arquitecto
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Sant Pelai de Gavín ubicada en Aragón
Sant Pelai de Gavín
Sant Pelai de Gavín
Sant Pelai de Gavín en Aragón

Dica l'anyo 1997 nomás se sabeba que fue albandonato en o sieglo XI, ocupato por laicos que lo cedioron a Sant Chuan d'a Penya en l'anyo 1079. En l'hibierno de 1997 estió cuan Federico Diez Áranos, miembro d'Amigos de Sarrablo trobó as ruinas d'o monesterio.

Ilesia Inferior

Ta plegar a Sant Pelai bi ha que ir dende Biescas por o GR 15 dica o cruce con o camín que baixa dende Gavín, trescruzar o barranco de Sía y puyar por a carretera en dirección ta Barbenuta. Cuan se plega ta o primer forcallo cal prener o camín que puya ta a ezquierda y continar sin dixar iste camín dica o desvío a on apareixe un cartel sinyalando o monesterio.

Actualment o conchunto arqueolochico ye acubilato por una estructura con teito d'uralita ta protecher-lo de l'orache, amás ye encletato y l'acceso ye viedato ta personas sin d'autorización.

D'estilo romanico, teneba dos naus comunicatas entre ellas y con l'exterior por un pasadizo abovedato con una escala de caragol.

Escala d'acceso a la cripta

A cabecera d'o monesterio tien tres absides, podendo veyer-se encara en l'abside sud un friso d'arquiellos ciegos d'estilo lombardo, tamién se i puet veyer una chicota finestra. En a nau central d'o monesterio se veye un altar, asinas como grupos de tres columnas celindricas, muit tipicas de l'arte romanico en l'Alto Galligo.

Encara s'alza a estructura d'a ilesia inferior, a la que s'accede a traviés d'un pasadizo abovedato que se troba baixo a nau central, por lo que pareixe que ista yera una cripta y bi heba atra nau dencima a o estilo d'a que bi ha en Samitier. A nau se comunica con o pasadizo por una puerta con arco de meyo punto peraltato.

O pasadizo ye abobedato con vuelta de canyón y pasa por debaixo d'a nau central d'o monesterio, permitindo l'acceso dende a nau norte. En l'extremo norte d'o pasadizo se troban dos escalas de caragol que lo comunican con a parti superior.

Vinclos externos editar

Referencias editar