Condato de Barcelona
O condato de Barcelona ye un estato desapareixito, con categoría churidica de condato, que s'establió alto u baixo a finals d'o sieglo IX (878, quan Loís II de Francia nombró conte a Guifré I de Barcelona, se prene asobén como calendata de referencia) en os territorios orientals d'a dita Marca Hispanica d'o Imperio Carolinchio y que s'adhibió en 1137-1164 a o Reino d'Aragón ta formar a Corona d'Aragón.
Condato de Barcelona | ||||
---|---|---|---|---|
| ||||
| ||||
Capital | Barcelona | |||
Idioma oficial | Latín y catalán | |||
Relichión | Catolica | |||
Gubierno | Monarquía | |||
Conte • 879 - 897 • 1131 - 1162 |
Guifré I Remón Berenguer IV |
As suyas mugas cambeyoron mientres a suya existencia, estando en os suyos alazetz nomás un chicot condato más d'os condatos catalans, dica plegar a anexionar-se de feito a mayor parte d'ixos condatos, un proceso que remató ya dimpués d'estar adhibito a la Corona d'Aragón con l'anexión d'o condato d'Urchel.
Os alazetz d'o condatoEditar
Os territorios d'o condato de Barcelona estioron alazetalment nomás una división administrativa d'o Reino visigodo de Toledo, dica la suya conquiesta a prencipios d'o sieglo VIII por os musulmans, que dimpués establioron o Califato de Cordoba.
Dominio franco en o sieglo IXEditar
Alto u baixo a prencipios d'o sieglo IX, ixos territorios fuoron conquiestos por Carles Magno, qui establió a dita Marca Hispanica como muga contra o Califato cordobés. Os contes nombratos por os carolinchios estioron asinas os primers contes de Barcelona, o condato que yera considerato como o más important d'a Marca Hispanica, encara que dimpués iste cargo esdevenió hereditario.