Ciudat de Mónegue

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

A Ciudat de Mónegue, conoixita tamién como la Ròca (en occitán Mónegue-Ciutat u la Ròca; en francés Monaco-Ville u le Rocher; en italiano Moneghe-la Città u la Rocca) ye un d'os once barrios d'ista ciudat estato moderna que ye o prencipau de Mónegue. D'antis mas, yera un municipio.

Ciudat de Mónegue Mónegue-Ciutat Monaco-Ville
Barrio de Mónegue
O Palacio de Mónegue
Entidat  • Estato  • País	Barrio Mónegue Occitania
Superficie  • Total	0.20 km²
Población  • Total (2008)	975 hab.
ISO 3166-2	MC-MO
Numero	05
Ciudat de Mónegue en Mónegue

Ye a parti mas antiga d'o prencipau. Se le diz "la Ròca", ya que ye construita sobre a Roca de Mónegue, un chicot tozal. Iste barrio agrupa o mas esencial d'as institucions politicas d'o país:

• o Palacio de Mónegue.
• a Casa d'a Villa.
• a seu d'o Gubierno.
• o Consello nacional (parlamento).
• o Consello comunal.
• os tribunals.
• a garchola.

Historia

Ye en iste puesto a on os focenses de Massalia (Marsiella) establioron a colonia de Monoicos en o sieglo VI aC. Monoicos yera asociata a Hercules, con o nombre d'Hercules Monoecus.

O 10 de chunio de 1215, debito a os continos setios de piratas, se construyó una fortaleza sobre a Roca con l'obchectivo de fer-ne una posición estratechica militar y de controlar a rechión.

O 8 de chinero de 1297, Francisco Grimaldi, descendient d'Otto Canella, un consul de 1133, s'estableixe en a fortaleza. Como teneba d'un chicot exercito, se disfraza de monche franciscano ta dentrar-ie, antis d'ubrir as puertas a os suyos soldatos. D'iste episodio en naixe a suya embotada, Malizia ("que tien malicia"). Ye por ixo que hue en o escudo de Mónegue apareixen dos franciscanos armatos.

A constitución munegasca de 1911 dividió o prencipau en tres comunas, encara que nomás duró dica 1917.

Turismo

En o casco antigo bi ha a plaza d'o Palacio de Mónegue, o fuerte d'Antonio (1710), o Museu Oceanografico de Mónegue, os chardins de Sant Martin, d'os Remparts y d'o paseyo de Santa Barbara, o gubierno, as fuents y as estatuas d'a plaza de Sant Nicolau, a seu de Mónegue y tamién tien a-saber-las ilesias y capiellas.

Vinclos externos

• Se veigan as imáchens de Commons sobre Ciudat de Mónegue.