Alionor de Secilia
Alionor de Secilia | |
---|---|
Reina consort d'Aragón | |
![]() | |
13 de chunio/27 d'agosto de 1349-20 d'abril de 1375 | |
Predecesor | Alionor de Portugal |
Succesor | Sibila de Fortià |
Naixencia | 1325 Paternò |
Muerte | 1375 Leida |
Conchuche/s | Pero IV d'Aragón |
Dinastía | Casa d'Aragón |
Pai | Pero II de Secilia |
Mai | Isabel de Carintia |
![]() |
Alionor de Secilia (1325 - Lerida, 1375) estió una reina d'Aragón. Yera filla d'o rei Pero II de Secilia y d'Isabel de Carintia. Tanto ella como as suyas chirmanas favoreixioron a o partiu d'a Corona d'Aragón d'a isla de Secilia, integrau por nobles d'ascendencia catalana que yeran concaraus con a resta d'a nobleza proanchevina.
BiografíaEditar
Estió a tercera muller d'o rei Pero IV o Ceremonioso con qui se casó en 1349 con a condición de que renunciara a totz os eventuals dreitos sobre a corona seciliana. Aconsiguió que o suyo chirmán, Frederico III de Secilia, se casara con Constanza, filla mayor d'o suyo mariu. En 1357 Frederico le transmitió os dreitos succesorios d'o reino de Secilia y tamién os dreitos sobre os ducaus d'Atenas y Neopatria, que no fuoron incorporaus a la Corona d'Aragón dica 1380.
Alionor, muller de caracter muit cerenyo y acostumbrada a o mando,[1] refirmó politicament a suyo mariu, a qui acompanyó en a expedición a Cerdenya (1354-1355). Antimás, estió enemiga, entre atros, d'o viello consellero d'o suyo mariu, Bernardo de Cabrera.[2] Aproveitando o descontento cheneral produciu por a duración d'a guerra d'os dos Peros y debant de l'ausencia d'o rei, intervino de forma decisiva en a cayida en desgracia y execución d'o consellero en 1364.
Residió en o Palacio Menor de Barcelona, construyiu ta ella. Fue mai d'os reyes Chuan I d'Aragón y Martín l'Humanista asinas como d'Alionor d'Aragón, muller d'o rei Chuan I de Castiella. A la suya muerte fue levada enta o monesterio de Poblet.[3]
ReferenciasEditar
- ↑ (es) Judaísmo hispano: estudios en memoria. José Luis Lacave Riaño, Volumen 1
- ↑ (es) Los Trastamara y la Unidad Española. Rialp, Ediciones, S.A
- ↑ (es) Historia de el Real Monasterio de Poblet: ilustrada con disertaciones. Jaime Finestres y de Monsalvo. Imprenta de la Pontificia y Real Universidad. Manuel Ibarra. 31 d'aviento de 1756
Predecesora: Alionor de Portugal |
Consort d'o rei d'Aragón 13 de chunio/27 d'agosto de 1349-20 d'abril de 1375 |
Succesora: Sibila de Fortià |