Alionor de Secilia
| Alionor de Secilia | |
|---|---|
| Reina consort d'Aragón | |
 | |
| 13 de chunio/27 d'agosto de 1349-20 d'abril de 1375 | |
| Predecesor | Alionor de Portugal |
| Succesor | Sibila de Fortià |
| Naixencia | 1325 Paternò |
| Muerte | 20 d'abril de 1375 Leida |
| Conchuche/s | Pero IV d'Aragón |
| Dinastía | Casa d'Aragón |
| Pai | Pero II de Secilia |
| Mai | Isabel de Carintia |
 | |
Alionor de Secilia (1325 - Leida, 20 d'abril de 1375)[1] estió una reina d'Aragón. Yera filla d'o rei Pero II de Secilia y d'Isabel de Carintia. Tanto ella como as chirmanas suyas favoreixioron a o partiu d'a Corona d'Aragón d'a isla de Secilia, integrau por nobles d'ascendencia catalana que yeran concaraus con a resta d'a nobleza proanchevina.
BiografíaEditar
Estió a tercera muller d'o rei Pero IV o Ceremonioso con qui se casó en 1349 con a condición de que renunciara a totz os eventuals dreitos sobre a corona seciliana. Aconsiguió que su chermano, Frederico III de Secilia, se casara con Constanza, filla mayor d'o suyo mariu. En 1357 Frederico le transmitió os dreitos succesorios d'o reino de Secilia y tamién os dreitos sobre os ducaus d'Atenas y Neopatria, que no fuoron incorporaus a la Corona d'Aragón dica 1380.
Alionor, muller de caracter muit cerenyo y acostumbrada a o mando,[2] refirmó politicament a suyo mariu, a qui acompanyó en a expedición a Cerdenya (1354-1355). Antimás, estió enemiga, entre atros, d'o viello consellero d'o suyo mariu, Bernardo de Cabrera.[3] Aproveitando o descontento cheneral produciu por a duración d'a guerra d'os dos Peros y debant de l'ausencia d'o rei, intervino de forma decisiva en a cayida en desgracia y execución d'o consellero en 1364.
Residió en o Palacio Menor de Barcelona, construyiu ta ella. Fue mai d'os reyes Chuan I d'Aragón y Martín l'Humanista asinas como d'Alionor d'Aragón, muller d'o rei Chuan I de Castiella. A la suya muerte fue levada enta o monesterio de Poblet.[4]
ReferenciasEditar
- ↑ (en) Sicily-Naples: counts & kings.
- ↑ (es) Judaísmo hispano: estudios en memoria. José Luis Lacave Riaño, Volumen 1
- ↑ (es) Los Trastamara y la Unidad Española. Rialp, Ediciones, S.A
- ↑ (es) Historia de el Real Monasterio de Poblet: ilustrada con disertaciones. Jaime Finestres y de Monsalvo. Imprenta de la Pontificia y Real Universidad. Manuel Ibarra. 31 d'aviento de 1756
| Predecesora: Alionor de Portugal |
Consort d'o rei d'Aragón 13 de chunio/27 d'agosto de 1349-20 d'abril de 1375 |
Succesora: Sibila de Fortià |