Alionor d'Alburquerque
|
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
| Alionor d'Alburquerque | |
|---|---|
| Reina consort d'Aragón | |
.png) | |
| 28 de chunio de 1412-2 d'abril de 1416 | |
| Predecesor | Margalida de Prades |
| Succesor | María Trastamara |
 Contesa d'Alburquerque | |
| 1385-1435 | |
| Predecesor | Ferrando Sánchez de Castiella |
| Succesor | Henrique de Trastamara |
| Naixencia | 1374 |
| Muerte | 16 d'aviento de 1435 Medina del Campo |
| Enterreco | Convento de Santa María la Real |
| Conchuche/s | Ferrando I d'Aragón |
| Dinastía | Casa de Borgonya |
| Pai | Sancho d'Alburquerque |
| Mai | Beatriz de Portugal |
 | |
Alionor d'Alburquerque (en castellano Leonor de Alburquerque), dita a Rica Fembra[1] u Alionor Urraca de Castiella (Castiella, 1374–Medina del Campo, 1435), fue reina consort d'Aragón, por o suyo matrimonio con Ferrando I d'Aragón.
Biografía editar
Filla d'o infant Sancho de Castiella y d'a infanta Beatriz de Portugal, filla de Pero I de Portugal y Agnés de Castro, yera heredera de ricas tierras y propiedaz en Castiella, A Riocha y Extremadura.
En morir o malauto Chuan I de Castiella o 9 d'octubre de 1390, o Consello de Rechencia abordó o tema d'o presunto hereu rei Henrique III de Castiella o Dolent, naixiu en octubre de 1379, d'once anyos y de su chermano l'infant Ferrando, que teneba ta par d'alavez diez anyos. S'alcordó que o chermano menor, o prencipe Ferrando, no podese contrayer matrimonio antis que su chermano o rei Henrique tenese os catorce anyos de edat. Alavez se le concederían as prerrogativas politicas y socials d'a mayoría d'edat.
Ta superar as diverchencias derivadas de l'asasinato d'o rei Pero I en marzo de 1369 por su chermano Henrique, os representants d'o clero, a nobleza, o estau d'os hidalgos y os comerciants, asinas como os representants de cuantas ciudatz castellanas alcordoron que Henrique se casara con a nieta de l'asasinau Pero, naixida d'Anglaterra de mai castellana y filla d'o rei Pero. Y malas que o chermano mayor, Henrique III, cumpliera tals requisitos, se casaría o suyo chermano menor, o prencipe Ferrando, con una muller buena, honorable y rica.
Fue alavez trigada Alionor, que ya teneba edat ta ello por contar con dieciseis anyos. Amostró a suya conformidat a o matrimonio malas que pudiera realizar-se ya que o prencipe Ferrando teneba diez anyos encara. Por ixas envueltas yera duenya, de pleno dreito, de: Haro, Briones, Cerezo de Río Tirón, Vilforado, Ledesma con as cinco villas, Alburquerque, La Codesera, Azagala, Alconchel, Medellín, Alconétar, Villalón por regalo d'o suyo primo o rei Chuan I, d'Urueña por trueque pediu por Chuan I a cambio de ceder-le Cea y a suya tierra a Ramiro Núñez de Guzmán, de San Felices de los Gallegos, que o rei heba dau a uno d'os suyos mercenarios nobles, Giral de Torralt, de Villa García, que heba entregau a Gutier González Quijada, Fuentpudia, dada antis a Juan Alfonso de Baeza, y Montealegre, que heba dau a Enrique Manuel.
Alionor y suyo mariu (que prenió o nombre de Ferrando I) fuoron coronaus reis d'Aragón en 1412 dimpués d'o Compromís de Casp. Ferrando I d'Aragón murió poco dimpués en l'anyo 1416, a os 36 anyos d'edat. Alionor, que teneba alavez 42 anyos d'edat, se retiró a Medina del Campo. En 1421 promulgó o suyo «Ordenamiento de Ferias» que sinyó como «la triste Reyna» por estar en aquella epoca os suyos fillos, os infants d'Aragón, prisioners d'os chenoveses, dimpués d'a Batalla de Ponza.
O Palacio Reyal de Medina del Campo, a on naixioron o suyo mariu Ferrando y os suyos fillos, fue transformau en o Convento de Santa María la Real. Astí, Alionor Urraca fue testigo d'os enfrentamientos d'os suyos fillos contra o partiu reyalista encabezau por Alvaro de Luna. Alionor perdió belunas d'as suyas posesions en beneficio d'iste zaguero.
Alionor Urraca murió en Medina del Campo en l'anyo 1435.
Sepoltura editar
A suya sepoltura se troba en o Convento de Santa María la Real de Medina del Campo, en una tumba simpla sobre o suelo. Tien una lapida de piedra de Toledo oscura, con o escudo reyal labrau en ella.
Matrimonio y descendencia editar
En 1394 Alionor, de bels vente anyos d'edat, se casó con su sobrino Ferrando que alavez tendría bels catorce anyos d'edat. Tenioron siet fillos.
Os fillos naixius d'ixa unión, os ditos Infants d'Aragón,[1] fuoron:
- Alifonso o Magnanimo (Medina del Campo, 1394–1458), rei d'Aragón, con o nombre d'Alifonso V, y de Nápols y Sicilia, con o nombre d'Ailfonso I.
- María d'Aragón (Medina del Campo, 1396–1445), primera muller de Chuan II de Castiella.
- Chuan o Gran (Medina del Campo, 1397–1479), rei de Aragón y rei consort de Navarra.
- Henrique (1400 – Calatayud, de feridas de batalla, 1445), duque d'Alburquerque, conte de Villena, conte d'Ampurias, Gran Mayestre d'a Orden de Sant Chaime.
- Alionor (1402–1445), que casó con Eduardo I de Portugal. Una d'as suyas fillas, Alionor, fue muller d'o emperador Frederico III d'Habsburgo.
- Pero (1406–1438, Italia, en batalla), IV conte d'Alburquerque, duque de Noto.
- Sancho (1410–1416).
Referencias editar
- ↑ 1,0 1,1 (es) "Historia de España de la Edad Media". Álvarez Palenzuela, V. Á. (coord.). 2008. Editorial Ariel, Barcelona. ISBN 978-84-344-6668-5. Pach. 916
Enlaces externos editar
Se veigan as imáchens de Commons sobre Alionor d'Alburquerque.- (es) Articlo en a Enciclopedia aragonesa
- (es)Historia cheneral d'o Reino d'Aragón
| Predecesora: Margalida de Prades |
Reina consort d'Aragón 28 de chunio de 1412-2 d'abril de 1416 |
Succesora: María Trastamara |