Alionor d'Alburquerque
| Alionor d'Alburquerque | |
|---|---|
| Reina consort d'Aragón | |
.png) | |
| 28 de chunio de 1412-2 d'abril de 1416 | |
| Predecesor | Margalida de Prades |
| Succesor | María Trastamara |
 Contesa d'Alburquerque | |
| 1385-1435 | |
| Predecesor | Ferrando Sánchez de Castiella |
| Succesor | Henrique de Trastamara |
| Naixencia | 1374 |
| Muerte | 16 d'aviento de 1435 Medina del Campo |
| Enterreco | Convento de Santa María la Real |
| Conchuche/s | Ferrando I d'Aragón |
| Dinastía | Casa de Borgonya |
| Pai | Sancho d'Alburquerque |
| Mai | Beatriz de Portugal |
 | |
Alionor d'Alburquerque (en castellán Leonor de Alburquerque), dita a Rica Fembra[1] u Alionor Urraca de Castiella (Castiella, 1374–Medina del Campo, 1435), fue reina consort d'Aragón, por o suyo matrimonio con Ferrando I d'Aragón.
BiografíaEditar
Filla d'o infant Sancho de Castiella y d'a infanta Beatriz de Portugal, filla de Pero I de Portugal y Agnés de Castro, yera heredera de ricas tierras y propiedatz en Castiella, A Riocha y Extremadura.
En morir o malauto Chuan I de Castiella o 9 d'octubre de 1390, o Consello de Rechencia abordó o tema d'o presunto hereu rei Henrique III de Castiella o Dolent, naixiu en octubre de 1379, d'once anyos y d'o suyo chirman o infant Ferrando, que teneba ta par d'alavez diez anyos. S'alcordó que o chirmán menor, o prencipe Ferrando, no podese contrayer matrimonio antis que o suyo chirmán o rei Henrique tenese os catorce anyos de edat. Alavez se le concederían as prerrogativas politicas y socials d'a mayoría d'edat.
Ta superar as diverchencias derivadas de l'asasinato d'o rei Pero I en marzo de 1369 por o suyo chirmán Henrique, os representants d'o clero, a nobleza, o estau d'os hidalgos y os comerciants, asinas como os representants de quantas ciudatz castellanas alcordoron que Henrique se casara con a nieta de l'asasinau Pero, naixida d'Anglaterra de mai castellana y filla d'o rei Pero. Y malas que o chirmán mayor, Henrique III, cumpliera tals requisitos, se casaría o suyo chirmán menor, o prencipe Ferrando, con una muller buena, honorable y rica.
Fue alavez trigada Alionor, que ya teneba edat ta ello por contar con dieciseis anyos. Amostró a suya conformidat a o matrimonio malas que pudiera reyalizar-se ya que o prencipe Ferrando teneba diez anyos encara. Por ixas envueltas yera duenya, de pleno dreito, de: Haro, Briones, Cerezo de Río Tirón, Vilforado, Ledesma con as cinco villas, Alburquerque, La Codesera, Azagala, Alconchel, Medellín, Alconétar, Villalón por regalo d'o suyo primo o rei Chuan I, d'Urueña por trueque pediu por Chuan I a cambio de ceder-le Cea y a suya tierra a Ramiro Núñez de Guzmán, de San Felices de los Gallegos, que o rei heba dau a uno d'os suyos mercenarios nobles, Giral de Torralt, de Villa García, que heba entregau a Gutier González Quijada, Fuentpudia, dada antis a Juan Alfonso de Baeza, y Montealegre, que heba dau a Enrique Manuel.
Alionor y suyo mariu (que prenió o nombre de Ferrando I) fuoron coronaus reis d'Aragón en 1412 dimpués d'o Compromís de Casp. Ferrando I d'Aragón murió poco dimpués en l'anyo 1416, a os 36 anyos d'edat. Alionor, que teneba alavez 42 anyos d'edat, se retiró a Medina del Campo. En 1421 promulgó o suyo «Ordenamiento de Ferias» que sinyó como «la triste Reyna» por estar en aquella epoca os suyos fillos, os infants d'Aragón, prisioners d'os chenoveses, dimpués d'a Batalla de Ponza.
O Palacio Reyal de Medina del Campo, a on naixioron o suyo mariu Ferrando y os suyos fillos, fue transformau en o Convento de Santa María la Real. Astí, Alionor Urraca fue testigo d'os enfrentamientos d'os suyos fillos contra o partiu reyalista encabezau por Alvaro de Luna. Alionor perdió belunas d'as suyas posesions en beneficio d'iste zaguero.
Alionor Urraca murió en Medina del Campo en l'anyo 1435.
SepolturaEditar
A suya sepoltura se troba en o Convento de Santa María la Real de Medina del Campo, en una tomba simpla sobre o sulero. Tien una lapida de piedra de Toledo oscura, con o escudo reyal labrau en ella.
Matrimonio y descendenciaEditar
En 1394 Alionor, de bells vente anyos d'edat, se casó con o suyo sobrino Ferrando que alavez tendría bells catorce anyos d'edat. Tenioron siet fillos.
Os fillos naixius d'ixa unión, os ditos Infants d'Aragón,[1] fuoron:
- Alifonso o Magnanimo (Medina del Campo, 1394–1458), rei d'Aragón, con o nombre d'Alifonso V, y de Nápols y Secilia, con o nombre d'Ailfonso I.
- María d'Aragón (Medina del Campo, 1396–1445), primera muller de Chuan II de Castiella.
- Chuan o Gran (Medina del Campo, 1397–1479), rei de Aragón y rei consort de Navarra.
- Henrique (1400 – Calatayud, de feridas de batalla, 1445), duque d'Alburquerque, conte de Villena, conte d'Ampurias, Gran Mayestre d'a Orden de Sant Chaime.
- Alionor (1402–1445), que casó con Eduardo I de Portugal. Una d'as suyas fillas, Alionor, fue muller d'o emperador Frederico III d'Habsburgo.
- Pero (1406–1438, Italia, en batalla), IV conte d'Alburquerque, duque de Noto.
- Sancho (1410–1416).
ReferenciasEditar
- ↑ 1,0 1,1 (es) "Historia de España de la Edad Media". Álvarez Palenzuela, V. Á. (coord.). 2008. Editorial Ariel, Barcelona. ISBN 978-84-344-6668-5. Pach. 916
Enlaces externosEditar
Se veigan as imáchens de Commons sobre Alionor d'Alburquerque.- (es) Articlo en a Enciclopedia aragonesa
- (es)Historia cheneral d'o Reino d'Aragón
| Predecesora: Margalida de Prades |
Reina consort d'Aragón 28 de chunio de 1412-2 d'abril de 1416 |
Succesora: María Trastamara |