Margalida de Prades

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Margalida de Prades
Reina consort d'Aragón

17 de setiembre de 1409-31 de mayo de 1410
Predecesor María de Luna
Succesor Alionor d'Albuquerque

Naixencia 1395
Falset
Muerte 15 de chulio de 1429 u 23 de chulio de 1429
Riudoms
Enterreco Monesterio de Poblet
Conchuche/s Martín I d'Aragón
Chuan de Vilaragut y Alvarez d'Haro
Dinastía Casa d'Aragón
Pai Pero de Prades
Mai Chuana de Cabrera

Escudo de Margalida de Prades

Margalida de Prades (1387/1388 - Riudoms, 23 de chulio de 1429)[1][2] fue reina consort d'Aragón, de Valencia, de Mallorca, de Cerdenya, de Corcega (nominal) y de Sicilia, duquesa consort (nominal) d'Atenas y de Neopatria, y contesa consort de Barcelona, de Rosellón, de Cerdanya y d'Ampurias (1409-1410).

Ascendencia editar

Margalida perteneixeba a o linache d'os contes de Prades, linia segundaria d'a casa reyal d'Aragón, dinastía Barcelona. Su pai estió Pero de Prades, barón d'Entenza, fillo de Chuan de Prades y de Sancha Ximénez d'Arenós, y su mai estió Chuana de Cabrera, filla de Bernardo III de Cabrera, vizconte de Cabrera y de Bas y conte d'Osona, y Margalida de Foix. Perteneixeba a o sequito de damas d'a reina María de Luna.

Matrimonios y descendencia editar

Se crio y educó en a cort, a on estió dama de companyía d'a reina María de Luna a o menos dende l'anyo 1399. A reina María murió en 1406, deixando a o viudo, Martín l'Humanista y un fillo, Martín, que murió tamién tres anyos dimpués en 1409 dimpués de rematar una dificil campanya de conquiesta de Cerdenya.

Habendo-se quedau sin hereu, Martín l'Humanista decidió contrayer nuevo matrimonio ta tener descencencia. Trigó a Margalida de Prades, una choven de ventiún anyos, en cuentas de a Cecilia d'Urchel, chermana d'o conte Chaime II d'Urchel. O papa Benedet XIII ofició o matrimonio o 17 de setiembre de 1409 en o palacio de Bellesguard en Barcelona.

A muerte d'o rey en mayo de 1410 frustró aquellos obchectivos y asinas s'extinguió o reinau d'a Casa d'Aragón y prencipió un periodo d'interregno que remató con o Compromís de Casp en 1412. Margalida tornó a casar-se en 1415 con o noble valenciano Chuan de Vilaragut y Alvarez d'Haro. Debiu a la suya condición de viuda reyal con una renta asignada, iste enlace, asinas como o fillo naixiu d'iste matrimonio en 1416, Chuan Cheronimo de Vilaragut, se mantenió en secreto.

Cort literaria editar

Seguntes o cronista Pere Tomic, Margalida de Prades «fue una d'as mas polidas sinyoras». A suya polideza y o suyo intrés por a cultura, manifestau por o suyo amor a os libros, contribuyioron a convertir o palacio reyal menor y o de Bellesguard en corts literarias, a on exerció de musa ta bellas feguras d'a literatura catalana como Jordi de Sant Jordi, Arnau March, Lluís Icart y Arnau d'Erill, asinas como bels castellanos como Pedro de Santa Fe y Íñigo López de Mendoza, marqués de Santillana, que l'adedicó un planto con motivo d'a suya muerte.

Reina abadesa editar

Arredol de 1420, en estar a suya situación divulgada y a suya posición económica mala, Margalida y o suyo fillo Chuan se retiroron a o monesterio cisterciense de Santa María de Valldonzella. Tornó a enviudar en 1422 y probablement en 1423 profesó como moncha en o mesmo monesterio. En 1426 se tresladó enta o Monesterio de Bonrepòs a on fue nombrada abadesa en 1428.

Sepultura editar

 
Sepulcre de Margalida de Prades en o Monesterio de Santes Creus.

A reina abadesa murió de un brote de peste en Riudoms y o suyo cuerpo fue tresladau enta o monesterio de Bonrepòs, a on fue enterrecada.[2] Posteriorment, as suyas restas fuoron tresladadas a o Monesterio de Santes Creus en mayo de 1475 y apedecadas en a ilesia en un sepulcre decorau con as armas reyals y abacials en a pilastra que desepara o presbiterio d'a primera abside en a parti d'a nau d'o evanchelio debant d'o mausoleu d'o rey Pero II d'Aragón. O sepulcre fue profanau en 1835 y as suyas restas fuoron tresladadas a una tumba de piedra. Anyos dimpués, as restas fuoron levadas a una urna de piedra en o muro d'a nau de l'evanchelio.

Referencias editar

  1. Fort i Cogul, 1970, p. 161
  2. 2,0 2,1 Sans Travé, 1992, p. 293

Bibliografía editar

  • (es) "Aportación económica del Reino de Valencia al matrimonio de Martín el Humano con Margarita de Prades". Amparo Cueves Granero. 1952. Instituto Valenciano de Estudios Históricos, Institución de Alfonso el Magnánimo, Valencia OCLC 12648185.
  • (es) "Margarida de Prades". Félix Durán i Cañameras, 1956. Porcar, Barcelona. OCLC 48345614.
  • (ca) "Santes Creus, panteó reial". Artemi Folch. Episodis de la historia, 91. Barcelona. OCLC 462312773.
  • (ca) "Margarida de Prades". Eufemià Fort i Cogul. 1960. R. Dalmau, Barcelona. OCLC 7391363.
  • (ca) "La llegenda sobre Margarida de Prades". Eufemià Fort i Cogul. 1970. Fundació Salvador Vives Casajuana, Barcelona. OCLC 13154089.
  • (ca) "Margarida de Prades:drama històrich en quatre actes y en vers". Francesc d'Assís Ubach i Vinyeta. 1870. Imprenta de G. Campins, Barcelona. OCLC 13164922.
  • (ca) "Dietari o Llibre de jornades, 1411-1484". Jaume Safont, Josep Mª Sans i Travé. 1992. Fundació Noguera, Colecció textos i documents, 28, Barcelona. ISBN 84 7935111X.

Vinclos externos editar


Predecesora:
María de Luna
Reina consort d'Aragón
17 de setiembre de 1409-31 de mayo de 1410
Succesora:
Alionor d'Alburquerque