Albichenses

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Os albichenses estioron una comunidat relichiosa que tenió una gran florata en os sieglos XII y XIII en Occitania y que duró dica o sieglo XV en o norte d'Italia. Yeran conoixitos como cataros chunto con os suyos predecesors os bogomils.

A doctrina albichense ye una mezcla d'orichenismo con maniqueísmo y se coció entre os ambients intelectuals asceticos bizantins. L'orichenismo, platero en os documentos albichenses, fue profesato por os ascetas d'o desierto echipcio d'os sieglos IV y V y fue condenato en o sieglo VI y ye l'orichen d'atras creyencias como a metempsomatosi, a corporeidat d'os ánchels, a doble creyación, a existencia de mundos paralelos, a ideya de multiplicidat de chudicios d'almas, a existencia de cuerpos resucitatos que no s'identifican con os cuerpos fisicos, y a negación d'a omnipotencia y d'o libre albitriu de Dios.

En Occitania amanixió en 1167 cuan un ninviato de l'Imperio Bizantín convenció a unos bispes bogomils occitans pa que se convertisen. I habió una cruzata organizata contra os albichenses (a dita Cruzata d'os albichenses) en a que participoron normandos y atros franceses d'o norte. As mortaleras y persecucions facioron que os albichenses encomenzasen a desapareixer en o sieglo XIII d'Occitania (1244, caita d'o castiello de Monsegur).

En Italia os albichenses teneban o suyo centro en Desenzano, a cantos d'o Laco de Garda. Yeran conoixitos como "albaneses" y teneban polemicas doctrinals con os bogomilos de Concorezzo (Lombardía).

Toz os documentos que bi ha sobre a doctrina d'os albichenses provienen d'o catarismo italiano. I destacan os siet tractatos orichinals en latín achuntatos con o títol de Liber de duobus principiis.

Bibliografía

• Mircea Eliade y Ioan P.Couliano: Diccionario de las religiones. Editorial Paidós. 1991.

• Datos: Q13048333