A dinastía Omeya u Banu Umayya estió a lo principio un clan d'a tribu Qurays que prenió o poder hereditario d'o primer califato musulmán dimpués d'os quatre califas ortodoxos y que dimpués que los abasís los derrocasen en Orient Meyo continoron mandando en l'Al-Andalus.

Dinastía Omeya
بنو أمية
Banu Umayyah
Flag of Afghanistan (1880–1901).svg 3by2white.svg 661 — 750 Flag of Afghanistan (1880–1901).svg
3by2white.svg
Situación de Omeya
Maxima extensión d'o califato
Capital Domás
Idioma oficial Arabe
Relichión Islam sunnita
Gubierno Califato
 • Formación 661
 • Desaparición 750

A lo principio os Omeyas s'oposaban a las predicacions de Mahoma pero quan o capitoste d'o clan Abu Sufyan veyió que no podeba contra o profeta plegó a un alcuerde. Utmán, o tercer califa ortodoxo (640-656) estió ya un omeya, pero s'admite tradicionalment que a dinastía omeya encomienza quan plegó a lo poder Muawiya I (658-680), que compró os dreitos de Hasán, fillo d'Alí, zaguer califa esleito por votación.

Muawiya tresladó establió a capital en Domás, car enantes heba estato gobernador de Siria y teneba millors refirmes. En a historia d'os Omeyas l'aduya siriana ha estato una costant. Os omeyas gobernaban con modelos romanos orientals u bizantins con un funcionarios sirians convertitos a lo Islam, que esperaban con a suya conversión plegar a la igualdat con os musulmans d'orichen arabe.

O suyo succesor, Yazid I venció en a batalla de Karbala (680) a lo zaguer fillo de Nali Husayn, con o que a dinastía s'acofló en o poder a tamas d'a tierca oposición d'os chiitas. Os dotze califas que mandoron dende Myawiya II dica Marwan II continoron a expansión encomenzata en tiempos de Mahoma. Por occident plegoron a conquerir Hispana, que pasó a estar l'Al Andalus. Os francos, bizantins y gazaros consiguioron aturar a expansión musulmana, encara que ya Sulayman hese asitiato Costantinoble. Por orient os omeyas consiguioron arribar en l'Indo con a conquiesta de l'Imperio Persa Sasanida.

Os Omeyas fuoron derrocatos d'o Califato de Domás por os abasís, que recibioron o refirme d'os persas y os arabes chiitas. Abu-l-Abbas al Saffa encomenzó a persecución d'os omeyas. Marwan II fue asesinato en Echipto. Atros omeyas se refuchioron en Berbería, con gobernadors simpatizants d'os omeyas. Abderramán fuyió primero a Marruecos, pero dimpués fue ta l'Al Andalus, on os sirians que en 741 esclaforon a segunda revuelta berber lo refirmoron. En un primer inte pensó en evacuar a os musulmans de l'Al Andalus, pero fue persuadito con un consellero. Dimpués de creyar o Emirato de Cordoba encomenzó una campanya d'islamizazión, un tipo de campanyas que a sobén en o mundo musulmán va acompanyata d'una arabización cultural y lingüística d'os andaluces que s'heban convertito a la relichión musulmana. Os muladís esdevinioron arabes andaluces.