Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Lorenzo Campeggio
Bispe de Uesca-Chaca

O cardenal Lorenzo Campeggio

2 de setiembre de 1530-2 d'octubre de 1532
Predecesor Diego de Cabrera
Succesor Jerónimo Doria

12 de noviembre de 1512-1 de chunio de 1520
Predecesor Antonio Pizzamano
Succesor Tomaso Campeggi
Naixencia 7 de noviembre de 1474
Milán (Ducau de Milán)
Muerte 25 de chulio de 1539
Roma (Estaus Pontificios)
Enterreco Basilica de Santa María en Trastevere
Conchuche/s Francesca Guastavillani
Descendencia Laudonia, Alessandro, Ridolfo, Giovanni Battista y Leonora Campeggio

Lorenzo Campeggio, naixiu de Milán (Ducau de Milán) o 7 de noviembre de 1474 y muerto de disentería en Roma (Estaus Pontificios) o 25 de chulio de 1539, estió un eclesiastico, churista y diplomatico italiano que plegó a estar cardenal y estió bispe de Feltre (1512-1520), arcebispe de Bolonya (1523-1534), bispe de Salisbury (1524-1539), bispe de Parenzo y Pula (1533-1537), bispe de Creta (1534-1536) y bispe de Uesca-Chaca (1530-1532). Destacó por a suya labor como diplomatico a lo servicio d'os Estaus Pontificios mientres cuasi 30 anyadas, estando a lo servicio de toz os Papas en succesivas misions en cualques países d'Europa.

Primeras anyadas editar

Naixiu d'una familia prominent procedent de Bolonya, se formó en a Universidat de Padua, estando dende 1500 catedratico en a Universidat de Bolonya, estando considerau como un d'os mas doctos canonistas d'ixas envueltas.[2] En ixa mesma anyada casó con Francesca Guastavillani, con qui tendría cinco fillos: Laudonia, Alessandro, Ridolfo, Giovanni Battista y Leonora Campeggio. En 1509 enviudó, y alavez decidió dentrar en a vida eclesiastica, aduyau por o Papa Chulio II, con qui la suya familia heba colaborau en os conflictos d'o Papa con a ciudat de Bolonya.

Diplomatico a lo servicio d'o Papa editar

Chestions arredol d'o Concilio de Pisa y o Concilio de Letrán V editar

En 1510 Chulio II li encargó una misión diplomatica debant de Maximilián I d'Habsburgo, ta que os delegaus d'o Sacro Imperio Romano Chermanico no asistisen a un Concilio convocau en Pisa ta deponer a lo Papa, so que asistisen a lo Concilio de Letrán V conovocau por o Papa ta que se refirmase o suyo pontificau. En tener exito en ista misión, o Papa li concedió lo bispau de Feltre como recompensa y lo ninvió, con o mesmo obchectivo, en o Ducau de Milán ta que Maximilián Sforza, o duque de Milán, tamién ninviase a los suyos representants en lo Concilio de Letrán. Mientres que compliba con ista misión en Milán, morió lo Papa Chulio, estando succediu por o Papa Lión X, qui lo confirmó en a suya nunciatura.

Chestions t'aconseguir la paz entre l'Imperio y Venecia editar

En 1513 tornó a marchar como nuncio apostolico enta Alemanya, t'aconseguir rematar a guerra entre o Sacro Imperio Romano Chermanico y la Republica de Venecia. En iste viache consiguó l'amistat de Maximilián d'Habsburgo qui, dimpués de cuatre anyadas de negociacions, acceptó la paz con Venecia. Tamién recomendó que lo Papa lo faciese cardenal, feito que s'esdevenió l'1 de chulio de 1517.

Chestions en Anglaterra contra los turcos editar

Tanimientres, Lorenzo no tenió exito en a suya siguient misión debant d'o Reino d'Anglaterra. O Papa, debant la menaza de l'Imperio Otomán, quereba organizar una mena de Cruzada con os países cristianos ta luitar contra los turcos. Pero Lorenzo se trobó primeras bloqueyau en o puerto de Calais por as insidias de l'arcebispe anglés Thomas Wolsey por tres meses y, cuan podió trescruzar o canal d'a Manga trobó que os angleses teneban mas intrés en rematar a suya guerra con o Reino de Francia que en colaborar en una luita contra los oromans, que yeran muit luent d'as islas Britanicas. Encara que a misión de Lorenzo aconsiguió la sinyatura d'o Tractau de Londres u de paz perpetua entre os reinos de Francia y d'Anglaterra, en convidando a las atras nacions europeas en ista alianza, en zagueras tot ixo no remató en garra cosa d'utilizat.

Chestions en Alemanya contra lo Protestantismo editar

Partecipó en o Conclave de 1521-1522, a on s'esleyó Papa a Adrián VI y preparó con iste papa una esfensa front d'as teorías de Martín Lutero que s'estendillaban por Alemanya y atras nacions, pero Adrián morió bien luego. Asistió en o Conclave de 1523 a on s'esleyó Papa a Climent VII, qui lo ninvió de nuevo en Alemanya t'afrontar a Reforma protestant que s'estendillaba por o país. Pero la situación d'o país yera complicada. Encara que podió lograr la colaboración de Carlos I d'Aragón como emperador d'o Sacro Imperio Romano Chermanico, de Ferrando I d'o Sacro Imperio Romano Chermanico y d'o ducau de Bavera, se complicoron las cosas en esclatar la Guerra d'os campesins y lo clamoron ta tornar en Roma. En plegar-ie, cedió lo bispau de Bolonya a lo suyo fillo Alessandro Campeggio.

Chestions mientres o Saco de Roma editar

En 1527, en o marco d'a Guerra d'a Liga de Cognac entre a Liga de Cognac (d'a que feba parte o Papau, aliau d'o Reino de Francia) y la Monarquia Hispanica, s'escaició o Saco de Roma, cuan tropas espanyolas y mercenarios protestants alemans espulloron Roma. O Papa, con o suyo sequito (en feba parte Lorenzo) se refuchió en lo castiello de Sant'Angelo, y dimpués Lorenzo tornó en Roma t'aconseguir que la ciudat li estase tornada a lo Papa.

Chestions en Anglaterra sobre l'esvurcio d'Henrique VIII editar

En 1528 tornó a marchar enta lo Reino d'Anglaterra ta prebar d'evitar l'esvurcio d'Henrique VIII d'Anglaterra d'a suya muller Catalina d'Aragón, tía de l'emperador Carlos, pero as suyas chestions no tenioron exito y en octubre de 1529 tornó enta Roma sin garra resultau.

Nuevas chestions en Alemanya contra lo Protestantismo editar

En 1530 tornó como legau en Alemanya, partecipando en la Dieta d'Augsburg, celabrada en ixa ciudat d'Augsburg, a on l'obchectivo d'o Papa yera de prohibir lo protestantismo. Tanimientres, a Liga d'Esmalcalda, formada por a mayor parte d'os prencipes alemans, forzó a l'emperador a sinyar a Paz de Nuremberg, a on feba concesions a los prencipes protestants de l'Imperio y que no prohibiba lo protestantismo en os territorios imperials.

Muerte editar

O Cardenal Lorenzo Campeggio morió lo 25 de chulio de 1539 en Roma (Estaus Pontificios), a causa d'una disentería y l'apedocoron en la basilica de Santa María en Trastevere, en o vico d'o Trastevere de Roma.

Vinclos externos editar

Referencias editar


Predecesor:
Antonio Pizzamano
Bispe de Feltre
12 de noviembre de 1512-1 de chunio de 1520
Succesor:
Tomaso Campeggi
Predecesor:
Achille Grassi
Arcebispe de Bolonya
2 d'aviento de 1523-5 de setiembre de 1534
Succesor:
Alessandro Campeggi
Predecesor:
Edmund Audley
Bispe de Salisbury
2 d'aviento de 1524-19 de chulio de 1539
Succesor:
Gasparo Contarini
Predecesor:
Girolamo Campeggi
Bispe de Parenzo y Pula
6 de chunio de 1533-28 de mayo de 1537
Succesor:
Giovanni Campeggi
Predecesor:
Giovanni Landi
Bispe de Creta
17 de chunio de 1534-28 de chinero de 1536
Succesor:
Pietro Landi
Predecesor:
Diego de Cabrera
Bispe de Uesca-Chaca
2 de setiembre de 1530-2 d'octubre de 1532
Succesor:
Jerónimo Doria