Ilesia de Sant Chil Abat de Zaragoza

A ilesia de Sant Chil Abat de Zaragoza ye una ilesia que se troba en Zaragoza (Aragón),[1] concretament en a carrera Don Chaime I, n.º 15, tamién dita carrera Sant Chil. Ye una ilesia d'estilo mudéchar construyida en o sieglo XIV y con posteriors reformas barrocas reyalizadas en o sieglo XVIII.

Ilesia de Sant Chil Abat
Situación cheografica
Estau
País
'
Situación Zaragoza (Aragón)
Adreza C/ Don Chaime I, 13
Coordenatas 41°39′10″N 0°52′46″U
Archidiocesi Zaragoza
Diocesi
Arcipestrau Centro
Información cheneral
Advocación Sant Chil abat
Culto Ilesia catolica
Orden
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario
Administrador
Director
Coste {{{coste}}}
Vesitable
Altaria
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.r.m.
Atras
Alcance
Iluminación
Potencia
Arquitectura
Tipo Ilesia
Estilo mudéchar
Función
Catalogación Bien d'Intrés Cultural
Materials
Construcción
Construcción sieglo XIV
Fundador
Inicio
Fin
Inauguración
Destrucción
Arquitecto
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Ilesia de Sant Chil Abat ubicada en Aragón
Ilesia de Sant Chil Abat
Ilesia de Sant Chil Abat
Ilesia de Sant Chil Abat en Aragón

Ye un molimento declarau Bien d'Intrés Cultural en l'anyo 1967, encara que ye una d'as torres mudéchars de Zaragoza que no fue declarada Patrimonio d'a Humanidat por a Unesco.[2]

Historia editar

Dimpués d'a conquiesta en 1118 de Zaragoza por as tropas cristianas lideradas por Alifonso o Batallador a ciudat se converte en a capital d'o Reino d'Aragón. Se construyió alavez un templo d'estilo romanico sobre una antiga calzada romana que, a meyaus d'o sieglo XIV, fue destruyiu pa devantar sobre as enruenas a ilesia d'estilo mudéchar. Posteriorment, sufrió una reforma barroca en o sieglo XVIII.

Descripción editar

 
Retablo Mayor

A planta contina respondendo a o tipo gotico-mudéchar d'iglesia d'una nau con dos absides poligonals en a cabecera y en os piez, con capiellas entre os contrafuertes. Os piez y a cabecera fuoron en orichen, plans. Y con torre de planta cuadrada.

Torre

A torre, d'estilo mudéchar, d'un solo cuerpo, devantada en ladriello como a resta d'a construcción. Tien un remate en terraza y ye decorada con arcos entrecruzaus y rombos de ladriello, documentada ya en 1358. Combina a suya planta cuadrada d'os pisos inferiors con a planta rectangular d'os superiors, ubrindo-se en os dos zaguers cuerpos os vanos pa as campanas.

Exterior

A portada principal, que fue construyida en 1640 y y d'estilo barroco, enmarca una puerta en arco de meyo punto con pilastras en os suyos costaus.

Interior

L'interior corresponde a la reforma barroca feita entre 1719 y 1725, que dio un aspecto distinto a l'interior, cuan se cambió a portalada principal y por ello se cambió a orientación d'o templo pa dar a nueva dentrada, en a que refació l'abside con planta poligonal y o cuerpo d'os piez, se construyió a nueva cubierta con vovedas de canyón con lunetos y fue decorau tot o conchunto con cheserías barrocas, cubrindo l'anterior nau medieval de voveda de crucería y tres trampos.

O retablo mayor, contratau en 1628, y adedicau a Sant Chil Abat, ye destacau por a vistosidat y as figuras d'os dos penitents y anacoretas, que se troban a os dos cantos d'a nau, en as pilastras que deseparan as capiellas.

A sacristía fue construyida entre 1776 y 1779, decorada a voveda con un fresco de Ramón Bayeu y en os muros siet pinturas sobre lienzo, de frai Manuel Bayeu.

Referencias editar