Ilesia d'o Reyal Seminario de Sant Carlos Borromeu de Zaragoza

A ilesia d'o Reyal Seminario de Sant Carlos Borromeu ye una ilesia situada en a ciudat de Zaragoza. A suya frontera de ladriello fue restaurada en o sieglo XVII dimpués de sofrir un incendio, fendo probablement Jaime Busignac y Borbón de mayestro d'obras.

Ilesia d'o Reyal Seminario de Sant Carlos Borromeu
Situación cheografica
Estau
País
'
Situación Zaragoza, Aragón
Adreza
Coordenatas
Archidiocesi Zaragoza
Diocesi
Arcipestrau Santa Engracia
Información cheneral
Advocación Purisma Concepción
Culto Ilesia catolica
Orden
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario
Administrador
Director
Coste {{{coste}}}
Vesitable
Altaria
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.r.m.
Atras
Alcance
Iluminación
Potencia
Arquitectura
Tipo Ilesia
Estilo Barroco
Función
Catalogación Bien d'Intrés Cultural
Materials
Construcción
Construcción Sieglos XVI - XVIII
Fundador
Inicio
Fin
Inauguración
Destrucción
Equipo disenyador
Arquitecto Jaime Busignac y Borbón
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Ilesia d'o Reyal Seminario de Sant Carlos Borromeu ubicada en Aragón
Ilesia d'o Reyal Seminario de Sant Carlos Borromeu
Ilesia d'o Reyal Seminario de Sant Carlos Borromeu
Ilesia d'o Reyal Seminario de Sant Carlos Borromeu en Aragón

Historia editar

L'interior ye de nau unica con capiellas laterals comunicadas por puertas. O teito d'a nau ye en vuelta de crucería y o perimetro ye recorriu por una tribuna dende zaguerías d'o sieglo XVI. A ilesia fue renovada a partir de 1723 por o chirmán Lacarre, Pablo Diego Ibáñez, que modifica toda a ornamentación interior, convertindo-la en a iglesia mas sumptuosa y espectacular d'a ciudat y en modelo pa atras ilesias posteriors.

O retablo mayor ye adedicau a la Inmaculada, tamién reyalizau por o chirmán Lacarre. Ye un conchunto espectacular de doraus, royos, verdes, azuls y rosas y 18 esculturas a grandaria natural en estilo barroco de transición a o rococó. D'as esculturas, retalladas por os chirmans d'a congregación, cal que destacar as que se troban sobre pedainas, representación de santos y chesuitas aragoneses.

A primera capiella d'a dreita, la de Sant Chusé, ye d'o sieglo XVII y fue feita construyir por os duques de Villafermosa como panteón funerario. De frontera y interior muit decoraus, conserva 6 cuadros de Vicente Berdusán, pintaus en 1693. Ista capiella ye a que sirvió d'inspiración a o chirmán Lacarre pa redecorar a resta d'a ilesia.

Bibliografía editar

  • 100 motivos para enseñar tu ciudad. Conoce la Zaragoza monumental folleto editado por el Ayuntamiento de Zaragoza
  • Fatás, Guillermo, (coord.) Guía histórico-artística de Zaragoza, Zaragoza, Ayuntamiento (Servicio de acción cultural), 19913. ISBN 84-86807-76-X.
  • Izquierdo, Pascual, Guía total. Zaragoza. Madrid: Anaya, 2006. ISBN 84-9776-256-7.
  • Laborda Yneva, José, Zaragoza: guía de arquitectura / an architectural guide, Zaragoza, Caja de Ahorros de la Inmaculada de Aragón, D.L. 1995, ISBN 84-88305-28-1.

Vinclos externos editar