Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Un flaire[1][2][3][4] u fraire[4] ye miembro d'una d'as órdens mendicants fundadas en o sieglo XII u XIII; o termin distingue lo caracter apostolico itinerant d'os mendicants, exerciu amplament baixo a churisdicción d'un superior cheneral, d'a leyaltat d'as órdens monasticas mas antigas a un solo monesterio formalizada per o suyo voto d'estabilidat. Un flaire puede estar en as órdens sagradas u un chirmán. As órdens de flaires mas significativas son os dominicos, franciscanos, agostinos y carmelitas.[5]

Flaires.

Os flaires se diferencian d'os monches en que son clamaus a vivir os consellos evanchelicos (votos de pobreza, castidat y obediencia) a lo servicio d'a sociedat, y no a traviés de l'ascetismo y la devoción enclaustraus. Mientres que os monches viven en una comunidat autosuficient, os flaires treballan entre os laicos y son sostenius per donacions u unatro refirme caritativo. Os monches u monchas fan os suyos votos y se comprometen con una comunidat en particular en un puesto en particular. Os flaires se comprometen con una comunidat repartida en un aria cheografica mas ampla conoixida como provincia, per lo que de normal se desplazarán, pasando tiempo en diferents casas d'a comunidat adintro d'a suya provincia.

Ditos y mazadas editar

  • Piensa o flaire que toz son de o suyo aire.[6]
  • flaire mostén, tú te lo quies, tú te lo tiens.[7]

Referencias editar

  1. (es) Francisco Bruballa Angusto Vocabulario del habla de La Puebla de Castro, Instituto de Estudios Altoaragoneses, 2009, ISBN 978-84-8127-214-7, p.68
  2. (es) Chabier Tomás Arias El aragonés del Biello Sobrarbe, Instituto de Estudios Altoaragoneses, 1999, ISBN 84-8127-095-4, p.249
  3. (es) Fernando Romanos Hernando Dizionario aragonés de las comarcas de la Alta Zaragoza, p.72
  4. 4,0 4,1 (an) Diccionario ortografico de l'aragonés (Seguntes la Propuesta Ortografica de l'EFA). Versión preliminar. Estudio de Filología Aragonesa. ISSN 1988-8139. Octubre de 2022.
  5. (en) Stravinskas, Peter M.J., ed. (2002). Catholic Dictionary. Huntington, IN: Our Friday Visitor. ISBN 978-0879733902.
  6. (an) Santiago Bal Palazios:Dizionario breu de a luenga aragonesa, 2002, ISBN 84-7753-949-9, p.656
  7. (es) Pedro Arnal Cavero: Refranes, Dichos, Mazadas... En El Somontano Y Montaña Oscense, Prames, 2013, ISBN 978-8483213957, p.109