Burgunyons
Burgunyons Bourguignons | |||
---|---|---|---|
![]() ![]() ![]() | |||
| |||
Francés, idioma borgonyón, arpitán | |||
Valons, franceses, churasians, arpitans |
Os burgunyons son os habitants de Borgonya y d'o Franco Condato, actualment asimilatos a lo pueblo francés, en a Edat Meya yeran consideratos un pueblo diferent. Son de relichión catolica.
LuengaEditar
As parlas tradicionals en Borgonya y centro y norte d'o Franco Condato corresponden a luengas d'Oil (borgonyón), pero en o sud d'o Franco Condato bi ha parlas que corresponden a l'arpitán.
EtnonimoEditar
O toponimo Borgonya provién de Burgundia, tierra d'os burgundios, un pueblo chermanico sozmeso por os francos. En anglés a mesma "Borgonya" ye dita Burgundy.
En a "Cronica de los Conquiridors" os mesmos burgundios son ditos burgunyones:
En a "Cronica de Morea" ya veyemos o chentilicio u etnonimo aplicato a lo pueblo de luenga neolatina:
HistoriaEditar
Quan o Imperio Carolinchio d'os francos fue dividito, Borgonya quedó fuera d'o Reino de Francia Occidental, y por o tractato de Verdún quedó en o Sacro Imperio Román-Chermanico.
O territorio de Borgonya sufrió muitos cambeyos de muga y divisions. A part occidental esdevinió o Ducato de Borgonya, que con o tiempo quedó en mans d'os Capetos, y rematará adhibindo-se a lo dominio reyal d'os reis de Francia. A part oriental esdevinió o Condato de Borgonya y dimpués Franco Condato (Condato Libre) pasará a mans d'os Habsburgo y fará parte d'o Imperio Espanyol.
Os duques de Borgonya aproveitoron a segunda fase d'a Guerra d'os Cien Anyos pa prener o control de muitos territorios entre o Reino de Francia y o Sacro Imperio Román-Chermanico. En o reinato de Loís XI de Francia se produce una luita contra Carlos o Temerario, duque de Borgonya. A la muerte de Carlos o Temerario o rei s'anexiona a lo dominio reyal o ducato de Borgonya, Artois y Picardía. Manimenos a sucesión d'a casa de Borgonya pasa a los Habsburgo por o matrimonio d'a filla de Carlos o Temerario con Maximilián d'Austria en 1477.
BibliografíaEditar
- Felipe Fernández-Armesto. LOS HIJOS DE ZEUS. PUEBLOS, ETNIAS Y CULTURAS DE EUROPA. 1996 Grijalbo.
- Jean Sellier. ATLAS DE LOS PUEBLOS DE EUROPA OCCIDENTAL. Editorial Paidós.