Club Valencia Fútbol Sala

(Reendrezau dende Valencia fs)
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Tiene 3 Copes D'espanya

Iste articlo u sección ha menester d'un wikificato con un formato adecuato a lo manual d'estilo de Biquipedia.
Por favor, edita-lo ta cumplir con ellas. No borres iste aviso dica que no l'haigas feito. Colabora wikificando!
Ista pachina ha menester d'una revisión por un corrector ta amillorar a suya ortografía, a suya gramatica u o suyo vocabulario.

ElPozo Valencia Futbol Sala , mas conoixiu como Valencia Futbol Sala ye un club de futbol sala espanyol, d'a ciudat de Valencia. Estió fundau en o 1983[1] y chuga en a Tercera División Nacional de Futbol Sala Grupo-14 País Valenciano , cuartena categoría d'o futbol sala en Espanya. Disputa as trobadas como local en o Pabellón Munizipal de San Isidro con una capazidat pa 500 espectadors.

Historia. editar

Fundazión y primers trangos

En l'anyo 1983 se fundó o Club Valencia Futbol sala, baixo a nombramiento de Distrito 10 Valencia, estando o primer presidén d'a entidat don Carlos Llobet González Mataix. O club surtió d'a unión de Discocentro - Orvibra. Integrando-se en a liga de división d'onor, d'a Federazión Espanyola de Futbol Sala. (FEFS). En aquels inizios podemos destacar a chugadors de la talla de Toni Gargallo, Pepe Matoses, Toni Vivas, Juan Carlos Seva u Miki entre atros que fazioron istoria con l'equipo. En o primer anyo de competición, l'equipo quedó subcampión de liga, por dezaga d'Interviú Boomerang que se convertiría mui luego en o gran rival de Distrito 10 Valencia, en a luita por os titols.

En a temporada 84/85, l'equipo se tresladó a lo Pabellón Municipal Fuen de Santo Luis a disputar os compromisos oficials que exichiba a temporada, o club empezó a destacar-se por estar un d'os pioners en o fichaje de chugadors extranchers, o primer en venir sería o brasilero, procedent de fortaleza Joal Belfort, que impresionó a toz por os suyos conoixenzias de futbol sala y total entrega a ufrir espectaclo, o brasileiro chunto a los suyos companyers Miki, Gonzalo y Nano Serra, serían os primers "cracks" d'a entidat, que estioron claus pa lo present glorioso d'a entidat.

Ixe anyo l'equipo repitió exito en o torneyo liguero quedando subcampión, unatra vez debán de o conchunto madrilenyo d'o Boomerang, que se convirtió en o dominador d'a competición. Pero a revancha plegaría luego, ya que en o torneyo de Copa se tornarían a veyer as fito-fito toz dos clubs tamién en a final, ista vez a victoria cayería d'o costau nuestro, proclamando-se campión de Copa, en a final disputada en Alcora Castellón. Amás se fundó o primer equipo Chuvenil d'o club.

Treslado a Marcol

Dezaga d'un anyo difícil, o Distrito 10 Valencia se tresladó a lo pabellón de Marcol que tanto siñal ha dixau en a trayectoria d'o club, dezaga d'a consolidazión de Joao Belfort, primera estrela d'a liga y a clara progresión de chóvens valors d'a casa, continoron plegando os exitos esportivos a lo sino d'a entidat, muestra d'ixo estió a masiva afluyencia de publico a los partius de l'equipo como local, en o campionato de liga se clasificó como cuatreno, no podendo repetir o subcampeonato d'os dos anyos anteriors, pero se revalidó o titol de copa culliu l'anyo anterior, unatra vez debán de o Boomerang, os madrilenyos s'imposoron con total claridat en Marcol por un 0-2, que dixó as cosetas mui difizils pero a coseta no quedó astí, y en un partiu epico, Distrito 10 Valencia remonto a final (a dople partiu) en Margariños, goliando a Interviú en a suya propia casa por un contundén 2-5, que sirvió ta que por segundo anyo consecutivo s'ise Campión de Copa. Ixe anyo se fichoron a Padu dos vezes campión d'o mundo con Brasil y a lo capitán d'a selezión espanyola Javi Llorens.

Mas exitos y categorías base

En a temporada 86/87 l'equipo se clasificó en quinto puesto en a liga, destacando as encorporazions d'os brasileiros Marabu y Neco, que impresionoron con o suyo chuego siempre ofensivo. Tamién estió importantisma a incorporación en a portería de l'internazional Pedro Cerisuelo. O club siguió con a politica d'amplar a escuela de futbol sala base, contando-se ya con equipos en totas as categorías (filial, chuvenil, cadet y alevín). Puede considerar-se una gran temporada en ixe aspecto ya que aszender a lo primer equipo os primers chugadors prozedens d'as categorías base: Javi Arnau, Jorge Serra y Vivente Miquel. Amás por primera vez l'equipo cadet adubió plegar a una final d'o campionato d'Espanya, quedando subcampión.

Luego s'instauró en o club, a politica de pedrera, y club formador, continando con a labor y o treballo en a base, empezoron a brillar chugadors formaus en as inferiors en o primer equipo, estando asinas Jorge Serra y Juanjo Royo, os primers chugadors salius d'a escuela d'o club en alcanzar a internacionalidad.

Con o fenomenal refirme d'os mesmos patrocinadores d'as dos zagueras temporadas, se conseguió dar-le continuidat a lo desembolique d'as estructuras d'o club. Sabendo conjuntar chugadors mas veteranos como Nano Serra y Miki, con atros mas chóvens ya asentaus en a competición a los cuals se les dio a oportunidat de contrimostrar a suya categoría. S'alcanzó o quinto puesto en a liga, en un d'os anyos de mayor igualdat en a división.

Destacar entre os mas chóvens a Lele y a Roberto, que sorprendioron por a calidat y esperenzia contrimostrada con solo 18 anyos. Resaltar a solidez contrimostrada en defensa, y a zarpa imposada por tota a plantilla en cada partiu, con as cualas poder suplir l'ausenzia en ista temporada de refuerzos extranchers.

Unificazión, Nueva LNFS

En a temporada 89/90 se presentaba mui complicada por a unificazión d'a RFEF y a FEFS, que formarían l'autual LNFS, con a remodelazions de categorías que rebailó, y tot y con as baxas de cualques chugadors importans en os esquemas de l'equipo, se podió mantener una regularidat entre tota a temporada, y quedar quintos clasificaus en a liga. De nuevo destacoron chugadors dimpués d'un periodo d'adaptazión a la categoría., pero sabioron luego superar os niervos, y amostrar a suya clase en a pista, destacar a chugadors como Esteban, Herrero y Juan Antonio. Ixa temporada se cambió o reglamento dotando a lo chuego d'una mayor espectacularidat, augmentando muito o numero de gols por partiu o que atrayió un mayor numero d'afizionaus. De nuevo un equipo base d'o club, o Chuvenil se clasificó pa disputar a final d'o campionato d'Espanya perdendo por 2-0 debán de Interviú.

Primer descenso

O cambio de rumbo en o futbol sala nazional, trayió con sigo o primer descenso d'o club, dezaga de quedar nueno clasificau en o grupo A, os 8 primers de toz dos grupos (a y b) siñarían una unica liga de 16 equipos estando a resta deszendius a división de plata. En a temporada 91/92 y dezaga de no conseguir l'aszenso a División d'Onor, desembarco en o club un nuevo patrocinador Vijusa, que transmite nuevas ilusions a lo club y a la plantilla, pa tornar a División d'Onor. Ixa temporada no nomás s'engueró esponsor si no que tamién se tresladó l'equipo a la ciudat de Torrent, en a cuala s'integró aprisa adubindo a representatividat d'a localidat, que acudiba en masa a los partius de l'equipo, asinas como a los afizionaus sostras en a ciudat de Valencia.

Dezaga d'o descenso y a plegada d'o nuevo patrocinador le siguioron tres anyos consecutivos en Plata, an a mala suerte siempre ta acto de presenzia en os momentos claus d'a temporada. Un equipo planificau arredol d'o tancadura paraguayo Miguel Ángel Martínez, que se lesionó de gravedat y s'abió de reconfecionar a plantilla a metat de temporada, tamién causó trestuques a lesión de Nano Serra que dezaga de tres temporadas luent d'o club torno a lo club que le dio a conoixer anque as suyas aportazions en os partius importans estioron dezisivas. A pieza fundamental de l'equipo estió Lele, que se convirtió en o masimo goliador d'a temporada.

En a 93/94 y dezaga de tres anyos negros en plata, l'equipo torno a onor, con a tornada de Padu a l'equipo y a renovazión de Marabu, de conchunta con a recuperazión d'os lesionados de l'anyo anterior se formó un gran equipo que se fació con o titol de división d'onor sin masiaus problemas, amás tamién se conseguió ganar a copa de Espanya de división de plata que se disputó en a ciudat de Valencia, l'aszenso s'adubió dezaga de ganar en a final a la MASSANA de Andorra, con o cual s'eba forchau una fuerte rivalidat, en os tres anyos d'estanzia en división de plata.

A vuelta a división d'onor y o renaiximiento

Con a consecuzión de l'ansiada vuelta a división d'onor, se tornó a tirar de pedrera y chen veterana, que conseguió consolidar a lo club en a categoría, pero siempre en os puestos baxos d'a tabla. O creximiento d'a LNFS y d'os presupuestos paso factura a l'equipo, que tenió muitos problemas en ixe sentiu a la ora de confezionar plantillas, en 1996 plegó un nuevo patrocinador Yumas que alivió en bella mida os afogos presupuestarios d'a entidat pa confezionar un equipo competitivo en a masima categoría

Entre dos anyos consecutivos se luitó a destajo pa dentrar en un play-off por o titol, coseta que no suzedeba dende ta ueito anyos, y dezaga d'unas temporadas d'intentar-lo dica a saciedad se conseguió clasificar-se en uiteno puesto en a tabla. Pero duro poco l'aventura por a luita por o titol, ya que calló eliminau por a vía rapida. A vuelta a los puestos altos despertó unatra vez as ansias por o exito, y se treballó pa confezionar una plantilla de campanetas que tornase a lo club a lo puesto que istoricamén le correspondeba, pon mas luent d'a realidat, con una politica d'estrelas, y pocos treballadors, se dio con os uesos en plata.

Yumas abandono o proyeuto tornando a fer-se cargo a interpresa Vijusa, una vez mas y seguindo o que cuasi s'ha convertiu en una tradizión, se tiró de chóvens y pedrera pa solucionar y reflotar l'equipo dimpués d'un sonau fracaso, empezoron a apareixer nombres como Kike, José Gómez, Rafa, Tete...etc.

O subcampeonato de liga y o titol de copa.

Dezaga d'a gran dezepzión d'o descenso, o club cambió a suya estructura por completo, fendo-se cargo d'o proyeuto Juan Carlos Cebria, que metió o club en manos de chen d'a casa. Con Miki como entrenador, que tornaba a casa dimpués d'a suya fazeta de chugador en os anyos uitanta, y con una nueva cachurrada de promesas encomenzó a nueva y brillante etapa d'o Valencia Vijusa.

O trango por división de plata no estió largo, como trango en atras ocasions, y en un tiempo razonable que duro a rechenerazión de l'equipo se tornó a división d'onor, con chugadors como Fede, Tete, José Gómez, Rafa, l'equipo quedó campión de división de plata, dezaga d'un duro y complicau play-off. En semifinals o Valencia Vijusa remonto una desventalla en a eliminatoria que caló o espanto en o cuerpo, pero que no estió sufizién pa evitar o pase a la final, y o consiguién aszenso con gol d'oro incluyiu en a prórroga. Dezaga d'a vuelta a división d'onor, s'empezó a reforzar l'equipo convenienmén, ta que ista vez porfín o trango por a masima categoría no estase efímero, con a vuelta de Kike, reblau en Talavera, os fichajes d'Ale, Jerry, Josema y Isco, se metioron as bases pa la temporada siguién, que sería sin duda a mas espectacular d'a istoria.

Con un equipo choven, pleno d'ambizión, y con ganas de cuacar y endrezau, por Miki se conseguió fer una espectacular temporada, quedando semifinalista d'a copa d'Espanya, dimpués d'una tremenda liga regular se plegó a la final d'os play-off por o titol quedando subcampión de liga contra o Plachas de Castellón. A consagrazión definitiva, plegó en a temporada 2001/2002 an se tornó a conseguir un titol quedando Campión d'a Copa d'Espanya disputada en Valencia, se venzió a lo Puzo Murcia por 6-5.

Vuelta a División d'Onor y marcha d'Armiñana.

Con a plegada de Juan Armiñana a lo club l'equipo recuperó o suyo potencial y dezaga d'a temporada 2005-2006 en a cuala no se plegó a consumar l'aszenso dezaga de quedar campions d'a División de Plata d'o Grupo Sud, l'equipo tornó a quedar en liguilla d'aszenso en 2006-2007. L'equipo encomenzó mui fuerte os play-offs por l'aszenso an en o zaguero partiu s'enfrontinó a lo GSI Inmogroup Bilbao Campión d'ixe anyo en División de Plata. En a primera trobada o conchunto Valenciano ganó pero posteriormén a final se desarrolló en zinco partius. O conchunto basco metió contra as cuerdas a los Valencians, levando a dezisión final de l'aszenso a los penaltis. Marcelo Silami marcó o zaguero alzando a lo conchunto Valenciano a División d'Onor.

Dezaga d'o períplo por a División de Plata d'o futbol sala espanyol, l'Armiñana Valencia encomenzó o suyo tornó a División d'Onor con un gran plantero con chen como; Passarinho, Kiko, Jordi Lledó u Silami entre atros y chugadors consagraus como Jordi Sánchez, Crispi, Fali, Álex Dos Santos y Simi. En ixa temporada l'equipo no conseguió dentrar en copa por un sospiro igual que a los play-offs por o titol, finalizando a liga d'a tornada en una meritoria 10ª plaza.

A causa d'a grieu crisi economica o patrocinador y presidén de l'equipo, Juan Armiñana, retiró o suyo patrocinio y l'equipo pasó de nuevo a clamar-se Valencia Futbol Sala, renunziando a la suya plaza en División d'Onor[2] y poco antes d'o comienzo d'a competición tamién a la suya plaza en División de Plata cayendo dica a Liga Provinzial de Valencia pero mantenendo a plaza correspondién de División Nazional "A" para o siguién curso.

Con muita chen choven y con bel que unatro chugador d'o chuvenil mas a esperenzia d'un chugador d'a casa como o portero Manu Segarra y d'o tancadura Carlos Gimeno, l'equipó consumó o suyo aszenso de nuevo a la Liga Nazional "B" o día 19 d'abril de 2009 en o Pabellón de San Isidro quedando campions fren a l'Almàssera con un resultau de 7-4.

O club utilizó a suya plaza de Nazional "A" para a temporada 2009-2010 acabando en un meritorio 4º puesto. Chusto consonando con ista epoca en a cuala o club dondiaba por a terzera categoría d'o futbol sala espanyol, encomenzó l'auche d'as categorías inferiors copando os mayors titols en a País Valenciano y adubindo clasificar-se pa los Campionatos de Espanya. Como l'equipo chuvenil en a 2009-2010.[3] Pa la temporada 2010/2011, l'equipo dixa Rasán pa vestir Kelme[4]

En a temporada 2011/12 o club finaliza quinto en a suya categoría perdendo a cuartena plaza en as zagueras chornadas pero talmén, a nota positiva plega cuan o 6 de chuño s'anunzia que o club s'integra dentro d'o Puzo pasando a clamar-se O Puzo Valencia Futbol Sala, se pretende que iste alcuerdo leve a lo Valencia o suyo puesto, y que O Puzo tamién pueda aproveitar-se de muitos chugadors que en o Valencia no serían aprofeitaus.

Nombramiento d'o Club Valencia Futbol Sala editar

  • 1983/89 - Distrito 10 Valencia.
  • 1989/90 - Valencia Distrito 10.
  • 1990/91 - Valencia Choleck.
  • 1991/96 - Valencia Vijusa.
  • 1996/98 - Yumas Valencia.
  • 1998/04 - Valencia Vijusa.
  • 2004/06 - Club Valencia Futbol Sala.
  • 2006/08 - Armiñana Valencia.
  • 2008/12 - Club Valencia Futbol Sala.
  • 2012/.. - ElPozo Valencia Futbol Sala.

Uniforme editar

  • Uniforme titular: Chambreta blanca, pantalón azul, meyas azuls.
  • Uniforme alternativo: Chambreta roya, pantalón royo y meyas royas.

Pabellón editar

Os primers anyos dezaga d'a suya fundazión, l'equipo entrenó y disputó as suyas trobadas en o Pabellón Municipal Fuen de Santo Luis de Valencia. En 1985, o Pabellón de Marcol sería a casa d'o club dica o momento en que l'equipo retorna a la División d'Onor en 1995, en o cual torna a lo Pabellón Municipal Fuen de Santo Luis an se gana una Copa de Espanya como anfitrión. Dezaga d'os anyos d'exito, l'equipo deszender de nuevo a Actualmén, y disputa os suyos partius en o Pabellón d'a Universidat de Valencia, pero dezaga d'o suyo descenso administrativo a Primera Nazional "A" y aber chugau tamién en o Pabellón d'o Cabanyal l'equipo adopta a pista an disputan os suyos partius as categorías inferiors, o Pabellón Municipal de San Isidro. Con as construzión d'o nuevo Pabellón de Marcol, se ye especulando a posibilidat de pedir-le a utilizazión a lo conzello de Valencia d'o mesmo, o cual ye a suya casa.

Chugadors editar

Plantilla 2021/22 editar

Dorsal Nac. Nombre
1 20px|Espanya Abel Navarro
2 20px|Espanya Pau Jordan
3 20px|Espanya Santiago Mossi
4 20px|Espanya Joan Jordan
5 20px|Espanya Cristian Araiz
6 20px|Espanya Carlos Álvarez
7 20px|Espanya Daniel Llopis
8 20px|Espanya Javier Serra
9 20px|Espanya Manuel Sánchez
11 20px|Espanya Ismael Serra
12 20px|Espanya Alvaro Castelló
14 20px|Espanya Jorge Martínez
16 20px|Espanya Carlos García
17 20px|Espanya David Ruiz
20 20px|Espanya Nacho García
21 20px|Espanya Joan Medrano
44 20px|Espanya Crysthofer Alves

Altas editar

  • Joan Medrano (Prozedén de l'Alboraya FS)
  • Nacho García (Prozedén d'o Alzira FS)
  • Manuel Sánchez (Prozedén d'o Picassent FS)

Cuerpo tecnico 2021/22 editar

Palmarés editar

Escudos d'o Club Valencia Futbol Sala editar

Escudo Fundacional [1] Escudo Istorico [2] Escudo Armiñana (2006/2008) [3] Escudo Autual [4]

Pachinas d'intrés editar

Referenzias editar

  1. Error en a cita: Etiqueta <ref> incorreuta; no ha escrito garra testo t'as referencias nombratas DD
  2. L'Armiñana Valencia renunzia a chugar en Onor
  3. Nakata se carga o suenio d'o Valencia FS
  4. Kelme vestirá a lo Valencia FS

Plantilla:Control d'autoridaz