Sant Inacio de Loyola

(Reendrezau dende San Inazio de Loyola)

Sant Inacio de Loyola S.J. (Loyola, Azpeitia, Guipuzcua, 1491 - Roma, 1556) ye o nombre con o que se conoixe a Ínyigo López de Loyola, fillo d'una familia noble y poderosa, estió un caballero basco fundador d'a Companyía de Chesús.

Sant Inacio de Loyola

Información personal
Nombre Sant Inacio de Loyola
Apodo: {{{apodo}}}
Naiximiento 24 d'aviento de 1491
Loyola, Guipuzcua
Muerte 31 de chulio de 1556
Roma, Italia
Información relichiosa
Festividat 31 de chulio
Venerau en a Ilesia Catolica.
Simbolochía
Patronache País Basco, militars, diocesi de Bilbau, chesuitas, Bizcaya.
Centro de pelegrinache {{{puesto pelegrinache}}}
Ordens {{{orden}}}
Beatificación {{{beatificación}}}
Canonización 22 de mayo de 1622 por Gregorio XV
Qüestions {{{qüestions}}}

Biografía

editar

Yera o mas choven d'os ueito fillos y tres fillas d'una noble parella. Su pai, Bertrán, yera sinyor d'Ofiaz y de Loyola, una d'as familias mas antigas y nobles d'a rechión y a suya mai yera Marina Sáenz de Licona y Balda.

Militar de profesión, dica 1517 en a cort de Ferrando II d'Aragón, allora tamién rechent de Castiella, a lo servicio d'o contador mayor d'o rei, Velázquez de Cuéllar. Dica 1521 sirve a lo duque de Nachera, virrei de Navarra, anyo en que colaborando en a esfensa d'o castiello de Pamplona asitiato por o rei de Francia, o día 20 de mayo fue ferito en a garra dreita por una bala de canyón y ninviato ta Loyola, a on ye convalecient.

Mientres o tiempo que ye en o leito en Loyola leye libros d'a vida de Chesús. Tien tamién una visión d'a Virchen con o nino Chesús que le fa prener a decisión de albandonar a vida militar y prencipiar una nueva vida como relichioso. Dimpués d'uns exercicios esprituals en o monesterio de Montserrat en Barcelona (25 de marzo de 1522) viacha ta Roma y o 4 de setiembre de 1523 ta Cherusalem.

Cuan torna de Tierra Santa, por consello d'a suya amiga Isabel Roser, principia os estudios universitarios de Teolochía y latín en a Universidat Complutense d'Alcalá de Henares en 1527. Mas tardi se treslada ta Salamanca, anque ye engayolato por charrar d'os suyos Exercicios Esprituals en publico y cuan ye en libertat decide tresladar-se ta París a on remata en a Universidat os suyos estudios de Teolochía y literatura.

Astí en Montmartre y chunto a los suyos seguidors, Pedro Faber, Francisco Chabier, Alfonso Salmerón, Jacobo Laínez, Nicolás Bobedilla y o portugués Simón Rodrigues, decide fundar a Sociedat de Chesús, mas tardi Companyía de Chesús. O Papa Pavlo III les dió l'aprobación y les permitió fer-se mosens en Venecia o 24 de chunio de 1538.

O mesmo Papa Pavlo III por meyo d'a bula Regimini militantis (27 de setiembre de 1540), aprueba la creyación d'a companyía con un limite d'o numero d'o suyos miembros de sisanta dica que apareixe a bula Injunctum nobis (14 de marzo de 1543) que permite un numero indefinito de miembros. D'ista traza naixeba la Societas Iesu, Companyía de Chesús u mas conoixita como los Chesuitas. Inacio de Loyola fue esleito superior d'a Orden y os suyos Exercicios Esprituals publicatos en 1548, habiendo bels problemas con a Inquisición.

Muere en Roma o 31 de chulio de 1556.