Lockheed F-104 Starfighter

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Lockheed F-104 Starfighter

Lockheed F-104 Starfighter
Datos chenerals
Tipo avión de caza
Fabricant Lockheed
Primer vuelo 1954
Grandaria
Largaria 16.66 m
Envergadura 6.63 m
Superficie alas 18.22 m²
Peso 13,1 t
Especificacions
Autonomía 680 km
Motor 1x General Electric J79
Velocidat maxima 2,459 km/h
Uso
Estato Retirau
Operador USAF
Atros usuarios Luftwaffe
Fuerza Aeria de Turquia
Fuerza Aeria Italiana
Producción
Unidaz construyitas 2578
Derivato de Lockheed XF-104 Starfighter
Esquema

Lockheed F-104 Starfighter ye un avión de caza desembolicau por Lockheed.[1] O suyo primer vuelo estió en 1954. Tien un motor General Electric J79 y una velocidat maxima de Mach 2. Se'n han construyiu 2578 unidaz.

O Lockheed F-104 Starfighter estió amplament desplegau como que cazabombardero mientres a Guerra Fría. Creyau como un caza diurno por Lockheed como un d'os avions de combate d'a Serie Century pa la Fuerza Aeria d'os Estaus Unius (USAF), se desembolicó en un avión polivalent pa tot clima a primers d'o decenio de 1960 y estió produciu por cuantas atras nacions, con un servicio cheneralizau. difuera d'os Estaus Unius.

Dimpués d'una serie d'entrevistas con pilotos de combate d'a Guerra de Corea en 1951, o disenyador prencipal Kelly Johnson optó por revertir a tendencia de os cazas cada vegada mas grans y complexos y producir un avión simple y liuchero con maxima altitut y rendimiento de puyada. O 4 de marzo de 1954, o Lockheed XF-104 se lanzó a os ciels por primera vegada, y o 26 de febrero de 1958 a USAF activó o caza de producción. Solament uns meses dimpués, se metió en acción entre a Segunda Crisi d'o Estreito de Taiwán, cuan se desplegó como elemento disuasorio d'os MiG-15 y MiG-17 chins. Os problemas con o motor Cheneral Electric J79 y a preferencia por os cazas con rangos mas largos y cargas utils mas pesadas significoron que o suyo servicio con a USAF estió de curta duración, encara que se reactivó pa o servicio entre a Crisi de Berlín de 1961 y a Guerra de Vietnam, cuan voló mas de 5,000 salidas de combate.

Si bien o suyo tiempo con a USAF estió breu, o Starfighter trobó un exito muito mas duradero con atras nacions d'a OTAN y aliatas. En octubre de 1958, Alemanya Occidental seleccionó o F-104 como que o suyo prencipal avión de combate. Luego siguió Canadá, de conchunta con os Países Baixos, Belchica, Chapón y Italia. As nacions europeas formoron un consorcio de construcción que estió o programa de fabricación internacional mas gran d'a historia dica ixe inte, encara que l'exito d'exportación d'o Starfighter se veyió empavonau en 1975 por o escubrimiento d'os pagamientos de sobornos feitos por Lockheed a muitas figuras militars y politicas extrancheras pa asegurar contractos de compra. O Starfighter finalment voló con quince fuerzas aerias, pero o suyo pobre historial de seguranza, especialment en o servicio d'a Luftwaffe, le trayió criticas substancials. Os alemans perdioron 292 de 916 avions y 116 pilotos entre 1961 y 1989, a suya alta taxa d'accidents le valió a embotada de "o fabricant de viudas" d'o publico alemán. A versión de producción final, o F- 104S, estió un interceptor pa tot clima construiu por Aeritalia pa la Fuerza Aeria Italiana. Se retiró d'o servicio activo en 1994, encara que cuantos F-104 remaneixen en operación civil con Starfighters Inc., con seu en Florida.

O Starfighter presentaba un disenyo radical, con alas delgadas y rechonchas unidas mas dezaga en o fuselache que a mayoría d'os avions contemporanios. L'ala proporcionó un excelent rendimiento supersonico y d'alta velocidat, a baixa altitut, pero tamién una pobra capacidat de chiro y altas velocidaz de aterrizache. Estió o primer avión de producción en aconseguir Mach 2 y o primer avión en aconseguir una altitut de 100.000 piez dimpués de desapegar por os suyos propios meyos. O Starfighter establió récords mundials de velocidat, altitut y tiempo de puyada en 1958, convertindo-se en o primer avión en tener os tres simultaniament. Tamién estió o primer avión equipau con o canyón automatico Vulcan M61 y o misil Sidewinder AIM-9.

Referencias editar

  1. (en) Jane's Encyclopedia of Aviation, Random House, 1993, ISBN 978-0517103169