Ilesia de Sant Pero Apóstol de Bestué

A ilesia de Sant Pero Apóstol de Bestué ye una ilesia d'estilo gotico tardano perteneixient a la diocesi de Balbastro-Monzón y l'arcipestrau de Sobrarbe-Ribagorza y situada en o lugar de Bestué, en o municipio de Puértolas, en a comarca de Sobrarbe, en a provincia de Uesca (Aragón). Ye adedicada a Sant Pero.

Ilesia de Sant Pero Apóstol
A ilesia de Sant Pero Apóstol de Bestué
Ilesia de Sant Pero Apóstol
Situación cheografica
Estau
País
'
Situación Bestué (Puértolas, Sobrarbe), Aragón
Adreza
Coordenatas
Archidiocesi
Diocesi Balbastro-Monzón
Arcipestrau Sobrarbe-Ribagorza
Información cheneral
Advocación Sant Pero Apóstol
Culto Cristianismo
Orden
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario
Administrador
Director
Coste {{{coste}}}
Vesitable
Altaria
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.r.m.
Atras
Alcance
Iluminación
Potencia
Arquitectura
Tipo Ilesia
Estilo Renaixentista
Función
Catalogación
Materials
Construcción
Construcción Sieglo XVI
Fundador
Inicio
Fin
Inauguración
Destrucción
Arquitecto
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Ilesia de Sant Pero Apóstol ubicada en Aragón
Ilesia de Sant Pero Apóstol
Ilesia de Sant Pero Apóstol
Ilesia de Sant Pero Apóstol en Aragón

Historia editar

Ye una obra d'o sieglo XVI. Seguntes ye gravau en un sillar, en l'anyo 1683 se construyió o portegau y en o sieglo XVIII a cabecera. I habió una restauración entre zaguerías d'a decada de 1970 y primerías d'a de 1980 en a que s'eliminó o coro.

Se'n fa referencia como ilesia parroquial d'o lugar en o cuatreno volumen d'o Diccionario geográfico-estadístico-histórico de España y sus posesiones de Ultramar de Pascual Madoz, a on apareixe descrita con as siquients palabras:

«una igl. parr. bajo la advocacion de San Pedro Apóstol fundada en el año 1575, servida por un cura y un sacristan que este nombra; el curato es de segundo ascenso y su provision correspondiente á S. M. ó al diocesano en concurso general»[1]

Descripción editar

Edificio situau en l'estrimo sud-ueste d'o lugar, o suyo exterior ye una obra de mampostería, con piedra sillar asentada con argamasa en l'interior. Formau d'una nau rectangular y orientada enta l'este, dos capiellas que forman un crucero baixo y unatra en o costau norte. Tenió tamién un coro alto que fue eliminau en una restauración.

A nau, a cabecera y as capiellas d'o crucero son cubiertas con vueltas de meyo canyón, mientres que a segunda capiella d'o costau norte se cubre con crucería estrelada, precedida d'un paso avovedau de meyo canyón. En os niervos i hai claus entretalladas y apean en repalmadors troncoconicos.

A sacristía ye ubierta a o presbiterio por o suyo costau norte a traviés d'una puerta labrada con picos u dients de sierra. Ye dividida en dos cambras, estando a primera cubierta con meyo canyón lonchitudinal a l'exe d'a nau y a segunda cubierta con dos trampos de vuelta de lunetos y ocupando tot o testero d'a cabecera, .

A suya torre se troba montada sobre a capiella norte d'o crucero y consta de cuatre cuerpos deseparaus por impostas en listel. I hai un remate octogonal, con dos vanos de meyo punto a l'este y unatro mas chicot a o norte que pareixe situau en lo que pareixe estar l'interior d'un arco muito mas gran que estió cegau.

L'acceso a la ilesia se fa por o costau sud, a traviés d'una portalada en arco de meyo punto con tres arquivoltas molduradas. Ye precedida por un portegau de meyo canyón a on ye gravada a calendata de 1683.

Referencias editar

Vinclos externos editar