Ilesia de Nuestra Sinyora d'o Rosario de Montanyana

No entivocar-se con a ilesia de Nuestra Sinyora d'o Rosario de Zaragoza, tamién situada en a ciudat de Zaragoza.

A ilesia de Nuestra Sinyora d'o Rosario de Montanyana ye una ilesia que se troba en o barrio de Montanyana de Zaragoza (Comarca Central, Aragón).

Ilesia de Nuestra Sinyora d'o Rosario
Situación cheografica
Estau
País
'
Situación Montanyana (Zaragoza, Comarca Central, Aragón)
Adreza
Coordenatas
Archidiocesi Zaragoza
Diocesi
Arcipestrau Rabal
Información cheneral
Advocación Nuestra Sinyora d'o Rosario
Culto Ilesia catolica
Orden
Rector
Vicario parroquial
2.º Vicario parroquial
Mosen
Propietario
Administrador
Director
Coste {{{coste}}}
Vesitable
Altaria
Pisos
Amplaria
Largaria
Superficie
Diametro
Aforo
Altaria s.r.m.
Atras
Alcance
Iluminación
Potencia
Arquitectura
Tipo Ilesia
Estilo
Función
Catalogación
Materials
Construcción
Construcción Sieglo XV
Fundador
Inicio
Fin
Inauguración
Destrucción
Equipo disenyador
Arquitecto José de Yarza Miñana
Incheniero estructural
Incheniero de servicios
Incheniero civil
Atros
Premios
Pachina web
Localización
Ilesia de Nuestra Sinyora d'o Rosario ubicada en Aragón
Ilesia de Nuestra Sinyora d'o Rosario
Ilesia de Nuestra Sinyora d'o Rosario
Ilesia de Nuestra Sinyora d'o Rosario en Aragón

Historia editar

Pareixe que as primeras inscripcions d'a ilesia son de 1439, encara que a troba muit desvirtuada por l'ampliación d'a mesma que se fa a meyaus d'o sieglo XIX. Ye d'estilo gótico y neoclasico.

A requesta d'o mosen y de l'alcalde pedanio d'o barrio en 1851 se solicitaba l'ampliación d'o templo por o notable incremento d'a población. O prochecto fue redactau por l'arquitecto José de Yarza Miñana consistent en l'ampliación d'o templo por a cabecera cuasi o doble d'a suya largaria y a igual altaria y avovedamiento de lunetos. O prochecto yera aprebau por a Reyal Academia de Nobles y Artes Polidas de Sant Lois en chulio de 1851. En ista documentación se cita como a "Ilesia Parroquial de Sant Chuan de Montanyana".

A suya planta ye d'una sola nau, sin capiellas. Consta de cuatre trampos, correspondendo os tres d'os piez a o templo mudéchar orichinal. Dos d'éls se cubren con voveda de crucería simpla y o tercero, que en orichen habió estar a cabecera, con voveda de tercelez. As nerviacions d'as vovedas descansan en mensulas con escudos cuartelaus. En 1851 s'enamplaba o recinto construyindo una nueva cabecera, de planta cuadrada con cupula rebaixada sobre y un trampo de presbiterio profundo y cubierto por canyón.

Exteriorment l'edificio ye desvirtuau de tot y responde en buena parti a reformas decimononicas. Os muros son rebuchius con a-saber-las edificacions adosadas, y l'acceso ye a traviés d'un portegau sobre o que se devanta la espadanya con campanas. Se tracta d'una edificación tardogotica de primerías d'o sieglo XVI con una important reforma y ampliación decimononica.

Conserva una pedricadera de cheso de zaguerías d'o sieglo XVIII. Se conservaba tamién una valuosa imachen de Santa Barbara, procedent de l'arco de Dormer, de Zaragoza, polida talla en piedra que fue vendida u empenyorada.[1]

Referencias editar

Vinclos externos editar