Idioma rifenyo

(Reendrezau dende Idioma rifenco)
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Rifenyo
Tmaziɣt
Atras denominacions: Tarifit, Tamazigh, Xelha
Parlau en: Marruecos
Alcheria
Espanya
Rechión: {{{territorios}}}
Etnia: Rifenyos
Parladors: 2 millons
Posición: {{{clasificación}}} (Ethnologue 1996)
Filiación chenetica:  Afroasiaticas

  Berber
   Septentrional
    Zenata
     Rif
      Rifenyo

Estatus oficial
Oficial en: Marruecos
Luenga propia de: {{{propia}}}
Reconoixiu en: {{{reconoixiu}}}
Regulau por: -
Codigos
ISO 639-1
ISO 639-2 ber ("Berbers, atras")
ISO 639-3 {{{iso3}}}
SIL rif
Extensión d'o Rifenyo

O rifenyo[1] u tarifit (Tmaziɣt) ye una luenga berber charrata por part d'os berbers rifenyos (sobre tot os d'a part oriental d'o Rif), en o nord-este de Marruecos y en a ciudat de Melilla. Tiene unos dos millons de fablants.

Se diferencia d'atras luengas berbers en que tien un sistema numeral con base vint a l'igual que o basco y as luengas celtas.

Clasificación

editar

Ye a principal d'as ditas luengas rifenyas, subgrupo d'as luengas zenatas que a suya vegata se engloban en o conchunto d'as ditas luengas berbers septentrionals.

Os suyos fablants se refieren a ella como "tamazigh" que designa a todas as luengas berbers.

S'ha de sinyalar que en Marruecos muitos estudiosos y militants d'a cultura berber niegan que as tres grandes variedaz d'a luenga berber que existen en o país sigan luengas diferents.

Lo charran dos millons de personas en O Rif, sendo a luenga materna d'a mayor part d'a población d'ista rechión. Se charra tamién en comunidaz rifenyas emigratas ta cuantas ciudaz europeas. O grupo mas important de fablants fuera d'o Rif ye en Países Baixos.

Referencias

editar
  1. (an) Diccionario aragonés-castellano-catalán. Versión preliminar. Estudio de Filología Aragonesa. Edacar num. 14. Zaragoza. Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés. ISSN 1988-8139. Octubre de 2024.