Guillén d'Aigrefeuille

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Guillén d'Aigrefeuille
Arcebispe de Zaragoza


19 de chinero de 1347-10 d'aviento de 1350
Predecesor Pero de La Jugie
Succesor Lope Ferrández de Luna

Naixencia 1326
Sent Sepieri (Occitania)
Muerte 4 d'octubre de 1369
Viterbo (Estaus Pontificios)
Enterreco Sant Marcial de Limoches
Pai Guillén d'Aigrefeuille
Mai Aigline de Tudeils

Guillén d'Aigrefeuille, o viello (La Font (Corresa), 1326 - Viterbo, 4 d'octubre de 1369), conoixiu como o cardenal de Zaragoza, naixió d'a diocesi de Limoches.[1] Segundo fillo de Guillén d'Aigrefeuille y d'Aigline de Tudeils,[2] estió chirmán d'Aymar d'Aigrefeuille, mariscal d'a Cort pontificia d'Avinyón, y d'o cardenal Faydit d'Aigrefeuille, y tío d'o cardenal Guillén d'Aigrefeuille o choven.

Biografía

editar

Cardenal a os vinticuatre anyos

editar

A suya carrera eclesiastica se debió a o suyo primo Pero Rucher, o futuro Climent VI. Prencipió estando benedictino en Bèuluòc y dimpués en o monesterio de La Grassa en a diocesi de Carcasona. O suyo primo, por ixas envueltas arcebispe de Roan, lo nombró prior de Saint-Pierre d'Abbeville.[3]

Poco dimpués d'a suya elección como papa, Climent VI lo nombró protonotario apostolico y auditor d'a Sagrada Rota d'Avinyón. Teneneba a tamas vinte anyos cuan o suyo primo lo nombró arcebispe de Zaragoza o 19 de chinero de 1347.[3]

Fue nombrau cardenal de Santa María en Trastevere en o consistorio d'o 17 d'aviento de 1350.[3] En iste consistorio amás se convirtioron en cardenals Raymond de Canillac, Pierre de Cros y Étienne de la Garde, tamién parients y aliaus d'o papa.

Legau d'Inocencio VI y d'Urbán V

editar

Dos anyos dimpués, o 16 d'aviento, estió entre os 25 cardenals d'o Sacro Colechio que asistioron a o conclau pa trigar a o succesor de Climent VI.[3] o 18 d'aviento de 1352, resultó trigau atro lemosín, o cardenal Étienne Aubert, que prenió o nombre d'Inocencio VI. Iste papa fació a Guillén o suyo legau en Sicilia, en l'anyo 1355 pa administrar o reino de Trinacria, dimpués d'a muerte d'o rei Ludovico.[3]

En morir Inocencio VI, o 22 de septiembre de 1362, fuoron 24 os cardenals que se reunioron en conclau. Seis días dimpués, Guillén de Grimoard, abat de Sant Víctor de Marsiella, fue trigau papa con o nombre de Urbán V. A suya candidatura fue proposada y refirmada por o cardenal Aigrefeuille,[3] aconsellau por o suyo chirmán Pero, bispe d'Usès.[4]

En reconoiximiento, o nuevo papa lo ninvió, o 4 d'aviento de 1362, como legau devant de Pero I de Castiella, que plegaba de matar a la suya muller, Blanca de Borbón (cunyada d'o Delfín de Francia, Carlos) y protechida d'o propio papa.[3]

 
Escudo d'Andorra sumando os de Foix y Urchel

Fundador d'o Prencipau d'Andorra

editar

Fue nombrau cardenal presbitero de Santa Susana por Urbán V en octubre de 1363 y convertido en Camarlench d'o papa, y feito Cardenal bispe de Sabina o 17 de setiembre de 1367. Siguió a o papa cuan tornó ta Roma ixe mesmo anyo. Urbán V lo nombró arbitro en o conflicto entre o bispe d'Urchel y Gastón Febus, conte de Foix, sobre Andorra.[3] O cardenal redactó unos estatutos convertindo Andorra en un prencipau gubernau por dos coprencipes.

O cardenal muere empestau

editar
 
Sepulcre d'o cardenal Guillén d'Aigrefeuille, Sant Marcial de Limoches

En 1368, Guillén d'Aigrefeuille, ya cardenal bispe de Sabina, solicitó mercedes pa os suyos primos chirmans Bertrand de Vayrac[5] y Jean de Merle. Consagrau por Urbán V en as suyas nuevas funcions, fue nombrau legau en Nápols.[3]

O 4 d'octubre de 1369 morió de peste en Viterbo. Apedecau ascape en a iesia d'os agostins consagrada a la Santísma Trinidat, dimpués as suyas restas se traeladoron ta Sant Marcial, en Limoches, a on se construyió un magnifico sepulcre.[3]

O suyo escudo se troba en as claus d'as bovedas d'a ilesia de la Roche, a on heba fundado a vicaría de Sant Marcial u de Grafeuille-La Font.

Referencias

editar
  1. O epitafio d'o primero d'os cardenals d'Aigrefeuille, diz: «oriundus de loco de Fonte, Diœcesis Lemovicensis» (naixiu en o lugar de la Font, diocesi de Limoches). Pero iste feudo no será d'os Aigrefeuille dica 1343.
  2. Amás d'Aymar, Guillén y Faydit, la parella tendrá atros ueito fillos: Pero (bispe), Remón (bispe), Bernal (bispe), Istevan (abat), Alionor (que casó con Bertrand de Vayrac), Florence (abadesa d'Elnon en Rouergue y d'o monesterio cisterciense de Nonenque, comuna de Marnhagas e la Tor en a diocesi de Vabres), Margalida (que casó con Bertrand de Saillac) y Remona (relichiosa en Notre-Dame de la Règle en Limoches).
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 (en) Salvador Miranda, Cardinal Guillaume d'Aigrefeuille l'Ancien, University Park, Miami, FL 33199, 2009
  4. Pero d'Aigrefeuille conoixeba muit bien a Guillén de Grimoard, que heba estau o suyo Vicario Cheneral en as diocesis de Clarmont y d'Usès.
  5. Bertrand yera o fillo de Bertrand de Vayrac y d'Alionor d'Aigrefeuille.

Bibliografía

editar
  • (fr) Fr. du Chesne, Histoire de tous les cardinaux françois de naissance, París, 1660.
  • (fr) É. Baluze, Vitae paparum Avenionensium, sive collectio actorum veterum, Vol. I et II. París, 1693.
  • (fr) A. de Boyes et Fr. Arbelot, Biographie des Hommes illustres de l’ancienne province du Limousin, Limoches, 1854.

Vinclos externos

editar


Predecesor:
Pero de La Jugie
Arcebispe de Zaragoza
19 de chinero de 1347-10 d'aviento de 1350
Succesor:
Lope Ferrández de Luna