Gaspar Sanz
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
Gaspar Sanz | ||
---|---|---|
Información personal | ||
Nombre | {{{Nombre_de_naiximiento}}} | |
Embotada | {{{Alias}}} | |
Naixió | 4 d'abril de 1640, Calanda | |
Murió | 1710, Madrit | |
Información musical | ||
Orichen | ||
Estilo | Musica clasica | |
Ocupancia | {{{Ocupancia}}} | |
Instrumentos | ||
Tiempo | ||
Discograficas | ||
Relacionau con | ||
Pachina web |
Gaspar Sanz (Calanda, Teruel, 4 d'abril de 1640 - (probablement) Madrit, 1710), mosén, ye considerato lo teorico espanyol d'a guitarra mes importán d'o sieglo XVII. Bels especialistas esfensan que tamién estió lo mas completo de toz os d'o suyo tiempos. O mesmo Sanz en a suya obra explica que estudió con os millors mayestros de capiella d'Espanya. Mas tardi viachó ta Italia an continó os suyos estudios d'organo en a Capiella Reyal de Nápols y dimpués en Roma, an tamién perfeccionó os suyos estudios de guitarra con Lelio Colista.
Dimpués tornó ta Espanya, con una gran influencia d'a suya estada en Italia, y pasó a estar instructor de guitarra de Chuan II d'Austria, a qui adedicó lo libro "Instrucción de musica sobre a guitarra espanyola".
Obra
editarA suya obra destaca por a calidat d'a suya musica y por o gran numero d'edicions, que no nomás influyó en o panorama espanyol d'a guitarra barroca sino que s'estendilló por tot o sieglo XVIII, an tractaus y edicions li prenen como modelo.
O libro yera un tractau teorico completo ta tanyer a guitarra con toda mena de consellos tecnicos y musicals, acompanyato d'asabelas composicions d'o mesmo Sanz, as cualas, contando os tres volumens que forman o libro, son 90.
D'a obra de Sanz se'n facioron en o sieglo XVIII ueito edicions: a primera en 1675 y a ueitena en 1697, anque os tres volumens que forman a obra completa son de 1675. Posiblement mas adebant se facioron mas edicions, ya que Sanz gosaba fer-ne cuantas una misma anyada, porque a obra se fació de camín mui popular. Pero por o prelogo d'a tercera edición de 1675, sabemos que a obra que se conserva ye completa porque parla que a obra sería formata de tres libros. Tanto lo libro segundo como sobretot o tercero contienen composicions de mayor dificultat y belleza que o primero.
Mientres o sieglo XIX a musica de Gaspar Sanz pasa a convertir-se en una historia bibliografica; gracias a las suyas numerosas edicions, se remera o suyo nombre y a suya pasada gloria.
En l'actualidat, Gaspar Sanz fa parte d'o repertorio estandard d'a mayoria de concertistas, anque a suya obra ye redueita a un chicot numero d'as suyas piezas.