Eusebio Bardaxí y Azara

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Eusebio Bardaxí y Azara
Eusebio Bardaxí y Azara


18 d'otubre de 1837 – 16 d'aviento de 1837
Precediu por Baldomero Espartero
Succediu por Narciso Heredia y Begines de los Ríos

18 d'agosto de 1837 – 16 d'aviento de 1837
Precediu por José María Calatrava
Succediu por Narciso Heredia y Begines de los Ríos
Naiximiento 19 d'aviento de 1776
Graus, Uesca
Muerte 7 de marzo de 1842
Huet, Cuenca
Partiu Partiu Moderato
Profesión Avogato, politico y diplomatico.
Alma Máter Universidat de Zaragoza

Eusebio Bardaxí y Azara (19 d'aviento de 1776 de Graus, Uesca - 7 de marzo de 1842 en Huet, Cuenca) estió un avogato, politico y diplomatico aragonés.

Biografía editar

Cursó os estudios de Dreito en Zaragoza y en o Colechio Espanyol de Sant Clemente de Bolonya. En rematar os mesmos estió destinau como que diplomatico en a mesma Bolonya, y con posterioridat en París, con su tío l'embaixador Azara, an emparó activament a o papa Pío VII, cautivo de Napoleón Bonaparte en Fontainebleau. Va contar pa iste quefer con l'emparo d'o cardenal Lorenzana.

Treballó como que secretario en a embaixada de Viena dende 1800, an mas tarde desempeñó o cargo de ministro plenipotenciario de Carlos IV. Cuan esclató a Guerra d'o Francés, tornó ta Espanya y formó parte d'as Corz de Cádiz, como que primer secretario d'as mesmas. Ocupó con caracter d'interinidat a Secretaría d'a Guerra y de Hicienda pa estar destinau posteriorment a Lisbona y dimpués a la corte de Sant Petersburgo como que ninviau extraordinario amán d'o Zar, si bien no plegó a exercer tal cargo.

Con Ferrando VII en o trono tornó a la corrida diplomatica, estando destinau a las embaixadas en Lucca, Londres y París.

De tornada ta Espanya, se fació cargo d'a Secretaría d'Estau en o gubierno liberal (4 de marzo de 1821-8 de chinero de 1822). En restaurar-se l'absolutismo, estió forachitau a Huet (Cuenca).

Dimpués pasó a formar parte d'o clamau Estamento de Próceres creyau por l'Estatuto de Martínez de la Rosa; desapareixiu iste estamiento, estió designato como que Senador por a provincia de Cuenca. Estió ministro d'Estau dende o 18 d'agosto dica o 16 d'aviento de 1837 y President d'o Consello de Ministros dende o 18 d'octubre dica o 16 d'aviento de 1837, dimpués d'o cual se retiró d'a politica.

Vinclos externos editar