Descusión:Valenciano central

No se la etimología de la palabra, pero ahora mirando el léxico de la vendimia sale que en valenciano pisar la uva es pitjar y que en el castellano de Torralba y Villamalur es apichar.--EBRO 18:56 19 abi 2008 (UTC)

Cambeo de nombre a Valencián central

En os documentos normativos de l'Acadèmia Valenciana de la Llengua, pa referir-se a o subdialecto charrau en as comarcas centrals valencianas s'utiliza a denominación valencià central.

Asinas, en a Gramàtica normativa valenciana (AVL, 2006), os subdialectos valencianos reciben os suyos nombres seguntes a ubicación y distribución cheografica, y no seguntes una característica fonética: parlars meridionals (p. 17, 134, 200, 223), valencià meridional (p. 212, 260), valencià septentrional (p. 253, 260, 262, 343), parlars septentrionals (p. 17, 135, 177, 197, 252, 253, 260) y valencià central (260, 343). O termin apitxat o apitxar no amaneixe en a Gramàtica.

Amás, en a definición de valencià d'o Diccionari normatiu valencià, de l’Acadèmia Valenciana d'a Luenga (2016), de nuevo trobamos os subdialectos valencianos con nombres cheograficos:

valencià 3. m. LING. Varietat d'esta llengua parlada a la Comunitat Valenciana. Valencià septentrional, valencià central, valencià meridional.

En cambeo, en a definición apitxat d'o Diccionari se fa evident que o nombre fa referencia a una caracteristica exclusivament fonetica; dica o punto que o termin apitxat ye tamién aplicable pa designar atras fablas catalanas, como que o ribagorzano u o barceloní:

apitxat 2. m. LING. Nom que reben els parlars que ensordixen sons sibilants sonors, com ara el valencià central, el ribagorçà i el barceloní.

Asinas pues, por os motivos aducius:

1. Consideración peyorativa d'o termin apitxat seguntes qualques lingüistas (se veiga Jordi Colomina, Beltran Calvo y Segura-Llopis);
2. Uso d'o termin valencià central por l'autoridat normativa en l'idioma valenciano (Academia Valenciana d'a Luenga);
3. Naturaleza cheografica d'os nombres d'a resta de subdialectos valencianos;
4. Ambigüedat d'o termin apitxat, que puede fer referencia a atros dialectos distintos d'o charrau en as comarcas centrals valencianas
5. Existencia de muitas atras caracteristicas lingüisticas definitorias d'o valenciano central, tanto foneticas como morfolochicas, que no tienen relación con o ensordimiento u “apitxament” (por eixemplo, l'uso d'o pasau simple u a pronuncia de bells grupos consonanticos, etc.)

proposo cambiar o nombre d'iste articlo, de Valencián apichat a Valencián central, por estar mas adequau, fendo constar en a suya definición que tamién ha recibiu o nombre de apitxat, como nombre secundario, dada a suya cierta tradición y uso popular.

--Josep Lluís (descusión) 14:16 5 chun 2018 (UTC)

Y soi d'acuerdo, ye millor "valencián central", encara que sigamos familiarizaus con la terminolochía "apitxat" que sale muito a sobén en la bibliografía sobre dialectos peninsulars, ye como si clamásenos/dicísenos a l'andaluz de Sevilla seseyau. En La Fraixneda, Maella y Ribagorza apichan la g- y no ye valencián central lo que charran. Antiparte, con lo títol valencián central evitamos posar un titol con terminación participial -at, poco ortodoxa en aragonés actual. En una sección sobre la denominación posaré las posibles etimolochías de apitxar como *PEDICARE y lo emplego d'un verbo pareixiu en churro.--EBRO (descusión) 17:22 5 chun 2018 (UTC)